13 เมษายน 2555 21:38 น.
อิสรชัย รัตน
เริ่มตำนาน ข้าวสาร ถนนคนลือเลื่อง
เกิดชื่อนามกระเดื่องทุกถิ่นที่
ต่างมุ่งมา สงกรานต์ ข้าวสารดี
ทุกทุกปี ต่างชาติมุ่ง เมืองกรุงไทย
เลยเกิดชื่อ ข้าวเหนียว ถนน คนขอนแก่น
ยึดเป็นแกน แดนสงกรานต์ ในเมืองใหญ่
ให้ทุกคน มุ่งมา สำราญใจ
ผสานความเป็นไทย ใจรวมพล
ถนนข้าวหลาม ชลบุรี มีความสุข
คนสนุก สงน้ำ ไล่ความหม่น
คู่ข้าวหลาม เลื่องชื่อ คือหนองมน
สร้างชื่อชล ให้ขจร กระจายไกล
ข้าวสุก ชื่อถนน บนวิถี
ให้อ่างทอง มีดี กว่าที่ไหน
สาดน้ำกัน มันดีวิถีไทย
ข้าวทิพย์ ไม่ไกล จันทบุรี
หากชมชอบ ข้าวแต๋น แล่นไปน่าน
หรือเมืองม้า หน้าด่าน ลำปางที่
ชื่อเหมือนกัน คงมั่น มากไมตรี
สงความสุข ทุกที่ แม้เปียกปอน
ถนนข้าวปุ้น ลุ้นหน่อย ริมลำโขง
นครพนม สุดโต่ง โก่งเสียงสอน
เชิญมาเล่น สาดน้ำ ริมธารนอน
อยู่สลอน สนุกนัก มิพักกาย
ข้าวเปียก เรียกหาไหน ข้าวแช่
สนุกแท้ ที่อุดร อย่าหนีหาย
เช่นปทุม ธานีนั้นมิผันกาย
เล่นน้ำคือทักทาย สบายครัน
ข้าวกล่ำ กาฬสินธุ์ ถิ่นคนแกร่ง
ข้าวเม่า แหล่ง สาดน้ำ สงครามขัน
มหาสารคาม มาเที่ยว ต่างรู้กัน
เป็นความมันแสนสนุกทุกทุกปี
มุกดาหาร ความมัน นั้นข้าวโป่ง
ไม่เคยโล่ง คนแน่น ไปทุกที่
กิน ข้าวสุก ที่อ่างทอง นั้นมันดี
หอมมะลิ ร้อยเอ็ดมี ที่รู้กัน
ข้าวต้มมัด ข้าวโพด ต้องโคราช
ต่างประกาศ ว่าสนุก อย่างแม่นมั่น
ข้าวตอกแตก ชุมแพ ไปแลกัน
ข้าวเปลือกผัน กันทรลักษณ์ ประจักษ์ความ
ข้าวหอม บุรีรัมย์ นำ ข้าวจี่
ซึ่งอยู่ที่ เมืองเลย เคยสอบถาม
สาดน้ำใส่ สาวสวย รวยความงาม
สนุกตามประเพณี ที่มีมา
ข้าวยำ นำรส อร่อยเลิศ
สงกรานต์เกิด ถิ่นนี้ที่เรียกหา
ปัตตานี ไม่มีคราบน้ำตา
สนุกกัน เฮฮา สงกรานต์ไทย
ชื่อถนนเรียกคนมาลุยฉ่ำ
สนุกล้ำ ทุกปี กว่าที่ไหน
ต้องสงกรานต์ที่นี้ประเทศไทย
ปิดถนน เล่นน้ำไป ในหลายเมือง
จึงเรียกให้ ต่างชาติ มุ่งคาดหวัง
คงได้มา สักครั้ง ได้รู้เรื่อง
เที่ยวสงกรานต์ ทั่วไทย ไปทุกเมือง
คงปราดเปรื่อง ชื่อถนน สายสงกรานต์
12 เมษายน 2555 21:58 น.
อิสรชัย รัตน
หลบลมร้อนจากเมืองหลวงสู่เมืองใหม่
หวังว่าใจ คงแจ่มชื่นคืนอีกหน
จิตที่หม่น คงหายหมอง ไม่มืดมน
หยุดความคิด ที่สับสน กันเสียที
มองฟ้าสาง ต่างถิ่น แผ่นดินเกิด
ช่างหมองหม่น หงอยเหงา มากเหลือที่
มองรอบกาย เปลี่ยวเปล่า เศร้าชีวี
เมื่อไม่มี คนรู้ใจ ข้างเคียงกาย
ยิ่งฟ้าสาง ต่างถิ่น ถวิลหนัก
นึกแต่ภาพ คนรัก หลีกหนีหาย
จากบ้านเพื่อ ทำใจ ให้ผ่อนคลาย
ทำกลับกลาย คิดถึง คำนึงหา
มองฟ้าสาง ที่คุนหมิง ยิ่งเศร้าหนัก
หลบมาพัก ทำใจ ไม่ให้บ้า
ข่มสติ ตรึกตรอง วันผ่านมา
ไม่ขอย้อน เวลา เป็นบทเรียน
ตะวันใหม่ จ่อฟ้า ที่หมองหม่น
ดุจดั่งคน นั่งมอง จ้องฟ้าเปลี่ยน
หากแต่ฟ้า ยังหม่น อยู่วนเวียน
ไม่แจ่มใส ดั่งเทียน ส่องค่ำคืน
หากฟ้าสาง ต่างถิ่น ถวิลอยู่
ยืนหยัดสู้ ต่อไป แม้ว่าฝืน
ปรับจิตใจ ที่แพ้พ่าย ให้หวนคืน
รอวันที่ ฟ้าสดชื่น คืนกลับรัง
12 เมษายน 2555 20:59 น.
อิสรชัย รัตน
เหตุไฉนประเพณีที่ดีพร้อม
ถึงได้ยอมลดคุณค่าน่าใจหาย
ไปส่งเสริมเพียงกระพี้ใช่แก่นกาย
ซัดสาดสาย น้ำฉีด ว่าฉ่ำใจ
หากแก่นแท้นั้นหนาเข้าหาวัด
เพื่อขจัด โลภโมโห กิเลสใหญ่
สร้างความดี ต้อนรับ ปีใหม่ไทย
ร้อยรวมใจ สามัคคี ศรีแห่งวัน
ก่อเจดีย์ ขนทราย ถวายวัด
ปลดปล่อยสัตว์ คืนชีวี ที่ผกผัน
เพื่อขยาย คืนเผ่า สร้างพงศ์พันธุ์
เพื่อลูกหลาน ต่อไป ในโลกา
วันนี้แหละ ที่สอน กันกตัญญู
อาวุโส ตาปู่ และยายย่า
ไปขอพรผู้ใหญ่ภาพชินตา
คุณบิดรมารดา มากปราณี
ฟังคำพระ เทศนา พาสอนสั่ง
เป็นคำขลัง เสริมสง่า สู่ราศรี
วัฒนธรรม พื้นบ้านไทย ล้วนมากมี
นำมาเล่น สนุกดี ปีใหม่ไทย
รดน้ำเพื่อ ขอพร การสอนสั่ง
ไม่ใช่สาด ใส่กันจัง ดังวันนี้
ที่กลายเป็น สงครามน้ำ ทำย่ำยี
หยุด ..พิเคราะห์ กันเสียที ได้อะไร
1 เมษายน 2555 20:25 น.
อิสรชัย รัตน
สืบทอดเนิ่นนานมาใต้ฟ้าไทย
ประเพณี ที่ใคร พากล่าวขาน
เคารพผู้ อาวุโสมานานกาล
ขอพรขานรดน้ำผู้เฒ่าวัย
กลิ่นน้ำปรุง พองาม น้ำในขัน
ขอโทษกัน ก่อนรดน้ำ ตามสมัย
ไม่โลมลูบ เรือนร่าง ตามสั่งใจ
น้ำรินไหล พอสนุก คลายทุกข์กัน
ชะโลมแป้ง ปืนฉีด เข้าใส่หน้า
ดุจสงคราม ธารา มาห้ำหั่น
มือคอยลูบ ใบหน้า ลูบโลมมัน
ทั้งเนินถัน เนินฐาน ชำนาญทำ
ไม่ห่วงหวง ช่างสนุก ไม่ทุกข์หนัก
สงกรานต์รัก หรือไฉน ไยถลำ
เต้นโยกคลึง เด้งหน้า ลันล้านำ
แสนบานฉ่ำ ร่ำสุรา มั่วนารี
ขอพรพระ พรผู้ใหญ่ อยู่ไหนเล่า
เถลิงศก หรือวันเศร้า เสื่อมราศรี
อุบัติเหตุ มากหน้า เพิ่มทวี
สงกรานต์ไทย ไยไม่มี สิ่งดีพลัน
ร่วมมือกัน วันนี้ ไม่มีสาย
สร้างคืนวัน อดีตกลาย เป็นสีสรร
ย้อนรำลึก สงกรานต์ กาลก่อนกัน
เพื่อนำไทย สู่สุขสรรค์ วันสงกรานต์
1 เมษายน 2555 19:46 น.
อิสรชัย รัตน
เรียงเม็ดรายชายหาด คลื่นสาดซ้ำ
ให้ทรายช้ำ ค่ำคืนผ่าน นานหนักหนา
ค่อยทับถมเป็นเนินทรายมหึมา
ที่เหนื่อยล้า เป็นธุลีคลี่คลุมดิน
กลายเป็นชื่อจับจอง ผองชนตั้ง
ไม่หยุดยั้งตั้งตราจอง ดังปองหมาย
แล้วประโคม โหมข่าว คราวเปิดกาย
ให้คนหมาย มาเยือน เรือนรับรอง
งามดุจแก้ว แพรวพรรณ ทรายชั้นยอด
น้ำเล่าใสตลอด ไม่มีสอง
ใครมาเยือน เหมือนวิมานฐานจำลอง
สื่อมวลชน รับสนอง ร้องขานกัน
ร่างนั้นกลิ้ง เกลือกกลั้ว เหงืออาบไหล
บ้างกระโดด โลดแล่นไป ใจสุขสันต์
นั่นล่องเรือ โน่นโหนร่ม ชมหาดนั้น
พัลวัน คลื่นมนุษย์ รุดเยี่ยมชม
โรงแรมปล่อยน้ำเสีย ไหลเรี่ยราด
ทรายสะอาด คอยซับนับขื่มขม
นานวันเข้า ทรายเนืองนองต้องหมองตรม
สิ่งโสมม จมปลัก ลงหมักทราย
แล้วปล่าวร้อง ช่วยด้วย เจ้าข้าเอ๋ย
หากละเลย โรงแรมข้าพาฉิบหาย
ไร้คนพัก หนี้จม ล้มละลาย
นี้แหละหนา เห็นแก่ได้ ไม่ดูแล
หน้าส่วนตัว
3614
