12 พฤศจิกายน 2550 20:08 น.
เก็จถะหวา
เมื่อปักใจรักกันในวันนี้
หวังจะมีรักนานคงหวานชื่น
กี่ปีเดือนเลื่อนลับไม่กลับคืน
ยังยิ้มรื่นใจปองครองคู่กัน
อุปสรรคมากมายหมายฟันฝ่า
หวังไขว่คว้ารักไว้ไม่หวาดหวั่น
แม้ลำบากเพียงไรใคร่ยืนยัน
จะคงมั่นรักแท้แน่นิรันดร์
จากวันคืนชื่นสุขมีทุกข์ท้อ
เฝ้าพะนอยิ้มได้ใจสุขสันต์
แม้จะเหนื่อยจะหนักทุกคืนวัน
จะเฝ้าฝันตามติดมิคิดไกล
ใครจะชอบจะชมสมคำรัก
จะแน่นหนักรักเดียวไม่เหลียวไหน
มีเพียงหนึ่งเท่านี้กำลังใจ
ขอมอบให้ด้วยรักและภัคดี
ด้วยดวงใจใฝ่รักเกินจักห้าม
กี่คำถามคำตอบมอบมานี่
ว่ารักแท้แน่จริงยิ่งชีวี
ขอคนดีอย่าข้องใจให้กังวล
ต่อให้ไกลเพียงใดใจมั่นรัก
หมายสมัครมอบใจให้ทุกหน
อยากจะบอกว่าซึ้งในกมล
จะรอคนอุ่นไอใจยั่งยืน........
11 พฤศจิกายน 2550 22:23 น.
เก็จถะหวา
ฮ้า ไฮ้ กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ
แก้กองกิเลส ทำคนให้เป็นคน
----------------------------------------------------
น้ำใจนักกีฬาย่อมกล้าหาญ
ฝึกต้านทานรู้ขยันหมั่นฝึกฝน
ย่อมแข็งแรงมานะรู้อดทน
ชัยชนะที่ใจตนใช่อ้อนวอน
กลยุทธ์ใดใดไม่สู้ซ้อม
และอ่อนน้อมเชื่อฟังผู้สั่งสอน
มุ่งมั่นหมายจริงจังทุกขั้นตอน
ทนเหนื่อยก่อนย่อมดีมีพลัง
เทคนิคและทักษะจะสอดคล้อง
ตามครรลองฝึกบ่อยค่อยมีหวัง
ลงชิงชัยตั้งใจด้วยจริงจัง
แม้พลาดพลั้งให้อภัยไม่ว่ากัน
ลงสนามสู้ชิงชัยไม่ท้อถอย
ฝีมือด้อยยอมรับไม่หุนหัน
แม้ชนะไม่เยาะเย้ยผู้แพ้พลัน
เธอและฉันชิงชัยแค่ในเกม
เมื่อจบสิ้นกีฬามาจับมือ
เราก็คือเพื่อนกันสุขเกษม
มิตรไมตรีมีให้ใจอิ่มเอม
ต่างก็เปรมปรีดาสามัคคี
เปรียบกีฬาคือยาอันวิเศษ
ดับกิเลสในใจให้ผ่องศรี
รู้อดทนมีชัยย่อมยินดี
ฝึกคนมีน้ำใจอภัยกัน
http://www.yimwhan.com/board/show.php?user=dokya&topic=8&Cate=3
10 พฤศจิกายน 2550 00:25 น.
เก็จถะหวา
จิตเสรีที่มาจากแดนเกิด
คนหลงเพลิดพาเพลินเกินจักหวน
โลกว้าวุ่นดั่งใจใส่โซ่ตรวน
แม้ชี้ชวนเบื่อทุกข์คลุกเปลือกตม
แดนแห่งนี้เคยเงียบและเรียบง่าย
ชนหญิงชายสงบใจไร้ขื่นขม
คิดสร้างสรรค์สิ่งใหม่ใฝ่นิยม
จักทับถมตัวตนบนทางเดิม
คนลืมสิ้นธรรมดามาก่อนเก่า
เรื่องมันเศร้าโลภหลงรักส่งเสริม
ตกเป็นทาสวัตถุที่ต่อเติม
เป็นตัวเพิ่มกิเลสเหตุก่อการ
ใช้ชีวิตเวียนวนบนทางเปลี่ยว
แต่โดดเดี่ยวปลีกตนทนร้าวฉาน
อยู่ลำพังเงียบเหงาและร้าวราน
แม้สมานลืมสมัครรักจริงใจ
คนสังคมคบกันพลันฉาบฉวย
ต่างรุ่มรวยรอยยิ้มพริ้มสดใส
แต่ก็ยังรู้สึกลึกข้างใน
ว่าแล้งไร้ไมตรีที่อิ่มพอ
ยังอ้างว้างท่ามกลางโกลาหล
มีผู้คนมากมายวุ่นวายหนอ
นั่งนิ่งฟังอยู่กับตนทนเงียบรอ
เรียบง่ายหนอสุขแท้แค่เงียบเอง.........
8 พฤศจิกายน 2550 22:13 น.
เก็จถะหวา
เมื่อมีรักคาดหวังเป็นดั่งคิด
รักเป็นพิษผิดหวังนั่งเหงาหงอย
ตาเหม่อมองฟ้าไกลใจเลื่อนลอย
น้ำตาพลอยรินหยดรดแก้มนวล
เคยรักกันหวานรื่นชื่นใจนัก
ต้องขืนหักลาลับไม่กลับหวน
เจ้าของใจเขามีตามยียวน
เขาสงวนใฝ่ปองจำต้องลา
ยามใจหม่นเอกาหาใครปลอบ
ไร้คำตอบจากเขาเราครวญหา
คงลืมแล้วรักมั่นที่สัญญา
คงถึงครายิ้มฝืนทำชื่นทรวง
เหมือนกับว่าขาดกันในวันนี้
เราไม่มีเยื่อใยคิดห่วงหวง
รักแค่ไหนซึ้งใจใช่รักลวง
จักเลยล่วงช้ำตรมด้วยข่มใจ
ช่างมันเถอะใจจ๋าหม่นหมอง
เมื่อคิดตรองดูแลคิดแก้ไข
ให้โอกาสตัวเองภาคภูมิใจ
ตัดสินให้ละวางเป็นทางดี
ปัญหารักพ้นใจเมื่อได้คิด
เราหลงติดอารมณ์ชื่นสุขี
ความเปลี่ยนแปรเกิดได้ทุกนาที
สำคัญที่เข้าใจคิดไตร่ตรอง.....
7 พฤศจิกายน 2550 06:02 น.
เก็จถะหวา
หนูเอื้องน้อยน่ารัก เธอรู้จักมีน้ำใจ
ปู่ย่ามีของให้ รู้จักไหว้ตอบขอบคุณ
หนูน้อยชอบไปวัด ไปใส่บาตรและทำบุญ
ทำดีไว้เป็นทุน เมื่อเติบใหญ่จะได้ดี
หนูเอื้องยิ้มระรื่น ทำหน้าตื่นดูสดศรี
ขนมที่เธอมี แบ่งปันให้เพื่อนทุกคน
บางคราเพื่อนชวนไป เที่ยวเล่นไกลด้วยซุกซน
คุณแม่มักจะบ่น เธอขอโทษไม่โกรธเคือง
คุณครูให้การบ้าน เพื่อนทำงานไม่รู้เรื่อง
ถามหน่อยสิจ้ะเอื้อง รู้ปราชญ์เปรื่องอธิบาย
ของเล่นพ่อซื้อหา เมื่อเพื่อนมาไม่เสียดาย
น้ำใจเธอมากหลาย เพื่อนหญิงชายเล่นด้วยกัน
วันหยุดเอื้องเบิกบาน ช่วยงานบ้านแสนขยัน
ปัดกวาดเช็ดถูพลัน ย่ายิ้มรื่นชื่นใจจัง
หนูเอื้องมีน้ำใจ รู้จักให้เป็นพลัง
เด็กดีคือความหวัง เสียสละนะเพื่อนเอย......
หน้าส่วนตัว
1961
