12 พฤษภาคม 2554 21:37 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
L มีแล้วซ่อนไว้ ข้างใน (L� :� แอล�� :� เอว จ้า)
O อุแม่เจ้าไผ บ่ฮู้ (ไผ : ใคร, บ่ฮู้ : ไม่รู้)
V วัดที่คอได้ หันก่อ (หัน : เห็น)
E แม่เลี้ยงฮื่ออู้ บ่ให้เงียบหาย (อู้ : พูด)
Y ยังถามฮื่อต้อง อายใจ (ฮื่อ : ให้)
O เพ่งจ้องมองใน ล่วงล้ำ
U จะสู่ขอไป แม่นก่
นะ พี่อย่าฮื่อช้ำ บอกแล้วรีบขอ
11 พฤษภาคม 2554 20:12 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
หอบ.... ความคิดถึงมาฝาก
หอบมาจากขอบโค้งฟ้า
ข้ามผ่านหุบเขากาลเวลา
วานลมพาส่งคนไกล
หอบ.... ความรักมาส่ง
ฝากไปลงที่ใกล้ใกล้
คนที่เราเฝ้าห่วงใย
รับเอาไว้นะคนดี
หอบ.... ความหวังความฝัน
ผ่านคืนวันจากทางนี้
ฝ่าอุปสรรค์ที่มี
ส่งคนที่อยู่แสนไกล
หอบ.... ความร่าเริงสุขสม
ผ่านความระทมหมองไหม้
ท้อแท้หมดทั้งดวงใจ
เหลือความสดใสถึงเธอ
จริง ๆ แล้วครือว้า.... เมื่อวันที่ 7 ทำบุญบ้านให้แม่ค่ะ
หอบ.... บุญมาฝาก
หอบมาจากบนดอย
จากหนูหิ่ง ฯ ตัวน้อย
มาปล่อยให้ทุกคนค่ะ
มีความสุขสม่ำเสมอนะคะ ^_^
10 พฤษภาคม 2554 20:39 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ใครหนอเปรียบ หิ่งห้อยน้อย ว่าด้อยค่า
อย่าได้มา หาญสู้แสง อาทิตย์ส่อง
มีแสงเพียง น้อยนิด คิดลำพอง
มาผยอง เชิดหน้าอยู่ สู้ตะวัน
รู้ตัวดี มิบังอาจ ไปหาญสู้
ดำรงอยู่ เยี่ยงนี้ ไม่มีผัน
เหมือนดาวเดือน ที่ได้อยู่ เคียงคู่กัน
และตัวฉัน จำต้องอยู่ คู่นภา
ก็ชื่อฉัน ดันแปล ว่าหิ่งห้อย
ตัวน้อยน้อย น่ารัก เป็นนักหนา
ถูกเปรียบเทียบ ว่าด้อย ด้วยราคา
จากหน้าตา มิใช่ จากจิตใจ
ชีวิตหมุน เวียนไปตาม ธรรมชาติ
หิ่งห้อยพลาด หลงดอย คอยร้องให้
ถูกเขาบ่น ว่าจน ทนเศร้าใจ
ต้องเก็บไว้ ด้วยจิต คิดระทม
ชาตินี้มี กรรมมา บดบังไว้
ส่องแสงได้ ริบหรี่ สุดขื่นขม
ต้องทนอยู่ เชิดหน้าใส่ ในอกตรม
เกิดมามี ปมจาก ปากผู้คน
ไม่เป็นไร ตามใจ ใครจะคิด
ทุกชีวิต วันหนึ่ง จึงหลุดพ้น
เกิดมาต้อง ต่อสู้ ! รู้ดิ้นรน !
ว่ายเวียนวน กลับสู่พื้น ปฐพี
9 พฤษภาคม 2554 22:02 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
บ้านแม่นี้ มีได้ พี่ให้สร้าง
ก่อนเดินทาง จากไป ไม่อาจฝืน
ยื้อไม่หยุด ฉุดไม่อยู่ สู้กล้ำกลืน
ได้แต่ยืน ร่ำให้ ไหลน้ำตา
ถึงตอนนี้ สร้างเสร็จแล้ว บ้านของแม่
น้องน้องช่วย ดูแล และจัดหา
ทั้งสิ่งของ เครื่องใช้ ได้นำมา
ใส่เคหา ของแม่ อย่างครบครัน
กลายเป็นบ้าน สามัคคี โดยมีลูก
ช่วยกันปลูก ระดมทุน จ้าละหวั่น
บ้านหลังนี้ พี่หวังไว้ ว่าสักวัน
จะนอนฝัน สักครั้ง ก่อนวางวาย
ขอให้พี่ รับรู้ มาดูบ้าน
น้องน้องสาน ต่อวจี เพราะพี่สลาย
ร่างมอดไหม้ กับกองฟอน หลอมละลาย
ที่สุดท้าย คืนสู่ผืน ปฐพี
หลังสงกรานต์ แม่เข้าอยู่ พี่รู้ไหม
ขอพรให้ บ้านร่มเย็น เป็นสุขี
สำหรับแม่ อาศัยอยู่ โชคลาภมี
บ้านหลังนี้ ลูกสร้างให้ แม่ได้นอน
จะทำบุญ อุทิศผล กุศลให้
จะจุดธูป ส่งข่าวไป ถึงสมร
ขอให้พี่ อย่าห่วงหา และอาวรณ์
หลับพักผ่อน ให้เป็นสุข นิจนิรันดร์
5 พฤษภาคม 2554 21:28 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
พี่จ๋าอย่าร้องให้
แม้ถูกใครทำเจ็บช้ำ
ช่างเถอะปล่อยเขาทำ
ทนระกำแค่ชั่วคราว
พี่จ๋าอย่าร้องให้
แม้เสียใจที่ได้ข่าว
ทนรับความปวดร้าว
ความเหน็บหนาวจะจางหาย
พี่จ๋าอย่าร้องให้
เริ่มต้นใหม่ยังไม่สาย
ตอนนี้เพียงเดียวดาย
อาจสบายกว่าวันวาน
พี่จ๋าอย่าร้องให้
คิดว่าใช้กรรมพ้นผ่าน
ไม่ช้าจะถึงกาล
มีวันหวานของตัวเอง
พี่จ๋าอย่าร้องให้
แค่เพียงใครเขาข่มเหง
ต่อไปอย่าได้เกรง
เป็นคนเก่งเช่นวันวาน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
หน้าส่วนตัว
1403
