18 กุมภาพันธ์ 2555 10:10 น.
หลี่เหม่ยจิน
เพราะความรักมากไป...แออัด
ขอขจัดละทิ้งความโหยหา
ดูจิตดูใจในเวลา
ที่ไม่มีสัญญาใดๆ
เธอเข้ามาให้ฉันได้เรียนรู้
ว่าความรักจับต้องไม่ได้
สายลมแห่งความรักนำพาไป
ให้ใจไม่วิ่งไล่ไขว่คว้ามา
ขอหยุดพักใจให้นิ่งๆ
ดำดิ่งสู่ห้วง " ความว่าง " หนา
ความรัก แสดงภาวะ " อนัตตา "
สภาวะนี้กลับไม่เกิดในห้องธรรม์
ธรรมะแท้จริงคือธรรมชาติ
ที่ไม่อาจบังคับได้ดั่งฝัน
อิสระมอบให้แก่กัน
สิ่งเดียวเท่านั้น...มอบแด่เธอ
อาจผูกพันแต่ไม่อยากสร้างพันธะ
รักตอบแทนในรัก..เสมอ
ปลดปล่อย ปล่อยวาง ห่างเธอ
ความรัก ละเมอ เผลอใจ
หน้าส่วนตัว
2504
