7 มกราคม 2552 09:30 น.

ความร่าเริงทางอารมณ์

ฉันคือ นักเดินทางพเนจร
ร้างเรือน แรมรอน เร่ร่อน
เบื่อหน่าย ความวุ่นวาย ในนาคร
เก็บกระเป๋า จรัลจร ซอนสกล

หอบหิ้ว ความหรรษา มาเต็มหับ
โปรยประดับ เสียงหัวเราะ เกาะกิ่งสน
แต้มสุข ปรุงสีไว้ ในยุบล
สองเท้าท่อง ธราดล ยลมรรคา
ทิ้งรอยยิ้ม ตามทางไว้ ต่างรอยเท้า
เข้าคลอเคล้า เย้าหยอก กับยอดหญ้า
ร่ายรำรับ ดอกฝน จากต้นฟ้า
รื่นรมย์ร่วม ภุมรา ระบำบวง
เหนื่อยนัก ก็หยุดพัก หนุนตักภพ
แหงนมองนภ สบตา ดาราสรวง
ผ่านนิทรา พร้อมแสงทิพย์ ทิวาดวง
ให้แสงเช้า โชติช่วง ช่วยนำทาง

มาเถิด มิ่งมิตร มากับฉัน
มาสรวลสันต์ หรรษา อย่าหมองหมาง
ฉันมียิ้ม อิ่มละไม ให้ตามทาง
เถอะ หัวเราะก้องนภางค์ไปด้วยกัน