19 มีนาคม 2546 20:43 น.
อิงฟ้า
หยาดน้ำตาที่รินไหล
กลั่นมาจากใจที่ปวดร้าว
กรองมาจากความทรงจำที่แสนเศร้า
หลงเหลือเพียงความว่างเปล่าในหัวใจ
จะมีใครที่จะมาช่วยรักษา
เช็ดคราบหยาดน้ำตาที่รินไหล
ช่วยสมานบาดแผลในหัวใจ
ที่สิ้นไร้ทางเยียวยา
อยากขอใครสักคนคอยเคียงข้าง
ยามอ้างว้างมีใครคอยห่วงหา
มาคอยช่วยซึมซับคราบน้ำตา
คอยพึ่งพาเวลาไม่มีใคร
แค่คนเหงาคนนึงซึ่งหวั่นไหว
กับหัวใจที่โดนทิ้งกองใว้
อยากจะมีที่พึงในหัวใจ
ให้ได้ไหมหัวใจที่รักจริง
19 มีนาคม 2546 19:54 น.
อิงฟ้า
นีกว่าฝัน.....
เมื่อมาถึงวันนี้
ฝันไม่ค่อยดี
เพราะฝันว่าไม่มีเธอ..
หยิกตัวเองดูก็รู้ว่าไม่หลับ
และที่เห็นตัวเองเดินคอพับ
ก็ไม่ใช่เรื่องละเมอ..
เพิ่งรู้ตัวจริงๆนะเออ..
ว่าต่อไปนี้อาจไม่มีเธอจริงๆๆ
19 มีนาคม 2546 19:25 น.
อิงฟ้า
ขอเป็นคนที่รักเธออยู่ตรงนี้
ขอแค่มีเธอในใจไม่หวั่นไหว
ขอแค่มีแต่เธอในใจเรื่อยๆไป
ขอเป็นแค่ดอกไม้แห้งในใจเธอ
19 มีนาคม 2546 18:10 น.
อิงฟ้า
คิดถึงเสียงกระดิ่งแปดโมงเช้า
คิดถึงเรื่องคอยเล่าให้ขบขัน
คิดถึงเพลงชาติให้ร้องทุกทุกวัน
คิดถึงความผกผันเมื่อวันวาน
คิดถึงรอยลิขวิดรอยขีดเขียน
คิดถึงครูที่พร่ำเพียรให้การบ้าน
คิดถึงข้าวแกงเจ้าประจำในโรงอาหาร
คิดถึงกองรายงานที่ไม่เคยเบา
คิดถึงรูปการ์ตูนบนกระดาน
คิดถึงการลอกการบ้านตอนเช้าเช้า
คิดถึงเสียงกีตาร์คลอเบาเบา
คิดถึงเพื่อนเก่าเก่าไม่ว่าใคร
คิดถึงความผูกพันคำว่าเพื่อน
คิดถึงภาพที่ไม่เลือนลางไปไหน
คิดถึงเพื่อนที่กอดคอเคียงกันไป
จะเก็บไว้เป็นความทรงจำไม่มีวันจาง
19 มีนาคม 2546 14:35 น.
อิงฟ้า
ไม่เคยรู้ซึ้งถึงรักแท้
เป็นเพียงแค่รักร้างที่จางหาย
เป็นเพียงแค่เสียดเสี้ยวของหัวใจ
หมดความหมายแค่ใจที่ไร้ค่า
อยากมีสักครั้งหนึ่งซึ่งรักแท้
ขอเพียงแค่มีใครคอยห่วงหา
ขอเพียงแค่คิดถึงกันทุกเวลา
ใครจะมามอบรักแท้แก่ฉันบ้าง
หน้าส่วนตัว
796
