28 กุมภาพันธ์ 2550 22:08 น.
หัวหน้าซากทัพ
ฉันขอโทษที่ไม่บอกความเป็นจริง
พูดถึงสิ่งที่ฉันเก็บมานาน
ไม่ต้องการให้เธอลำบากใจ
ความในใจขอฉันมันมีมาก
พูดจากปากคงออกมาได้ไม่หมด
ต้องเก็บกดเอาไว้อยู่กับตัว
คงเพราะกลัวที่จะพูดออกมา
เพราะกลัวว่าถ้าวาจาเอ่ยออกไป
เธอคงไม่เหมือนเดิมอย่างที่เคย
ไม่ขอเอ่ยความในห้องหัวใจ
เก็บเอาไว้ลึกสุดใจก็เป็นสุข...
24 กุมภาพันธ์ 2550 10:59 น.
หัวหน้าซากทัพ
เพียงพบเนตรดวงตาของเธอนั้น
ใจฉันสั่นหวั่นไหวไม่หยุดเต้น
แม้จะเน้นย้ำใจให้หยุดไว้
คงไม่ไหวเพราะแววตาเธอทั้งคู่
มันมองดูเปี่ยมล้นด้วยไออุ่น
อ่อนละมุนมาจากใจเธอผู้นั้น
ฉันคงหวั่นที่จะพบประสบตา
เพราะสายตาเธอช่างสวยเหมือนเธอเอง
21 กุมภาพันธ์ 2550 21:37 น.
หัวหน้าซากทัพ
เพราะหัวใจมีพื้นที่เพียงเล็กน้อย
จึงไม่ค่อยรักใครมากกว่าหนึ่ง
ไม่อาจดึงหัวใจใครมาเก็บไว้
ไม่มีใครที่อาจจะเข้าใจเรา
มีเพียงเหงาเป็นเพื่อนยามอ้างว้าง
ใจเคว้งคว้างล่องลอยไม่อยู่นิ่ง
หาพึ่งพิงหัวใจอื่นไม่ได้เลย
เขาไม่เคยมองเห็นความสำคัญ
ได้โปรดหันมามองฉันซักหน่อย
แม้ไม่ค่อยมีอะไรเหมือนคนอื่น
โปรดหยิบยื่นความสนใจให้แก่ฉัน
ขอให้ฉันมีโอกาสพูดซักคำ
จะไม่ทำให้ใครอื่นต้องเสียใจ
3 กุมภาพันธ์ 2550 21:36 น.
หัวหน้าซากทัพ
แม้เหนื่อยยาก ลำบาก สักเพียงใด
ขอเพียงใจ ของทุกคน สู้ทนต่อ
ไม่ย้อท้อ ต่อสิ่ง ที่คอยถ่วง
จงอย่าห่วง เสียงวิจารญ์ พาลทั้งหลาย
ตั้งจุดหมาย แล้วมุ่งมั่น ไปให้ถึง
จงคำนึง ถึงผลลัพธ์ ที่จักได้
จงสู้ไว้ อย่าท้อถอย หันหลังกลับ
ถึงจะคับ แค้นหัวใจ ไม่อาจทน
ทุกระทม ให้จงคิด ว่าท้าทาย
ถึงจุดหมาย ทุกอย่าง จักดีเอง
หน้าส่วนตัว
1650
