29 มีนาคม 2550 23:45 น.
เจน_จัดให้
ปั่น..ปั่นและ ปั่น
จักรยานคันน้อยนั้น...หยุดปั่นลงที่ตรงนี้
หยุดอยู่ ณ ห้องใจเธอคนดี....
ชักอยากชวนเธอคนนี้มาปั่นด้วยกัน
.......................
ป่วนหัวใจทุกครั้งที่ได้เจอ....
เหมือนใจเผลอแอบฝันถึงเธอซะอย่างนั้น
ทั้งที่ไม่รู้ว่าเธอจะคิดอย่างไรกัน....
แต่รู้ไหมสุขใจที่ได้มีเธอนั้นในฝันทุกวันคืน
.......................
ไม่อยากให้ถึงเวลาเช้า....
เพราะความเหงาอาจเวียนเข้าจนยากฝืน
อยากจะหลับอย่างนี้....ไม่อยากตื่น
อยากจะยืนเคียงข้างเธอตลอดไป...
.......................
จะขอปั่นป่วนเธอแบบนี้...
แค่อยากมีเวลาดีดี...ไม่ว่าวันไหนไหน
แค่อยากจะฝากรัก...หากเธอจักมีใจ
เธอเห็นไหมคนเดียวดาย...คนหนึ่งคล้ายๆจะรักเธอ
.......................
ไม่รู้เวลาชีวิตที่ลิขิตไว้...
จะยาวนานสักเท่าไหร่...ที่เสนอ
อาจช้าไปกว่าจะได้มาพบกับเธอ
ฉะนั้นอย่าปล่อยฉันให้พร่ำเพ้ออยู่แต่ผู้เดียว
.......................
น่านะ...มารักกัน
มาร่วมฝันรวมใจที่แหว่งเสี้ยว
ให้เป็นหนึ่งดวงใจในดวงเดียว
จะไม่ปล่อยให้เปล่าเปลี่ยวขอรับรอง
.......................
แม้ฉันอาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุด...
แต่จะขอหยุดรักที่เธอไม่มีสอง
ความจริงใจกลั่นไว้รอเธอกรอง
โปรดไตร่ตรองลองรักกันสักครา
.......................
แม้คำตอบของความรักอาจหักเห
หากลังเลก็จะไม่ว่าเธอหรอกหนา
ความห่วงใยมีให้เธอทุกเวลา...
ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า...เธอยังมีคุณค่าต่อหัวใจ
.......................
เพลงประกอบ : รหัสหัวใจ (ประกอบละครรหัสริษยา)
28 มีนาคม 2550 13:21 น.
เจน_จัดให้
หากชีวิตขีดเขียนให้เวียนว่าย
ต้องขวนขวายสิ่งมากมายให้สับสน
ต้องต่อสู้อยู่รอดอย่างดิ้นรน
ท่ามหมู่คนดั่งวังวนของกลลวง
.................
ก่อนจะผ่านเวลานาทีนี้
ไม่อยากมีอะไรให้คิดห่วง
ไม่ต้องยึดสิ่งใดในทั้งปวง
ปล่อยผ่านล่วงด้วยหน่ายหน่วงทุกสิ่งอัน
.................
ทั้งความรักความแค้นที่แน่นจิต
ทั้งความถูกและความผิดที่คิดฝัน
ทั้งเรื่องดีเรื่องร้ายในรายวัน
ช่างหัวมัน !...ก็แค่นั้นผ่านมา-ผ่านไป
.................
ปิดประตูหัวใจที่ว่างเปล่า
ปล่อยร้อยพันเรื่องราวให้เลื่อนไหล
ตามเวลาที่ผ่าน...หยุดพันธนาการหัวใจ
สุขแค่ไหน...บนทางไท...ไร้ทุกข์ทน
.................
แม้เพียงหนึ่งนาทีที่ว้าวุ่น
แต่มีทุนหัวใจ...ก็หลุดพ้น
แม้เพียงหนึ่งนาทีที่ร้อนรน
แต่หยุดหัวใจไม่ให้สนก็เบาบาง
..................
บนเส้นทางนี้มีใครบ้างที่จริงใจ
ค้นหาทำไม...ให้ใจเคว้งคว้าง
บนเส้นทางที่คิดไว้ว่าเลือนลาง
ยังมีตัวเองเป็นศูนย์กลางกำลังใจ
...................
24 มีนาคม 2550 18:04 น.
เจน_จัดให้
ฟ้า นะ ฟ้า ...
ทำไมหนา...ช่างกว้างใหญ่
แล้วใจคนเล่า...กว้างเท่าไร
จึงบรรจุรักได้มากมายหลายคน
.......................
ทะเล นะ ทะเล
คลื่นซัดเซ...ทุกแห่งหน
คงเปรียบเป็นเช่นใจคน
หวั่นไหว...วกวนเรื่อยไป
......................
ภูผา นะ ภูผา
แกร่งเทียบฟ้าไม่ว่าวันไหน
จะมีไหม...ใครนะใคร
มีรักจริงอ้างอิงได้...ไม่หลอกลวง
......................
ดิน นะ ดิน
ไม่เคยสิ้นพระคุณอันใหญ่หลวง
จะมีไหม...ใจใครสักหนึ่งดวง
มอบรักให้ไม่หวั่นล่วงตามเวลา
......................
22 มีนาคม 2550 15:11 น.
เจน_จัดให้
ริน ริน กลิ่นฟ้าใส ฝนจาง
เปาะแปะเปียกหนทาง ไหล่พื้น
ปรากฎสายรุ้งงาม ข้ามฟ้า ป่าไพร
ความหวังย่อมยลผลได้ หากรู้ อยู่รอ
................................................
โคลงบทแรกในชีวิต ขอคำชี้แนะด้วยจ้า หุหุ
หลังจากที่ได้อ่านคอมเม้นที่เพื่อนๆ พี่น้องๆ ให้คำแนะนำก็เลยอยากขอปรับคำดังนี้ค่ะ
ริน ริน กลิ่นฟ้าใส ฝนจาง
เปาะแปะเปียกหนทาง ไหล่พื้น
ปรากฎสายรุ้งลาง ข้ามฟ้า
ความหวังย่อมยั่งยืน หากรู้ อยู่รอ
ไม่รู้แก้แล้วดีขึ้นหรือแย่ลงหล่ะน้อ.......หุหุ....ถ้ายังงัยขอคำชี้แนะอีกรอบแล้วกันน๊ะ
15 มีนาคม 2550 16:50 น.
เจน_จัดให้
จะไม่ทวงถาม...ความในใจ
ว่าเธอรู้สึกอะไรบ้างไหม...ที่ทำให้ทุกวันนี้
จะไม่ทวงถาม...ติดตามความดี
เพราะที่ทำให้ไปนี้ไม่ได้หวังอะไร
......................
จะไม่ทวงถาม...ความรัก
ว่าเธอเคยจักซึ้งบ้างไหม
จะไม่ทวงถาม...ความห่วงใย
แม้เธอจะมีให้ใคร...แต่ไม่เคยให้กัน
......................
จะไม่ร้องขอความเห็นใจ
กับสิ่งที่ได้....แค่ไหน...แค่นั้น
แม้เพียงเศษเสี้ยวความสัมพันธ์
แม้เป็นเพียงความฝันก็จะเก็บมันไว้ในใจ
.......................
....บางทีความรักก็ไม่ต้องการอะไรตอบแทน...
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
หน้าส่วนตัว
1234
