7 กันยายน 2550 15:07 น.
เก็จถะหวา
ฝันอยากให้โลกนี้มีแต่สุข
ไม่มีคุกขังใครให้โศกศัลย์
คนและคนเมตตาปราณีกัน
ต่างแบ่งปันก่อเกื้อเอื้ออาทร
ฝันอยากให้มีรอยยิ้มอิ่มในหน้า
มีเวลาดูแลและสั่งสอน
มิต้องรีบทำงานหัวสั่นคลอน
ได้พักผ่อนเต็มที่มีสุขใจ
ฝันอยากให้โลกนี้เขียวชุ่มชื้น
ฝนพรมพื้นผืนดินพราวไสว
ธรรมชาติชื่นชูหรูวิไล
มองทางไหนสดชื่นรื่นอารมณ์
ฝันอยากให้โลกนี้ที่เป็นอยู่
จะเหลียวดูทางไหนใจสุขสม
คงสบายคลายหมองไม่ต้องตรม
มาฝากคมคำไว้ด้วยใจจริง
7 กันยายน 2550 00:48 น.
เก็จถะหวา
กินเพื่ออยู่หรือจะอยู่เพื่อกิน
อย่าดูหมิ่นข้าวปลาและอาหาร
กินของทอดสุกดิบตามต้องการ
ยมบาลจะพาไปก่อนวัยควร
กินหมูเห็ดเป็ดไก่ไม่กินผัก
อร่อยนักของหวานทานเต็มส่วน
ตามใจปากโรคภัยอาจรบกวน
ท้องปั่นป่วนมากไปไม่พอดี
กินอาหารระวังสิ่งเจือปน
ชาวสวนพ่นยาร้ายแมลงหนี
สารปรุงแต่งรสชาติบรรดามี
อาหารที่ว่ายอดไม่ปลอดภัย
กินอาหารง่ายง่ายไทยวิถี
ข้าวปลามีน้ำพริกผักสดใส
ล้อมวงนั่งร่วมกันสำราญใจ
คุยกันไปสนทนาพารื่นรมย์
กินถูกหลักชีวิตย่อมเบิกบาน
ชีพยืนนานอาหารที่เหมาะสม
กินข้าวกล้องของดีที่นิยม
ช่วยเลือดลมเส้นใยลดไขมัน
กินเช่นนี้ดีแน่พ่อแม่เอ๋ย
อย่าละเลยกินดีมีสุขสันต์
สมุนไพรต้านโรคสารพัน
มาชวนกัน " กินอยู่" รู้จักกิน...
6 กันยายน 2550 13:53 น.
เก็จถะหวา
หาดสวนสนทะเลไทยแสนสงบ
ด้วยพลรบแจงจัดเห็นชัดแจ้ง
เวลาผ่านค่ายทหารจึงเปลี่ยนแปลง
กลายเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนอารมณ์
บ้านพักริมทะเลเฮฮานัก
ได้ผ่อนพักเรื่องทุกข์มาสุขสม
พระอาทิตย์เยี่ยมฟ้าน่าชื่นชม
ต่างเกลียวกลมถ่ายภาพซาบซึ้งจัง
จากสวนสนรถทัวร์ได้เคลื่อนที่
ต่างชวนชี้ชมเมืองแต่หนหลัง
คนเมืองเพชรพาชมราชวัง
พระที่นั่งมฤคทายวัน
พระมงกุฎเกล้าเจ้าประชา
เสด็จมาประทับหาดสวรรค์
มีเรือนพักทั้งสนมนางกำนัล
ข้าทาสนั้นอยู่เรือนแถวเป็นแนวไป
แวะชะอำเขาว่าทะเลสวย
เดินชมด้วยซื้อของฝากใส่ถุงใหญ่
รถขายของขายดีมีกำไร
บ้างดีใจได้ชิมฟรีเปรมปรีดา
6 กันยายน 2550 00:34 น.
เก็จถะหวา
ชีวิตคน มีทุน พาก่อเกิด
สุดประเสริฐ กว่าสัตว์ใด ในถิ่นฐาน
ได้ยึดครอง เป็นจ้าวโลก มาเนิ่นนาน
เที่ยวจัดการ ตามใจตน บนโลกา
ธรรมชาติ เปลี่ยนไป ใครกำหนด
ป่าเขาหด กลายเป็นตึก โตหรูหรา
อากาศร้อน น้ำท่วม ทั่วอาณา
ได้เวลา หยุดกระทำ ซ้ำรอยเดิม
ป่าไม้สวย ภูเขาสูง ยูงยางอยู่
อากาศดู สดชื่น เมื่อวันเริ่ม
แสงทองทอ ทับขอบฟ้า มาต่อเติม
ดั่งแรงเสริม ให้พลัง ยังเบิกบาน
มนุษย์หนอ จักรู้พอ อีกเมื่อไหร่
แล้วทำไม สะสม จมล้างผลาญ
มีมากมาย ใดจะพอ ที่ต้องการ
โลกจะทาน ได้ไหม ใส่ใจดู
5 กันยายน 2550 08:12 น.
เก็จถะหวา
คือฉากหนึ่งละครของชีวิต
ก้าวทางผิดพลาดไปใจสับสน
หลงเพลินใจเล่ห์รักหนักกมล
กว่ารู้ตนสายเกินแก้แพ้ชะตา
เหมือนเมฆหมอกบังตาพาหลงเพ้อ
ใฝ่ละเมอว่ารักแท้แน่นักหนา
นี่แหละหนอเปรียบดังผงเข้าตา
ไม่นำพาสิ่งใดใดไม่ยลยิน
อุปสรรคขวางใจมิไหวหวั่น
จะฝ่าฟันตามไปให้ถึงถิ่น
ไม่พบหน้าขอเพียงเหยียบแผ่นดิน
ลืมเสียสิ้นศักดิ์ศรีเคยตีตรา
อนิจจาค่าควรรักมักไม่สม
รักแล้วล่มพลันสลายใจผวา
แม้สุดรักจำใจเดินจากมา
วาสนารักนี้มีแค่ตรม
หน้าส่วนตัว
887
