สุดที่รัก >>> รักที่สุด

อิงฟ้า

จำได้ไหมคนดี ความรักของเราเริ่มก่อตัวเมื่อไร 

ความรักของเราเริ่มจากอินเตอร์เน็ต 

เมื่อที่หลายๆคนเคยบอกว่า "รักออนไลน์ไม่ใช่รักแท้"  

แต่พอมาถึงทุกวันนี้ "ความรักออนไลน์กลับกลายเป็นรักแท้ของใครบางคน"


จากการเริ่มพูดคุยกับคนที่ไม่เคยเห็นหน้า 


**วันแรกที่รู้จักกันก็คงเป็นความบังเอิญนะ  ( วันนี้ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นอีก 1 คน)


**วันที่สองเราเริ่มทำความรู้จักกันมากขึ้น ( คุยไปเรื่อยล่ะ)


**วันที่สามเรา เริ่มหัวเราะ การที่ได้พูดคุยกับเพื่อนคนนึงมันทำให้เราเริ่มยิ้มได้

**วันที่สี่เราก็ยังพูดคุยกันปกติ...มีอะไรก็เล่าสู่กันฟัง 

เวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือน>>>>จากเดือนไปเป็นปี

จำได้ว่าช่วงนึงเราต่างก็ออนไลน์ไม่ได้  แต่เราก็ยังคุยกันทางเมล

บางทีกว่าจะได้ตอบเมลก็ข้ามวัน...... 

เพราะเราต่างก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ.....คือ  เรียนหนังสือ 

ถึงจะไม่ได้คุยกันโดยตรงแต่ก็ยังดีกว่าเงียบหายไป

ถึงจะออนไลน์ไม่ได้แต่ฉันก็ยังคิดถึงเธอทุกวัน

ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคิดถึงเธอ

ความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นอย่างไร ( ไม่มีใครตอบได้..แม้แต่ฉันเองก็ตอบไม่ได้)

     เกือบ 2  ปี แล้วนะที่เราได้รู้จักกัน

เราได้ผ่านความรู้สึกหลายอย่างมาด้วยกัน  

ผูกพัน >>>>  คิดถึง >>>> ห่วงใย >>>>> รัก 

แต่บ่อยครั้งที่เราต่างก็เก็บความรู้สึกนี้ไว้ 

ไม่บอกให้อีกฝ่ายได้รับรู้ความรู้สึกนั้น 

(ทำได้แค่เพียง...." แอบรัก"  เท่านั้น )

ฉันไม่รู้ความรู้ความรู้สึกเธอ..ในขณะเดียวกันเธอก็ไม่รู้ความรู้สึกฉัน

ต่างฝ่ายต่างไม่พูด.......มันพูดยากนะ  

ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง  ถ้าพูดไปแล้วต้องทำให้อีกฝ่ายนึงต้องเจ็บปวด

สู้อย่าพูดอะไรเลยจะดีกว่า...ไม่อยากให้คำพูดเพียงไม่กี่คำ

มาทำลายมิตรภาพและความผูกพันระหว่างเรา......

บางทีถ้าฉันพูดไป   อาจทำให้เธอลำบากใจและอาจเสียเธอไป

ฉันจึงเลือกไม่พูดดีกว่า....จนบางครั้งเธออาจคิดว่าฉันดูเฉยๆ

บางทีเธอก็ว่าฉันแปลกไป ( เธอรู้สึกว่าฉันแปลกไป )

แล้วเธอล่ะแปลกไปรึเปล่า ( ฉันก็รู้สึกไม่ต่างกับเธอ)

ทุกครั้งที่คุยกัน เธอมักจะบอกฉันก่อนเสมอว่า " คิดถึงนะ "

เมลทุกฉบับมักจะลงท้ายว่า  " คิดถึงนะ "  

ตอนที่คุยโทรศัพท์ก็ลงท้าย " คิดถึงนะ "

ฉันไม่ได้เบื่อที่จะฟังคำนี้หรอก ..........

( แต่ทุกครั้งที่ได้ยินคำนี้ ทำให้ฉันอดคิดไม่ได้ว่า 

วันนึงเธออาจจะไม่พูดคำนี้กับฉัน )

วันนั้นวันที่เธอเมลมาเธอเรียกฉันว่า " สุดที่รัก "  

เธอบอกว่าหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะที่บอกรักฉัน

แล้วเธอไม่คิดเหรอว่า คนที่อ่านเมลเธอน่ะก็รู้สึกไม่ต่างกับเธอ

ขอบคุณกาลเวลาที่ทำให้ฉันได้รู้จักกับเธอ

ขอบคุณกาลเวลาที่ทำให้เรารักกัน

ขอบคุณนะกับความรู้สึกดีๆ   ขอบคุณที่เธอคิดถึงฉัน

ขอบคุณที่เธอเรียกฉันว่า " สุดที่รัก " 

ขอบคุณความรู้สึกฉันที่รู้สึกว่าเธอ คือ " สุดที่รัก "  เช่นกัน

ขอบคุณความรู้สึกฉันที่ไม่ผูกพันกับใคร....นอกจากเธอ

ขอบคุณความรู้สึกฉันที่ไม่คิดถึงใคร....นอกจากเธอ

ขอบคุณความรู้สึกฉันที่ไม่ห่วงใยใคร....นอกจากเธอ

ขอบคุณความรู้สึกฉันที่ไม่รักใคร....นอกจากเธอ

 

 

มาจนถึงวันนี้ฉันก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน