15 มีนาคม 2550 09:54 น.
เจน_จัดให้
นับตั้งแต่วินาทีนี้....
จะขอมีแต่ใจที่แกร่งกล้า
จะขอยืนหยัดอยู่สู้ดินฟ้า
แม้อุปสรรคขวางหน้าไม่หวั่นเกรง
...................
เธอเป็นใคร?...มีอะไรที่เหนือกว่า
อย่ามาเสนอหน้า...ว่าข้าเจ๋ง
อย่ามาเบ่ง...อย่างเก่งก็แค่นักเลง
อย่ามัวมาข่มเหงกันให้เสียเวลา
..................
มีมือมีเท้าเท่าๆกัน
อย่ามามัวเหยียดหยันกันดีกว่า
อย่ามามัวแต่อิจฉาริษยา
ควรทำชีวิตตัวเองให้มีค่า...ถ้าคิดเป็น
...................
................
............
.......
....
..
"มีคนมากมายต้องการจะหยุดฉัน
เพราะสิ่งที่เขาฝัน มันดันไม่ได้ดั่งใจหวัง
ถึงมือไม่พาย แถมให้เท้าเธอราน้ำ
แต่คิดดูให้ดี หากคิดว่าจะหยุดฉัน จะหยุดฉัน
ไม่ว่าจะสูง แค่ไหน ก็ไปถึง
ไม่มีคำว่าสูง วัดได้ หากใจถึง......วัดใจ:silly fools"
13 มีนาคม 2550 06:02 น.
เจน_จัดให้
เย็นระรื่นชื่นบานสราญจิต
หยุดชีวิตวุ่นวายหลายปัญหา
ทอดอารมณ์ชมสวนชวนเพลินตา
เหล่าพฤกษานานาพาชื่นใจ
....................
เพียงร่มใจตั้งใว้ในห้วงคิด
แม้ร้อนฤทธิ์จิตสงบสยบได้
แม้ร้อนนอกก็เพียงปลอกที่หลอกกาย
ไม่ร้อนใจก็ไร้ทุกข์สุขนำพา
.....................
เรื่องใดใดผ่านมาพาข่มขื่น
แต่ก็ไม่ยั่งยืนฝืนดินฟ้า
ปล่อยมันไปวนเวียนไว้ในชะตา
ร้ายกรายมาดีก็พามาคู่กัน
.....................
Photo By : Jane 18/2/2007 .....
11 มีนาคม 2550 15:54 น.
เจน_จัดให้
จากก้าวแรกสู่รั้วพิกุลแก้ว
จวบวันนี้ 10 ปีแล้วไวหนักหนา
กระดานดำและคำสอนยังตรึงตรา
ทุกวิชายังล้ำค่าไม่ว่าวันใด...
.......................
จากเด็กน้อยด้อยความรู้...
มีคุณครูปูพื้นศึกษาให้...
คอยสั่งสอนอย่าเกี่ยงงอนงานใดใด
ทำดีไว้...ยึดมั่นในกตัญญู...
.......................
มาวันนี้ที่เติบใหญ่....
ผ่านเรื่องราวมากมายให้เรียนรู้
ยังระลึกถึงเสมอ...พระคุณครู..
ไม่ว่าอยู่แห่งหนใดไม่ลืมเลือน...
......................
ขอกราบขอบพระคุณคุณครูโรงเรียนนวมินทราชินูทิศ สตรีวิทยา 2 ทุกท่าน ที่เมตตากรุณาต่อศิษย์ทุกคน เพราะคำสั่งสอนของคุณครูที่ทำให้เด็กกะโปโลคนนี้ได้ดีในทุกวันนี้จะขอจดจำพระคุณนี้ไว้ไม่ลืมค่ะ....ลูกพิกุลแก้ว
10 มีนาคม 2550 13:53 น.
เจน_จัดให้
เหนื่อยมากไหมคนดี....
วางมือเธอบนมือฉันนี้ได้ไหม
ขอจับมือเธอ...แบบนี้ต่อไป
ส่งผ่านไออุ่นจากใจ...ไปปลอบโยน
.....................
.....ไกลกันถึงครึ่งฟ้า...ใจไปได้ไกลกว่าทะเลที่ไกลโพ้น...
"You'll never be Alone"... ...ไม่รู้คนทางโน้นจะเป็นเช่นไร...
.....................
เหนื่อยมากไหมคนดี....
อย่าลืมคำคำนี้ที่เคยบอกไว้
คำว่ารัก...เคยแน่นหนักสักเท่าไร
ขอจงจำไว้ไม่ว่าวันใด...ไม่เปลี่ยนแปลง...
7 มีนาคม 2550 10:23 น.
เจน_จัดให้
ก้าวน้อยน้อย..ค่อยเดินเตาะแตะ
ท่ามกลางสายฝนเปาะแปะ...เปียกชื้น
แต่หัวใจดวงน้อย...ยังหยัดยืน
ยังยิ้มอย่างสดชื่น...อยู่บนพื้นแผ่นดินถิ่นโลกกลม
.......................
เป็นเพียงหัวใจธรรมดา...ธรรมดา
ที่ครั้งหนึ่งในห้วงเวลา..เคยเหว่ว้า..อ่อนล้าและขื่นขม
เคยผ่านร้อน..ผ่านหนาว..กับเรื่องราวทุกข์ระทม
เคยหกล้ม...กับเงื่อนปมอารมณ์ภายใน
.......................
เคยอยากเป็นหัวใจสีลูกกวาด
ที่ใคร ใครวาดหวัง...ดั่งฝันไว้
แต่นั่นคงไม่ใช่ฉัน...ที่ฝันไป
เพราะที่เป็นได้...คงเป็นเพียงหัวใจสีใสไร้สิ่งเติมเต็ม
.......................
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
หน้าส่วนตัว
1072
