24 กรกฎาคม 2560 15:52 น.
อ.วรศิลป์
กลับไปร้านที่เคยกิน
กลับไปเยือนถิ่นเคยเที่ยว
สมัยหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว
แวะเที่ยวท่องไปหลายครา
ตั้งใจไปกินของอร่อย
เฝ้าคอยมานานนักหนา
รอวันกลับไปพบหน้า
คุณป้าเจ้าของร้านดัง
อาหารอร่อยเหลือคณา
ร้านป้าลูกค้าคับคั่ง
เหมือนแจกไม่เอาสตางค์
ผู้คนไหลหลั่งมากิน
วันนี้กลับมาร้านป้า
คลับคล้ายคลับคลาเค้าถิ่น
หลายอย่างยังดูคุ้นชิน
ฉับพลันได้ยินคนทัก
" มองหาใครหรือหลานชาย
หน้าตาคล้ายเคยรู้จัก
ใช่ไหมที่เคยมาพัก
นานนักชักจำไม่ได้ "
" ใช่ครับ ผมเคยมาพัก
แต่เนิ่นนานนักห่างหาย
คุณป้ายังอยู่สบาย
ใช่ไหมไม่เจอเสียนาน "
เสียงนั้นพลันตอบทันใด
" คุณป้าแกตายแล้วหลาน
แกเสียที่โรงพยาบาล
สามปีล่วงผ่านที่แกตาย "
อนิจจังสังขารไม่เที่ยง
มิอาจหลีกเลี่ยงชนทั้งหลาย
ฉันเดินทางกลับด้วยเสียดาย
คนที่หวังไว้...ไม่ได้เจอ
ป.ล. น้ำตาไหลซึมออกมา ขณะทิ้งร้านของป้าไว้เบื้องหลัง.... ลาก่อนครับป้า
22 กรกฎาคม 2560 14:58 น.
อ.วรศิลป์
ดวงดาวเกลื่อนฟ้า
นับคณายามราตรี
เดือนแรมยิ่งทวี
อัญมณีแห่งรัตติกาล
แต่ครั้นยามเช้า
ดวงดาวมหาศาล
กลับอันตรธาน
ไม่พบพานสักดวง
ใช่ว่าดวงดาว
สุกสกาวหล่นร่วง
แต่เป็นเพราะดวง
อาทิตย์โชติช่วงบดบัง
ชีวิตคนเรา
บางคราวสุกสว่าง
บางคราวถูกบัง
ไม่ต่างจากดาว
21 กรกฎาคม 2560 16:10 น.
อ.วรศิลป์
เด็กน้อยไขว่คว้าหาสุข
" แม่จ๋า สุขอยู่ที่ไหน ? "
แม่ตอบ " สุขอยู่ที่ใจ
แม่จะอธิบายให้ฟัง "
เด็กน้อยชิงพูดขึ้นว่า
" แม่จ๋า ถ้าเรามีสตางค์
มากมาย ซื้อได้ทุกอย่าง
คงสุขสมหวังดังใจ "
แม่ยิ้มแล้วตอบลูกน้อย
" ไว้คอยจนเจ้าเติบใหญ่
วันนั้นลูกจะรู้ได้
สุขอยู่ที่ใจอย่างไรกัน "
21 กรกฎาคม 2560 16:02 น.
อ.วรศิลป์
แม้นว่ามีสิ่งติดค้างในใจ
ไม่เป็นไรปล่อยวางไว้ก่อน
ไหว้พระสวดมนต์ขอพร
ล้มตัวลงนอนแล้วหลับตา
พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่
ปัญหามากมายนั้นหนา
หลับให้สนิทยามนิทรา
เพื่อรุ่งทิวาวังชาคืน
20 กรกฎาคม 2560 13:15 น.
อ.วรศิลป์
พระปกป้องคนดีให้ปลอดภัย
จากความชั่วร้ายทั้งหลายทั้งปวง
คนไม่ดีพระก็ทรงเป็นห่วง
ทรงทักท้วงด้วยธรรมที่พร่ำเตือน
คนดีพระทรงรักและห่วงใย
คนไม่ดีพระพร้อมอภัยหาใครเหมือน
คนชั่วทรามยามกลับใจไม่แชเชือน
จะกี่เดือนกี่วันพระท่านรอ
แต่ละวันพระประทานเวลาให้
เราท่านได้พัฒนาตนกุศลก่อ
ซึ่งเวลามีไม่มากหากรั้งรอ
วันสุดท้ายมิอาจขอต่อเวลา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
976
