29 มิถุนายน 2550 00:29 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้
วันที่ความรู้สึกดีดีเปลี่ยนผัน
คบกันฉันเพื่อน...นานวัน
กลับกันผูกฝันพันใจ
เพราะเธอเสมอที่แสนดี
ทำให้ฉันมีรอยยิ้มสดใส
จนเกี่ยวเอารักจากใจ
มอบให้เธอไป....ไม่รู้ตัว
อยากอยู่อยากใกล้อยากชิด
ใจคิดอยากอยู่คู่ฝัน
แต่เธอซึ่งใจผูกพัน
กลับไร้ซุ่งฉัน...ในใจ
เศร้านัก...รักนี้
เหนื่อยกว่ารักที่ครั้งไหนไหน
เพราะเธอที่ใกล้แต่เหมือนไกล
แม้รักเท่าไร......แต่คงต้องทำใจ
เพราะเราเป็นเพื่อนกัน
15 พฤษภาคม 2550 18:09 น.
หัวใจอ่อนหวาน
เพิ่งเคยมีความรัก ได้รู้จักและชิดใกล้
เพิ่งเคยได้เข้าใจ ความห่วงใยระหว่างกัน
เพิ่งเคยจะรู้สึก และสำนึกในคุณค่า
เพิ่งเคยได้สบตา แล้วนำพาใจลอยไป
เพิ่งเคยได้คิดถึง คนคนหนึ่งไม่ห่างหาย
เพิ่งเคยมองสุดปลาย- ฟ้าแสนไกลเคียงข้างเธอ
และเพิ่งเคยอกหัก เมื่อความรักนั้นลาหาย
เมื่อเธอได้กลับกลาย ทำร้ายใจที่ผูกพัน
เพิ่งเคยจะรู้สึก รักฝังลึกที่สร้างฝัน
กลับเป็นอดีตพลัน ยอกใจฉันให้ร้าวราน
เพิ่งเคยรู้จริงจริง โดนใครทิ้งแล้วหนีหน้า
รักนี้ที่ผ่านมา รู้ซึ้งคำว่าอดทน
เหนื่อยนักเพียงรักแรก ใจฉันแหลกและร้าวไหว
ฉันต้องทำอย่างไร เพื่อให้ใจกลับดังเดิม
23 กุมภาพันธ์ 2550 12:51 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ไม่รักเธอ แค่ห่วงใย
ไม่ใส่ใจ แค่เฝ้าฝัน
ไม่รักเธอ แค่ผูกพัน
ไม่หรอกฉัน ไม่รักเธอ
ไม่ได้รักเธอ เพราะเธอน่ารัก
ไม่ได้อยากรัก เพราความชิดใกล้
ไม่ได้เป็นห่วงเพราะฉันใส่ใจ
ไม่ได้รักใคร.....จริงใจ....เท่ากับเธอ
เพราะเธอน่ารัก จึงอยากชิดใกล้
แอบเอาหัวใจ วางไว้ใกล้เธอ
อย่ารู้เลยนะ ว่าใครเสนอ
รักนี้เพื่อเธอ แค่เธอตลอดไป
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:36 น.
หัวใจอ่อนหวาน
เมื่อรักมาต้องหาที่ให้รัก
อาจเป็นผืนผ้าถักจากใยไหม
อาจจะเป็นที่ว่างในสวนใจ
อาจจะเป็นที่ใกล้ ๆ ในดวงตา
เมื่อรักมาต้องหาที่ให้พัก
อาจจะเป็นความรักที่ล้ำค่า
อาจะเป็นรักนี้ที่รอมา
อาจจะเป็นเพราะฟ้าสร้างให้ใจ
เมื่อรักมาต้องหาที่ให้นั่ง
อาจจะเป็นเตียงตั่งข้าง ๆ ตัก
อาจจะเป็นเปลญวนในสวนรัก
อาจจะเป็นเก้าอี้ถัก ณ ห้องใจ
ไปเจอหนังสือเล่มนึง ชอบมาก ๆ เลยลองมาแต่งเองดู บทสุดท้ายเป็นกลอนในหนังสือเล่มนั้นคะ
20 พฤศจิกายน 2549 15:46 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ลมหนาวพัดมาช่วยพาใจให้หนาวใจ
คนดีรู้บ้างไหม..ใครเขาห่วงหา
คิดถึงทุกครั้ง..อยากสบตาทุกครา
ใจละเมอ เพ้อหาอยู่ร่ำไป
หน้าส่วนตัว
995
