2 เมษายน 2554 22:15 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
อยากจะบอก ทุกท่าน ผ่านบทกลอน
ว่าถึงตอน ตอบคำถาม ตามสงสัย
หลายท่านคง งงบ้าง อย่างบางใคร
เพราะเหตุใด หนูหิ่ง ฯ จึง ไม่พึงเกรง
เป็นผู้หญิง ใยกล้า ท้าประลอง
คงถูกมอง ไม่ดี ที่อวดเก่ง
ทุกวันเฝ้า เข้ามา ท้าบรรเลง
และข่มเหง บางใคร ให้ระกำ
ก็ไม่ว่า ตามใจ ใครจะคิด
ท่านมีสิทธิ์ มองมา ว่าเหยียบย่ำ
เขาและเธอ ทนอยู่ ดูหนูทำ
ให้เจ็บช้ำ เกินกว่า จะแก้ตัว
นั่นเป็นเพราะ แก้อย่างไร ไร้ประโยชน์
มีแต่โทษ เพราะหนู รู้ว่ามั่ว
ตอบคำถาม บางอย่าง อ้างพ้นตัว
แต่พันพัว อยู่นี่ ที่ข้างคู
จะอาฆาต มาดร้าย หมายปองขวัญ
ก็ไม่หวั่น เพราะน้อง ต้องทนอยู่
ถึงเจ็บช้ำ จงจำไว้ ไปตรองดู
ขอให้สู้ ต่อหน้า อย่างหนูทำ
เป็นผู้ชาย อกสามศอก จะบอกให้
กลัวอะไร กับนางร้าย ใจถลำ
ตัวนิดเดียว กล้ากล้าหน่อย ปล่อยถ้อยคำ
อย่ามาทำ เก่งลับหลัง มันไม่ดี
การนินทา กาเล เหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำ เหมือนเอามีด ไปกรีดฝี
อาจเป็นแผล พุพอง หนองทวี
หากแม้นมี เชื้อร้าย ในคำคน
อยากจะทำ ทำไป ให้ต่อหน้า
อีกฝ่ายมา แก้ได้ ไม่สับสน
อยากจะว่า ด่าอะไร ให้ผู้คน
ได้ยินยล ทั่วถ้วน ทุกเขตคาม
จะเปลี่ยนชื่อ มาว่า ด่าก็ได้
จะตอกให้ หงายหลัง ทั้งถูกหาม
จะไม่เลี่ยง สักที หนีสักยาม
จะติดตาม ทุกกระทู้ ดูกันไป
หนูไม่มี ชื่อเสียง เยี่ยงตัวพี่
หนูไม่มี ใครรู้ อยู่หนไหน
หนูไม่มี ความเด่นดัง อย่างบางใคร
และหนูไม่ เคยขอ ข้าวใครกิน
ก็เป็นเพียง แค่ผู้หญิง....ที่หากิน ^^"
ทุกแดนดิน ทั่วไทย ใจถวิล
มีความเหงา เข้ามา เป็นอาจิณ
ยามห่างถิ่น ที่เกิด กำเนิดมา
ตัวคนเดียว โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจนัก
ขาดคนรัก ดูแล และห่วงหา
จึงแสวง ไปทั่ว ทุกพารา
หวังจะหา สามี ดีดีสักคน
ยังคงยืนยัน ไม่หวั่นแม้วันมามาก อิ ๆ ๆ ๆ
1 เมษายน 2554 08:00 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เคยลองแล้ว และก็ เข็ดเสียแล้ว
ขอคลาดแคล้ว คลาไคล จากไปก่อน
แม้จะเสีย น้ำตา มาหลายตอน
หลายบทสอน ให้คิด พิจารณา
เขียนกลอนกานต์ มากมาย คล้ายส่งสาร
แค่ต้องการ เป็นเพื่อน เหมือนก่อนหน้า
แต่บางใคร หยามหมิ่นจึง ซื้งปัญญา
ช่างไร้ค่า เหลือหลาย ไม่อยากเดา
เป็นนางร้าย ก็อายบ้าง อย่างผู้หญิง
แต่ความจริง คงอยู่ สู้กับเขา
แม้จะถูก มองว่า กล้าไม่เบา
ก็จะเอา แลกด้วย ซวยช่างมัน
ถึงตอนนี้ ไม่แม้ แต่จะคิด
จะถูกผิด อย่างไร ไม่เคยหวั่น
เพราะความจริง เคยให้ ใจใกล้กัน
ตอนนี้ผัน เสียแล้ว นะแก้วตา
สวัสดีเจ้า ^^"
ไปตอบไว้ที่กระทู้ * ประกาศ *
http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=139776
แต่พี่เขาลบอ่ะค่ะ
มีอีกเรื่อง จะว่าแก้ตัวก็ได้นะ ไม่ว่ากัน
วันที่ 29 ใครโทร.มาหลายสาย เพิ่งเช็คโทรศัพท์
พอดีว้า.... ซันจีฟพามามี้มาจากอินเดีย หนูหิ่ง ฯ ไปนอนคอนโดเขาทุกวัน
โทรศัพท์ก็ให้มี้ไว้โทร.ไปอินเดีย มี้บอกเหมือนกันว่ามีคนโทรมา แต่มี้ไม่รับ
เพราะมี้พูดได้แต่ฮินดูอ่ะ ตอนนี้ก็คุยภาษาใบ้กันอยู่ทุกวัน กินโรตีทุกวัน
แต่หนูหิ่ง ฯ ก็ไม่โทรกลับหรอกนะคะ ถ้าอยากรู้อะไร หรือสงสัยอะไร
ก็เมลล์มาถาม ปลดบล็อกที่เอ็ม แล้วทิ้งข้อความไว้ แล้วค่อยบล็อกใหม่ก็ได้
ตามสะดวกนะคะ
โชคดีค่ะ
1 เมษายน 2554 01:08 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เป็นหิ่งห้อย เด็กดอย คอยแต่เหงา
ทุกวันเฝ้า มองหา คนบ้าสี
เขียนกลอนถึง ทุกวัน มันส์สิ้นดี
เข้ามาที รับฟัง อย่างตั้งใจ
เพียงแค่เป็น สาวป่า ตามหารัก
เพิ่งประจักษ์ แจ้งจิต ผิดวิสัย
ว่าความรัก จากพี่ แค่ลมไกว
มิได้มา จากใจ ส่งให้กัน
อุตสาห์ส่ง มอบใจ ให้ทั้งดวง
หวังจะควง คู่ชิด พิสมัย
เพียงไม่นาน ก็เฉลย เผยความนัย
พี่มีใคร หลายคน พ้นพอดี
ก่อนครบรอบ วันเกิดน้อง ต้องผ่าตัด
พี่ผิดนัด ไม่มาหา พาหมองศรี
แต่ไปหา อีกคนหนึ่ง ซี้งใจดี
แม่แตงที่ เธออยู่ เรารู้กัน
พี่ไปกิน ขนมบนดอย ปล่อยน้องเศร้า
อนิจจา โถตัวเรา เฝ้าแต่ฝัน
ว่าพี่จะ มีน้ำใจ ให้สักวัน
มาเยี่ยมกัน สักหน่อย ค่อยอำลา
แล้วความฝัน คงเป็น เพียงความฝัน
ผ่านคืนวัน ไร้เงา เขามาหา
มีเพียงเพื่อน ปลอบใจ ได้น้ำตา
หลั่งลงมา สู่แก้ม แต้มดวงใจ
จึงรู้ว่า รักสำรอง ของหิ่งห้อย
แค่เพียงคล้อย หลังเธอ จึงเผลอได้
รักเด็กดอย แค่ลมปาก ใช่จากใจ
มาลวงให้ รักจน ทนระกำ
บทเรียนนี้ เปลี่ยนชีวิต ลิขิตให้
หิ่งห้อยไร้ ความสุข ทุกข์ถลำ
จากที่เคย มีความสุข ถูกเขาทำ
ให้เจ็บช้ำ จนขาดแสง ที่แวงวาว
ยามค่ำคืน บินไป ไร้แสงสี
แค่แรงมี ฝืนอยู่ สู้ลมหนาว
เพื่อนที่เห็น เป็นสี ที่แพรวพราว
คือดวงดาว บนท้องฟ้า ดูพร่าพราย
อีกนานไหม จะกลับเป็น เช่นกาลก่อน
ยามนี้ถูก รอนแรง แสงสลาย
ก่อนนี้เคย ส่งสี พรรณราย
วันนี้กลาย เป็นหมอง ครองทุกคืน
ต้องทำตัว เป็นนางร้าย ในวันนี้
เพื่อจะมี แรงใจ ได้ทนฝืน
ลุกขึ้นมา สู้ต่อ ขอเอาคืน
เพื่อจะยืน อยู่ได้ ไม่ระกำ
30 มีนาคม 2554 06:35 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เรื่องของเรื่อง เริ่มด้วย ความซวยน้อง
วันหนึ่งของ ความเหงา เข้ารุมใส่
มีคนหนึ่ง แอดมา ไม่รู้ใคร
ถามอะไร มากมาย คล้ายขู่เรา
แชทกันไป แชทกันมา เวลาดึก
ยิ่งล้วงลึก เรื่องราว อยากให้เล่า
ความเป็นมา เป็นไป คล้ายคาดเดา
แต่ว่าเขา เสมือนรู้ อยู่ความจริง
จึงสงสัย เป็นสปาย ของใครหนอ
ไม่รีรอ SMS อย่างเร็วยิ่ง
ถามพี่เขา ตอบมา อย่าประวิง
แต่กลับนิ่ง เฉยอยู่ได้ ในสามวัน
วันที่สี่ ออนเอ็ม คุยกันอีก
ไม่อาจหลีก เลี่ยงได้ ให้แปรผัน
พี่เขาก็ บอกไม่ใช่ ได้ยืนยัน
ว่าคนนั้น ไม่รู้จัก ว่าเป็นใคร
จึงสืบค้น ต่อไป ในที่อื่น
ทุกค่ำคืน ต้อนดู ว่าผู้ไหน
แอดเข้ามา ประมาณขู่ รู้อะไร
สามารถแฮ็ก เมลล์ได้ นะน้องนาง
หากว่ารู้ ชื่อ - สกุล ขอให้บอก
มิได้หลอก ลวงนะ อย่าถากถาง
สามารถค้น ข้อมูลได้ ทุกที่ทาง
เหมือนคนว่าง งานจึง กึ่งขู่เรา
ไม่ได้กลัว เกรงหรอก จะบอกให้
อยากจะเช็ก ก็เช็กไป ไอ้คนเขลา
อยากจะล้วง ความลับ อย่าไปเดา
จะมาเล่า ให้ฟัง อย่างตั้งใจ
คนคนนี้ แอดมา จากเฟซบุ๊ก
จึงไปขลุก ดูว่า มาจากไหน
ก็เลยรู้ ว่าเป็น เพื่อนของใคร
Kanomไง พี่น้อง ฟ้องทันที
ก็สงสัย ต้องการ อะไรหนอ
ไม่รีรอ ถามสองคน ยังไงนี่
บอกมาหน่อย นางร้าย ใจไม่ดี
ว่าจะมี อะไรต่อ ไม่รู้เลย
พี่เป็นคน ยืนยัน เป็นมั่นเหมาะ
ว่าเป็นเพราะ หนูไป ได้เปิดเผย
ว่าเป็นคน แสวงหา อย่างว่าเลย
เขาอยากเชย ชิดใกล้ จึงได้มา
เอาเข้าไป โทษน้อง ต้องขอบอก
ไม่เคยหลอก ลวงใคร ให้มาหา
ในบ้านกลอน ไม่เคยแอด เจรจา
คุยแค่หน้า บ้านกลอน เพื่อผ่อนคลาย
คิดลำดับ กับเรื่อง ประเทืองสมอง
ตริและตรอง ก็สงสัย อยู่ไม่หาย
แต่ก็นะ ชิลล์ชิล์ สบายสบาย
เป็นนางร้าย เสียอย่าง โปรดวางใจ
เรื่องของเรื่อง ก็เป็น เช่นฉะนี้
สมองมี คิดเอา อย่าเดาใส่
เหตุและผล มีอยู่ รู้กันไป
เป็นเรื่องใน อินเตอร์เน็ท ขอเพ็ททูล
29 มีนาคม 2554 00:31 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เข้ามาถาม ทุกท่าน ในบ้านกลอน
ด้วยวิงวอน อยากรู้ ว่าผู้ไหน
อยากรู้จัก หิ่งห้อย ขี้น้อยใจ
เพราะเหตุใด จึงไม่ถาม มาตรงตรง
จะไปถาม พี่เรไร ทำไมเล่า
หรือว่าเฝ้า มองอยู่ ดูไหลหลง
ก็บอกมา อย่าเขลา เฝ้าปลดปลง
ให้รีบส่ง ใบสมัคร รักเข้ามา
พักนี้มี คิวยาว เข้ามาต่อ
อย่ารีรอ เลยพี่ รีบรักษา
สิทธิ์ที่มี ก่อนหมด ทดเวลา
จะพินิจ พิจารณา อย่างตั้งใจ
คุณความดี มีไหม ให้บอกเล่า
ไม่อยากเดา มั่วนิ่ม โปรดพิมพ์ใส่
สรรพคุณ ตัวพี่ มีอะไร
บอกมาให้ ครบถ้วน เท่าที่มี
จะอวดอ้าง อย่างไร ก็ไม่ว่า
จะไม่ด่า ทอให้ ได้หมองศรี
แม้จะรู้ ดูไม่เห็น เช่นความดี
หรือจะขี้ ตอแหล แย่ก็ตาม
มาประชัน กันหน่อย ค่อยตัดสิน
คงได้ยิน ทั่วไป น้องไม่ขาม
ป่าวประกาศ ทั่วถึง ทุกเขตคาม
ขอให้ข้าม มาสู้ ดูสักที
น้องหิ่งห้อย เด็กดง จากพงป่า
ยังไฝ่หา คนสอน ป้อนสุขี
เพื่อชีวิต เริงรื่น ชื่นฤดี
จะได้มี สักคน ที่สนใจ
บอกไว้ก่อน ตอนนี้ มีเรื่องเก่า
จะขอเล่า ให้หมด ลดสงสัย
ก่อนหน้าเคย เชยชื่น รื่นฤทัย
กับบางใคร ที่คุณถาม ตามเขามา
แต่ตอนนี้ เลิกกัน เป็นมั่นเหมาะ
อาจจะเพราะ เขาไม่สน คนจากป่า
หรืออาจเป็น เพราะมีหม้าย ใกล้กายา
หรือเพราะว่า เป็นนางร้าย ที่ร้ายเกิน
เหตุและผล มากมาย มีหลายเรื่อง
ไม่ประเทือง จิตใจ ได้ห่างเหิน
ต่อจากนี้ จะมี ใครก็เชิญ
หนูจะคง เดินหน้า หาสามี อิ ๆ ๆ ๆ
โอย.... กว่าจะเขียนได้ก็เหนื่อยพอสมควรค่ะ
เขียนไป ก็ขำไป นางร้ายคนนี้ช่างกล้า และบ้าดีนะคะ
รีบ ๆ สมัครมาเถอะค่ะ อย่าให้นางร้ายตัวน้อย ๆ ต้องเสียเวลารอ
หรือไปกินขนมบนดอยแบบพี่เขากันหมดคะ ? ? ?
ปล. 1 ในบ้านกลอนที่รู้จักตัวตนคนจริงของนางร้ายไม่กี่ท่านหรอกค่ะ
ขออนุญาตลบชื่อนะคะ กะเดี๋ยวพี่ ๆ เขาจะเสียหาย ที่มารู้จักนางร้ายเช่นหนูหิ่ง ฯ
ส่วนใหญ่เป็นพี่ ๆ ที่หนูหิ่งเคารพนับถือ จากอาศรมชาวโคลง
ถนนนักเขียนแห่งพันทิป และ X-Trail Club
ส่วน Bloggang ไม่ค่อยได้เข้าไป Up เพื่อนฝูงหายหมดแล้วค่ะ
ปล. 2 บ้านกลอนจะมีมิตติ้งครั้งหน้าเมื่อไหร่หนอ
หนูหิ่ง ฯ จะขอไปเปิดเผยตัวตนคนอย่างนางร้าย
ให้รู้เห็นกันถ้วนหน้าแบบจะ ๆ ตัวเป็น ๆ
รบกวนส่งข่าวด้วยเด้อค่ะเด้อ lhing9@hotmail.com ^^"
จัดมาด่วนค่ะ ตอนนี้กำลังไฟแรง
รู้สึกว่าเขียนกลอนทำนองนี้ได้เร็วและไหลลื่นผิดปรกติ อิ ๆ ๆ ๆ
หน้าส่วนตัว
1476
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
