12 กันยายน 2550 07:57 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ดาวเอยเคยเพริดพริ้ง.....ทั่วนภา
เจ้าสาดแสงส่งมา..........สู่พื้น
รุ่งเช้าจึ่งอำลา..............ไกลห่าง
ฉันฉ่ำน้ำตารื้น..............เมื่อฟ้าไร้ดาว
ท้องฟ้า..คืนไร้ดาว
ฉันสิร้าวกว่าใครอื่น
เฝ้ามองอยู่ทุกคืน
จำทนฝืนลืมตามอง
ดวงดาว..มีมากมาย
วันนี้หายไปจากท้อง -
ฟ้าขาดแสงเรืองรอง
ที่เคยส่องเป็นประกาย
ฟากฟ้า..ณ ตอนนี้
ไร้แสงสีกระพริบพราย
ว่างเปล่าแลเดียวดาย
จนใจหายในราตรี
ฉันเอง..ก็เช่นกัน
มองฟ้านั่นในยามนี้
แสนโศกเศร้าฤดี
เมื่อไม่มีดวงดารา
แต่ก่อน..คอยเป็นเพื่อน
มาเยี่ยมเยือนท้องนภา
วันนี้ใยอำลา
จากท้องฟ้านะดวงดาว
รู้ไหม..ว่าใจเหงา
คิดถึงเจ้าแสงแวววาว
กระพริบส่องสกาว
พรายแสงพราวยามค่ำคืน
ได้โปรด..จงหวนกลับ
อย่าไปลับดั่งฟ้ากลืน
ฉันยังจะหยัดยืน
คอยเจ้าฟื้นสู่นภา
ท้องฟ้า..คืนไร้ดาว
ฉันยังร้าวจนใจชา
ได้โปรดจงกลับมา
ช่วยรักษาดูแลใจ
20 เมษายน 2550 08:38 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
หอบความคิดถึงมาฝาก
หอบมาจากขอบโค้งฟ้า
ข้ามผ่านหุบเขากาลเวลา
วานลมพาส่งคนไกล
หอบความรักมาส่ง
ฝากไปลงที่ใกล้ใกล้
คนที่เราเฝ้าห่วงใย
รับเอาไว้นะคนดี
หอบความหวังความฝัน
ผ่านคืนวันจากทางนี้
ฝ่าอุปสรรค์ที่มี
ส่งคนที่อยู่แสนไกล
หอบความร่าเริงสุขสม
ผ่านความระทมหมองไหม้
ท้อแท้หมดทั้งดวงใจ
เหลือความสดใสถึงเธอ
จริง ๆ แล้วครือว้า.... เมื่อวันที่ 16 ทำบุญบ้านค่ะ
หอบบุญมาฝาก
หอบมาจากบนดอย
จากหนูหิ่ง ฯ ตัวน้อย
มาปล่อยให้ทุกคนค่ะ
มีความสุขสม่ำเสมอนะคะ ^_^
ไปดูรูปได้ที่นี่ค่ะ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5333121/W5333121.html
31 มีนาคม 2550 21:22 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ความรักดั่ง หิ่งห้อย คอยส่งแสง
จะแสดง ให้สลัว เห็นมัวหมอง
หรือสว่าง มืดมิด เมื่อคิดครอง
รักจึงต้อง สับสน ด้วยกลไก
รักประดุจ ดั่งแสง ความสว่าง
กระพริบพร่าง ยามคืนแรม สี่แจ่มใส
สีระยิบ ที่ระยับ จับจิตใจ
บ่งบอกให้ รู้ว่า รักมาเยือน
หากรักใคร หม่นหมอง มาครองอยู่
กระพริบสู้ อย่างไร คงไม่เหมือน
แสงที่ส่อง สว่าง จากดวงเดือน
จึงลางเลือน อับแสง ล้าแรงบิน
เมื่อถึงคราว รักเริ่ม จะอ่อนล้า
เป็นปัญหา หิ่งห้อย ต้องคอยผิน
กางปีกโผ ปล่อยแสง แห่งชีวิน
ต้องฝืนบิน หาญสู้ จึงดูมัว
หวังให้รู้ ว่ารัก ยังมีอยู่
แม้จะดู ล้าแรง แสงสลัว
กระพริบใส่ กี่ครั้ง ยังคงมัว
อย่าเกรงกลัว ความรัก จักหายไป
เพียงแค่เปรียบ ให้เห็น เป็นเช่นนี้
ทุกชีวี ต้องพบ แสงสดใส
กลับกันก็ ย่อมมี ที่รำไร
สลับให้ มองเห็น เป็นธรรมดา ๚ะ๛
28 มีนาคม 2550 20:24 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เราสอง มีความ แตกต่าง
อยู่ห่าง กันไกล สุดฟ้า
พระพรหม ลิขิต ให้มา
คบหา เป็นเสมือน เพื่อนใจ
กำเนิด เกิดเป็น ความหมาย
มากมาย สุขสันต์ ปันให้
เมตตา รักและ ห่วงใย
ก้าวไป บนเส้น ทางเดียว
พานพบ วันคืน ขื่นขม
ตรอมตรม บนทาง สายเปลี่ยว
สายน้ำ หลากซัด พัดเชี่ยว
ก้อยเกี่ยว กันอย่าง มั่นคง
อุปสรรค์ นานับ ประการ
วันผ่าน พ้นไป ไม่หลง
ตราบสิ้น ชีวิน ปลดปลง
ยืนยง สายใย มีให้กัน
ในความ แตกต่าง ระหว่างเรา
ผสานเอา ความรัก ถักร้อยฝัน
ปัญหา มากมาย ไม่หวั่น
ฝ่าฟัน ขวากหนาม ที่เจอ
ชีวิต ยังคง ดำรงอยู่
จะสู้ ด้วยกัน เสมอ
ทุกวัน มีฉัน มีเธอ
ไม่เพ้อ โดดเดี่ยว เดียวดาย
หวังไว้ ในวัน หนึ่งนั้น
ถึงฝัน ที่เรา เฝ้าขยาย
ก่อร่าง สร้างไว้ มากมาย
จุดหมาย สำคัญ วันของเรา ๚ะ๛
21 มีนาคม 2550 21:31 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
จะอ้อน ขอพร ดารา
จงกล้า น้อมรับ ความหวัง
แม้ความ ทุกข์โหม ประดัง
จะยัง คงผ่าน เลยไป
อดีต ก็คือ อดีต
ชีวิต ก้าวสู่ วันใหม่
ความหวัง ความฝัน ยังไกล
อย่าให้ อดีต กำหนดเรา
ก้าวไป วันนี้ เพื่อวันหน้า
กาลเวลา ผ่านไป จะหายเศร้า
ตัวตน ของเรา ก็คือเรา
อย่าเอา ไปเปรียบ เทียบใคร
คุณค่า อยู่ที่ ความคิด
ชีวิต มุ่งหน้า คว้าไขว่
ลิขิต ความฝัน อย่างมั่นใจ
อนาคต สดใส เป็นของเรา
มีหมื่น แสนล้าน เรื่องราว
ปวดร้าว ขื่นขม ระทมเศร้า
ผ่านเวลา จะค่อย บรรเทา
เรื่องเก่า เป็นแค่ บทเรียน
ยืนอยู่ ณ จุด เริ่มต้น
ผจญ กับความ แปรเปลี่ยน
สร้างฝัน จงหมั่น พากเพียร
วันเวียน ผ่านไป ไม่หวนคืน
คิดใหม่ เริ่มใหม่ ทำใหม่
อย่าได้ หวานอม ขมขื่น
แต่ละคน ย่อมมี จุดยืน
จะฝืน ตนไป ทำไม
อนาคต ในมือ ถือให้แน่น
หมื่นแสน ล้านวัน พานใหม่
กำหนด ตัวเอง อย่าเกรงใคร
สองมือใช้ ถางทาง สร้างตัว ๚ะ๛
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
หน้าส่วนตัว
2466
