...โคมลอยเรียง เคียงข้าง เคยเคียงคู่ พระจันทร์อยู่ โดดเด่น เห็นแสงจ้า อากาศเย็น เหน็บหนาว ร้าวอุรา ประหนึ่งว่า ความเหว่ว้า พลาดผลาญใจ กระทงเธอ คงลอย คล้อยกับเขา กระทงเรา คงล่องไป ครวญหวนไห้ กระทงเธอ คงลอยไป ไกลแสนไกล กระทงฉัน คงไปได้ แค่ริมลำตะคอง...
มีใคร อยากอยู่ตรงนี้ กับฉันไหม อยู่เพื่อดู ความเป็นไป มีหรือเปล่า อยู่เพื่อนั่ง ทบทวนใน เรื่องราว อยู่บรรเทา ความปวดร้าว ให้ฉันที มีใคร อยากอยู่ตรงนี้ กับฉันไหม อยู่ใกล้ๆ คอยปลอบใจ ฉันคนนี้ อยู่เป็นเพื่อน เฉยๆก็ได้ (เพราะ)ฉันไม่มี อยู่เงียบๆก็ยังดี แค่อยากรับรู้ว่าโลกนี้ ไม่ได้มีฉันอยู่แค่คนเดียว
ฟ้ายามเช้า ยามสาย บ่ายแค่ไหน ก็ยังไม่ ทำให้ใจ หายเหว่ว้า อากาศเย็น เมฆหมอก จ้องหลอกตา แสงอาทิตย์ เจิดจ้า ดูท้าทาย สกุณา บินเรียง เสียงเจื้อยแจ้ว ลมหนาวแผ่ว แผ้วผลาญ รานร้าวหลาย ผู้คนต่าง มีคู่อยู่ เคียงกาย สำหรับฉันคงฝันร้าย และจมอยู่กับมัน ไปอีกนาน
ลมหนาว หนาวหน้า ในหน้าหนาวปวดร้าว ร้าวราน สะท้านไหวโดดเดี่ยว เดี่ยวเดิน บนทางไกลไม่รู้นาน นานเท่าไร ใจจะเจอลมหนาว หนาวนาน ทุก ทุกปีหนาวนี้ ยังคงเหงา อยู่เสมอเคว้งคว้าง อ้างว้าง บ้างละเมอหรือต้องรอจนกว่าลมหนาวจะเผลอ แล้วพัดพาเธอ มาให้ฉันเสียที
บนความเหงา เศร้ารัก เกินหักถอน แม้จะนอน นอนไม่ได้ ใจมันหวิว ปล่อยใจลอย คอย..!เฮ้อ...!! เศร้าชิวๆ เวลาหิว ท้องไม่รับ ตับพิการ ยามอกหัก เพ้อพร่ำ จนเพื่อนเบื่อ "เมิงจะเพ้อ ไปเพื่อ..."น่าสงสาร เฝ้าชะแง้ แลเฟส อยู่ตั้งนาน ใจร้าวราน เธอคงไม่ รับรู้เลย....
หน้าส่วนตัว
2335
