19 พฤษภาคม 2549 21:38 น.
อัสสุ
กระดาษแผ่นแข็งหนา
เป็นสัญญามหาลัย
เรียนมาตั้งนานไกล
เพื่อรับใบกระดาษเปล่า
ความรู้เขาจดไว้
เอาไว้ในกระดาษเล่า
เพียงนั้นเขารู้เรา
เก่งหรือเขลาความคิดคน
พรุ่งนี้สมถวิล
รับปริญญาที่เฝ้าทน
เรียนมาอย่างหมองหม่น
เพราะอยากยลปริญญา
ใบกระดาษประกาศ
สิ่งชี้ขาดมีคุณค่า
ตัวเองมีหน้าตา
ปริญญาบ่งชี้ภูมิ
ขอมอบดอกไม้ให้
แทนหัวใจที่ฟูฟูม
เรียนมาคงสมภูมิ
ที่โอมอุ้มปริญญา
กระดาษประกาศนี้
สมแล้วที่จะได้มา
ขอยกยอคำว่า
เก่งนักหนาเธอทำได้
18 พฤษภาคม 2549 09:53 น.
อัสสุ
อะไรกันนี่ช่วงนี้ชุวู้บชุว้าบ
มันกระนี้กระน้าบในหัวใจ
ยิ้มคนเดียวมีนัยคล้ายหลงใหล
เป็นอะไรใครถามก็ไม่ตอบ
ขอโทษทีที่ไม่บอกให้รู้
เก็บไว้อยู่ในใจอย่างรอบคอบ
บอกไม่ได้เรื่องใจมันเกินขอบ
เดี๋ยวเขารู้จะตอบบอกผิดหวัง
อย่าขุดเค้นเรียงร้อยบ่อยนักสิ
เดี๋ยวเผลอปริความลับจะหมดขลัง
ขอปิดไว้ที่ใจในกำบัง
ตอนนี้ยังไม่อาจประกาศกล่าว
ยังไม่แน่ไม่นอนจึ่งอ้อนอยู่
ก็ดูดูหนทางที่วางก้าว
ถ้าเดินไปสะดุดต้องหยุดยาว
เลยบอกกล่าวไม่ได้มันแค่ไหน
ให้เก็บไว้อย่างนี้จะดีกว่า
ใจไม่กล้าเปิดเผยบอกใครได้
เป็นอย่างนี้รู้สึกดีสบายใจ
ไม่ต้องมีใครใครเดือดร้อนตาม
แค่รู้สึกดีดีก็มีหวังแล้ว
ไม่ต้องหวานแว๋วกมลจนวาบหวาม
ถนัดคิดเอาเองไม่เก่งตาม
ขอบ้าพล่ามในใจนั้นก็พอ
17 พฤษภาคม 2549 09:24 น.
อัสสุ
ฉันเจอเธอบังเอิญไม่ตั้งใจ
แต่ทำให้หัวใจต้องไขว่หา
ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนคุ้นตา
คล้ายกับว่าเจอเธอที่แห่งหนึ่ง
รอพบเธอทั้งที่ไม่ได้นัด
แต่รู้ชัดแน่ว่าต้องมาถึง
ความรู้สึกบอกย้ำที่รำพึง
สักครู่หนึ่งแป๊บเดียวเดี๋ยวคงมา
ฉันไม่รู้ว่าเธอเหม่ออยู่ไหน
จะใกล้ไกลรู้ได้เพียงใดหนา
ฉันก็พร้อมรอเธอทุกเวลา
เพราะรู้ว่าไม่ใจร้ายปล่อยให้รอ
รอเธอตอบกระทู้อยู่เหมือนเก่า
ยังคงเฝ้าวาดหวังดั่งใจขอ
กระทู้เดิมยังเปิดอ่านหวานเคลียคลอ
เธอจะรู้ไหมหนอบ้าบอเป็น
ประทับใจอะไรก็ไม่รู้
ทบทวนดูหมดแล้วไม่แคล้วเห็น
มันช่างไร้เหตุผลบันดลเป็น
เอ๊ะใครเล่นตลกให้วกตาม
แต่ช่างเถอะอะไรไม่สำคัญ
เพราะว่าฉันพอใจไม่อยากถาม
แค่เธอแคร์ฉันก็ยิ้มสุดอิ่มอาม
จะติดตามแบบหวังบังเอิญเจอ
16 พฤษภาคม 2549 09:30 น.
อัสสุ
(หลับตาอ่านกลอนนี้นะครับจะได้ความรู้สึก)
ฉันขอโทษทำไปเหมือนไม่แคร์
อันที่แท้แคร์เธอกว่าใครอื่น
อยากทักก่อนวอนเว้ากับขวัญยืน
แต่ยังฝืนหัวใจไม่ได้เลย
ไม่เคยทักอะไรกับใครก่อน
ก็ยังอ่อนขี้อายมีแต่เฉย
จะออดอ้อนเอาใจไม่เคยเลย
ขอบอกเอ่ยเปิดเผยเลยคนดี
อยากให้รู้แต่ใจมันไม่กล้า
เอ่ยวาจาซ่อนไว้ในดิถี
ตลอดเวลาความในที่ใจมี
ว่าอกนี้คอยแคร์มีแต่เธอ
มันอ้ำอึ้งอุรามาตลอด
เพราะปอดปอดหลบหน้าไม่กล้าเจอ
จะเก็บไว้ในใจบ่อยเสมอ
ไม่กล้าบอกเธอสักทีว่ามีใจ
ขอเวลาเรียบเรียงเพียงอีกนิด
จนดวงจิตไม่อายยามกายใกล้
จะบอกเธอทุกสิ่งความในใจ
ไม่ปิดไว้อำพลางอย่างเลื่อยมา
ตอนนี้ยังเขินอายไม่กล้าเอ่ย
เก็บคำจะเผยในใจไว้ก่อนหนา
จะบอกแน่ไม่กี่วันขอสัญญา
หากเวลามาถึงให้เอ่ยคำ
ปล.ขี้อายมากๆ ๆ ครับ อยากหายจากนิสัยนี้จัง
15 พฤษภาคม 2549 11:35 น.
อัสสุ
ทุกชีวิตเกิดมาใช่ว่าง่าย
จะปีนป่ายเป็นจริงดั่งสมหวัง
ไม่มีใครดีพร้อมอยู่จีรัง
ชีวิตยังมั่นคงรูปทรงเดิม
อย่าหวั่นไหวแม้ใครจะไม่ชอบ
ให้คอยปลอบอุราว่าเพิ่งเริ่ม
อีกมากมายที่แรงต้องแต่งเติม
สิ่งเดิมๆอย่าติดไปคิดมัน
น้ำตาไม่ได้หมายเพียงว่าเศร้า
แต่ปลาบปลื้มทำเอาเกินจะกลั้น
สู้ต่อไปไม่นานนักคงสักวัน
ถึงความฝันที่เราเฝ้าใฝ่รอ
อุปสรรคไม่ได้มีแค่ที่เห็น
แต่ซ่อนเร้นทุกที่ให้ใจท้อ
ยิ่งทำทีประนอมจะยอมยอ
ยิ่งล้อมล้อหัวใจให้อ่อนแอ
จงเชื่อมั่นตัวเองอย่าเกรงหวั่น
แล้วบากบั่นชะตาอย่ายอมแพ้
ชีพยังอยู่สู้ไปอย่าอ่อนแอ
ไม่ไกลแน่สู้ไปตั้งใจจริง
จะคอยเป็นกำลังใจให้ฮึดสู้
จะยืนอยู่ใกล้ๆไม่ทอดทิ้ง
สู้ต่อไปตลอดเถอะยอดหญิง
ฝันที่เป็นจริงทุกสิ่งรอคอยเธอ
หน้าส่วนตัว
1990
