ในสายลมพรมพร่างช่างอวลอุ่น ลมละมุนมิรู้จางเหมือนดังว่า ใครคอยพัดมิรู้จางห่างกายา ร้อนหนักหนาก็พลอยจางช่างชวนนอน คืนน้ำค้างพร่างพรมลมเอื่อยเอื่อย ทำงานเหนื่อยจึงนั่งพักชมอักษร รับสายลมห่วงหาลมอาทร ที่สะท้อนผ่านถ้อยคำลำนำงาม ดั่งน้ำเสียงสำเนียงอ้อนช่างอ่อนหวาน ฤาน้ำตาลซ่อนใจจึงไหวหวาม ด้วยลำนำระรินหอมกล่อมโมงยาม ทุกถ้อยความเหมือนน้องอ้อนให้อ่อนโอน ให้ฝันดีเถิดนะอย่าฝันร้าย จะขอพรผ่านดาวพรายดวงไกลโพ้น อำนาจใดจงช่วยดลคนอ่อนโยน หลับฝันดีดั่งหนึ่งโอนบนเปลไกว....
หน้าส่วนตัว
1259
