30 มีนาคม 2549 15:17 น.
หลักไม้เลื้อย
เพียงรอยยิ้มเข้ามาทักครั้งแรก
หัวใจฉันมันก็แปลกให้หวั่นไหว
ไม่คุ้นเคยหรือพบหน้าว่าเป็นใคร
แต่หัวใจกลับเบิกบานยามแย้มยล
แม้นคำพูดก็ดูหวานปานน้ำผึ้ง
ใจสุดซึ้งให้คะนึงทุกแห่งหน
สารพัดเฝ้าเอาใจเพื่อนทุกคน
จะหวังผลยลในใจของใคร
กลับมาถามว่าใครหรือคนนั้น
นั่งข้างฉันยิ้มร่าน่าผ่องใส
ช่วยเป็นสื่อให้บ้าง ณ กลางใจ
ช่วยได้ไหม...น้องสาว...พี่เฝ้ารอ...
เป็นได้แค่..น้องสาว..ที่เขาบอก
ปากกลิ้งกลอกตอกย้ำช้ำจริงหนอ
คำพูดหวานที่เคยมาป้อยอ
แต่จะรอ...จากน้องสาว..เป็นดาวใจ
28 มีนาคม 2549 16:29 น.
หลักไม้เลื้อย
บนถนนหัวใจใครบางคน
มันอาจสับสนวนในหัวใจน้อยน้อย
บางครั้งเศร้าบางครั้งเหงาเหมือนจะรอคอย
สองมือเกี่ยวก้อยกับใครในบางคน
ก้าวเดินตามถนนหัวใจมีหลายทางแยก
ทางที่แปลกทางสมหวังช่างสับสน
หยุดเดินวิเคราะห์ทั่วไปให้วกวน
แสนอับจนในมุมถนนหัวใจ
สองมืออ้าพร้อมรับคนที่รักแท้
ไม่ใช่แค่คนที่อ้างความอ่อนไหว
สองมือเราพร้อมเกี่ยวก้อยค่อยค่อยไป
สุดหนทางที่ไหน...นั่นแหล่ะใจของเรา/font>
26 มีนาคม 2549 15:58 น.
หลักไม้เลื้อย
มองสิมอง...ท้องฟ้าหมอง
ทะเลเศร้า..คลื่นซัดสาดชายหาดเบา..เบา
ฟ้าเศร้า..เศร้า..เริ่มหลั่งน้ำตา
น้ำฝนหลั่ง....น้ำตาริน.....
หัวใจโบยบินไปหา....
ใครคนหนึ่ง..ซึ่งร้างลา
เนิ่นนานนักหนาแล้วหนอใจ
ป่านนี้...เขาคงลืมเราสิ้น
หยุดความรักลง..ตรงวันเก่า..เก่า
ลืมสิ้นแล้วหนอ...ว่าเคยมีเรา
คอยปลอบโยนยามเหงา
ยามที่เราไม่มีใคร....
หน้าส่วนตัว
1370
