29 กุมภาพันธ์ 2555 21:30 น.
อิสรชัย รัตน
ผมโกรธที่ เห็นเธอ ควงชายหนุ่ม
ทำผมกลุ้ม หลายวัน พลันสงสัย
มีชายควงเคียงกายคนหลายใจ
รักเผื่อเลือกหรืออย่างไรช่วยบอกที
ผมหายหน้าไม่ติดต่อเพราะความโกรธ
เธอคงทำ ตัวโสด เพียงแค่พี่
หงุดหงิดใจ มองสิ่งใด ขวางสิ้นดี
เหตุไฉนทำแบบนี้กับพี่ยา
หนึ่งสัปดาห์ที่หายหน้าไม่ได้ข่าว
ผมปวดร้าว รอไม่ไหว เสียแล้วหนา
จำใจง้อ ติดต่อ ถึงที่มา
รักคนไหน บอกมา หายข้องใจ
โทรไปหา ทำไม ไม่รับสาย
ตอบพี่ชาย วันนี้ อย่าไปไหน
คนที่ควง วันนั้น มันเป็นใคร
รู้บ้างไหม พี่คนนี้ มันเสียใจ
เธอสะบัด แขนหนี ขึ้นรถหาย
ไม่มีเสียง แย้มพราย ค้อนวงใหญ่
สิ่งแสดง รู้ได้ว่า ไม่สงสัย
โกรธตัวพี่ ยิ่งกว่าใคร อย่างแน่นอน
ผมมายืน รอหน้าบ้าน เธอนานแล้ว
ยังไร้แวว ออกมารับ ดังครั้งก่อน
เสียงแม่บอก ออกไปเถิด อย่ามัวงอน
ถือเป็นบท เรียนสอน กันสองคน
26 กุมภาพันธ์ 2555 16:47 น.
อิสรชัย รัตน
สร้างศรัทธา สู่มวล มนุษย์ชาติ
วันชาวพุทธ ประกาศ เกียรติศักดิ์ศรี
มาฆะฤกษ์ บูชา เมตตามี
เวียนมาครบ อีกที เดือนมีนา
คืนเพ็ญจ้า เต็มดวง ช่วงเดือนสาม
รวมจิตงาม ตั้งใจมั่น ร่วมกันหนา
เพื่อมุ่งธรรม นำจิต คิดศรัทธา
เป็นพุทธ บูชา บารมี
ร่วมส่งใจ ให้ชาวพุทธ จงหยุดคิด
น้อมนำจิต กุศลส่ง เสริมศักดิ์ศรี
เพื่อให้โลก สุขสันต์ มั่นทำดี
รวมพลัง กันเต็มที่ พลีกายา
ขอให้คน ทั้งโลก หยุดโศกศัลย์
ร่วมมือกัน สร้างโลก อย่างรู้ค่า
โลกของเรา เจ็บช้ำนาน หลายกาลมา
ล้วนแต่คน ผลาญพล่า ลืมค่าคุณ
โลกร้อนขึ้น คนร้อนรน บ่นว่าทุกข์
สตินึก ตรึกตรอง ลองนำหนุน
แผ่เมตตา ต่อกัน นั้นการุณ
กล่อมให้ใจ เกิดบุญ เจือจุนกัน
หากร่วมมือ ร่วมใจ ไม่แบ่งเขต
ไม่แยกเชื้อ ชาติประเทศ เขตแปรผัน
ย่อมส่งผล ที่ดี มีต่อกัน
มาฆะฤกษ์ เป็นจุดดัน ให้เกิดจริง
มาเถิดมา จับมือ กันให้แน่น
จดชายแดน ติดต่อกัน ให้มากยิ่ง
เป็นพลัง ชาวโลก หยุดฆ่ายิง
ด้วยทุกสิ่ง นั้นเป็น อนัตตา
22 กุมภาพันธ์ 2555 22:09 น.
อิสรชัย รัตน
สายลมพริ้วผ่านหญ้าลู่เอนไหว
เย็นชื่นใจเมื่อลมลูบแผ่วพ้นผ่าน
สูดหายใจเต็มอิ่มยืนยิ้มหวาน
นานเนิ่นนานแล้วหนอยืนรอคอย
เธอบอกนัดวันนี้เมื่อปีกลาย
มาให้ได้อย่าให้ใจต้องเหงาหงอย
มาเติมเต็ม รักเรา บนยอดดอย
อย่าเศร้าสร้อยเลยหนอขอจริงใจ
มองฟ้าแจ่ม ยามเย็น เห็นสวยสด
ชื่นหัวใจไปหมด รักสดใส
วันที่รอ วันที่นัด ชัดภายใน
รอรอยยิ้มทรามวัย เมื่อพบกัน
มองดูนก บินคู่เคียง เรียงคู่กลับ
สู่รังลับ ของเจ้า อย่างสุขสันต์
มองข้างกาย เห็นเงา หยอกเย้ากัน
เมฆก้อนนั้น เหมือนหัวใจ ภายในเรา
ฉันนั่งรอ รับนัด ของปีผ่าน
มันเนิ่นนาน พิสูจน์ใจ ให้หายเหงา
ว่าสัญญา ที่ยึดมั่น นั้นสองเรา
ไม่สูญเปล่า มาเฝ้าขวัญ วันหวนคืน
ตะวันลับ ขอบฟ้า น้ำตาหม่น
รินไหลหล่น อาบหน้า พาสะอื้น
คำมั่นหมาย รักมั่น ทุกวันคืน
ฉันมายืน เฝ้ารอ ขอพบเธอ
แล้วไฉน ไยจึง ถึงหายหน้า
ไม่มีคำ ร่ำลา มาเสนอ
ฉันทำผิด สิ่งใด ไม่มาเจอ
บอกซิเธอ ให้ฉันรู้ ไม่คู่ควร
รักปีกลาย ที่พูด ให้ครวญคร่ำ
พูดแล้วย้ำ ว่ารัก ต้องคืนหวน
สู่ยอดดอย วันรักแรก ที่เชิญชวน
คิดทบทวน วันนี้ มีเพราะใคร
ฉันทรุดกาย กอดเข่าอย่างเหงาจิต
เศร้าชีวิต ผิดหวัง กว่าครั้งไหน
แหวนเตรียมไว้ หมดหวัง สิ่งตั้งใจ
เมื่อน้ำตา รินไหล ไยทำเรา
21 กุมภาพันธ์ 2555 21:21 น.
อิสรชัย รัตน
มาประชุมครั้งนี้ที่เมืองหลวง
เพื่อความรุ่งเรืองงานก้าวหน้า
ตามใบสั่งของเจ้านายที่สั่งมา
ไปเปิดหูเปิดกันเสียบ้าง
สัมมนาวันแรก แปลกถิ่นพัก
ไม่รู้จัก ไม่คุ้นเคย เลยเหินห่าง
เสร็จช่วงเย็นให้หยุดพักจนรุ่งสาง
หรือเดินห้างชมกรุงเมืองรุ่งเรือง
ในกลุ่มชวนไปเที่ยวอบนวดอาบ
จะได้นาบ นวดดึง คลึงต่อเนื่อง
เนื้อแนบกาย เสื้อผ้า ไม่มีเปลือง
อิ่มหัวใจ ช่วยกระเตื้อง กระสันชาย
ตามคำคำชวน เข้าไปในถิ่นที่
เหล่านารี นั่งรอกัน นั้นมากหลาย
หมายเลขนั่น เลขนี่ดี พี่ชาย
ส่งเสียงได้ หากพึงใจ เลขไหนดี
หลังชอบใจ เลือกไป ในเลขหมาย
เด็ดเหลือหลาย รับรอง น้องคนนี้
แขกที่มา พาติดใจ ไม่เซ้าซี้
เสร็จทุกราย แน่พี่ ขอรับรอง
เมื่อพบหน้า มองตา กระพริบย้ำ
อีหล่า ลูกอ้ายดำ หลานอ้ายหนอง
มึงใช่ไหม บอกมา อย่ายืนจ้อง
ตะลึงมอง หลานกู อดสูใจ
20 กุมภาพันธ์ 2555 22:21 น.
อิสรชัย รัตน
กว่าฉันได้งานทำในวันนี้
มองริบหรี่ แทบไม่มีในที่หวัง
ด้วยไม่มีพวกพ้อง ครองพลัง
นายคอยสั่ง ฝากมา หาไม่เจอ
ด้วยฉันจน ค่นแค้นแสนลำบาก
กว่าจะถากแผ้วถางทางเสนอ
เอ็งเข้างานต้องมีเงินมาบำเรอ
ได้เสมอทุกเมื่อเชื่อน้ำเงิน
ฉันนำเงิน นายทุนมาหนุนส่ง
ดอกเบี้ยคงทบให้คลายขัดเขิน
แต่ต้องส่งทุกเดือนอย่าขาดเกิน
ยิ่งเนิ่นเนิ่นด้วยดี หนี้นายทุน
งานฉันทำวันนี้ไม่อยากบอก
ว่ากลิ้งกลอก หลอกอำ นำเงินหนุน
ที่เรียกว่า คอร์รับชั่น นั่นแหละคุณ
เพื่อเจือจุน ตัวตนบนหนทาง
ค่าน้ำชง น้ำชา เอามาให้
เพื่อจะได้งานเด็ด เสร็จสะสาง
ถ้าไม่มีคอยก่อนนะ ยังไม่ว่าง
เพื่อแบบอย่างตามคิว คนหิวเงิน
นี่แหละฉันวันนี้ที่มีอยู่
ปณิธานที่ต่อสู้ได้ห่างเหิน
ด้วยความจนมาปิดตาพาให้เมิน
นานเหลือเกิน ที่ฉันเป็น คนเช่นนี้
หน้าส่วนตัว
1471
