4 พฤษภาคม 2547 00:28 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
@รักของฉันมันยิ่งใหญ่มีคุณค่า
รักเหนือกว่าสิ่งใดที่ใฝ่ฝัน
รักของฉันมีให้เธอทุกวัน
และคงอยู่เช่นนั้น...นิรันดร...
@รักเกิดเองในใจไม่ต้องบอก
รักนั้นตอกกลางใจไม่ต้องสอน
รวนทั้งจินต์ ทั้งยามกิน ทั้งยามนอน
กัดและกร่อนเกินบรรยายร้ายเหลือเกิน
@ความรักฉันอาจจะหมดคุณค่า
เมื่อ เวลาทำเราให้ห่างเหิน
งอนแล้วนะที่ทำเหมือนเป็นส่วนเกิน
เธอคงเพลินกับใครไม่ไยดี
@รักลังเล หรือเรรวน ล้วนรังรอ
งอนให้ง้อ หรือชังชิง จริงล่ะนี่
จะเริ่มเอ่ย อย่างไร อย่างไมตรี
รักทั้งที เฝ้าแต่ง้อ ขอให้รัก
@งอนไม่ง้อไม่ว่าไม่ต้องสน
เธอต้องทนทรมานเพราะอกหัก
มีคนที่ใจดีมาขอรัก
มากเรื่องนักเดี๋ยวจักจำจากจร...
@เพิ่งรู้ใจเกือบสาย เกือบพ่ายแพ้
ต้องตามแก้ แน่วแน่ คำแม่สอน
อันนารี มีดี ที่เธองอน
ต้องวิงวอน ตามง้อ พอให้สม
@โอโอ๋ จ๊ะทิงนอย จ๊ะน้อยนอย
แก้มน้อยน้อย แดงลอย เหนือปอยผม
มือนิ่มนิ่ม ให้พี่เชย ให้พี่ชม
อย่า ระทม ไปใย ไม่สวยเลย
@ได้ยินเสียงเพียงเธอเอ่ยขับขาน
หัวใจก็เบิกบานมิอาจเฉย
ความรู้สึกคือรักเธอจังเลย
อยากจะเอ่ยให้รู้ความในใจ
3 พฤษภาคม 2547 22:58 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
@นั่งร้องไห้อาลัยกับใจรัก....
ต้องทนยอมอกหักเสียหลักล้ม....
เพียงเพราะว่าหลงถ้อยคำคม...
จึงต้องตรมหัวใจให้ทรมาน...
@รักยาวนาน ร้าวราน สงสารรัก
หัวใจปัก รักเธอ ด้วยอาจหาญ
รักบ่สม ตรอม ตรม ของวันวาน
ไม่ขอสาน ทางรัก จักต่อไป
@มีแต่เรื่องเศร้าเศร้าเร้าชีวิต
จนบางครั้งพลั้งผิดคิดหวั่นไหว
หมดหนทางจะสู้อยู่ต่อไป
คงเป็นเพราะหัวใจไม่ทานทน
@รักลองค้น หนทาง วางชีวิต
รู้จักผิด ยับยั้งคิด ไม่สับสน
สิ่งที่มีอยู่จะละทิ้งในบัดดล
ต้องลองค้นถามใจดูรู้แน่นอน
29 เมษายน 2547 23:46 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
@.....น้องกี้จ๋า ยศจ๊ะ มาช่วยหน่อย
ช่วยเรียงร้อย คำหวาน ผ่านโพเอ็ม
วันนี้เรา มาร่วม ช่วยเติมเต็ม
ให้สุขเปรม แตกกระจาย อายฟ้าดิน
@.ฝากบทกลอนหวานหวานผ่านความรัก
แทนใจที่แน่นหนักไม่สูญสิ้น
แม้กายห่างหัวใจใกล้...อาจิณ
จะคืนถิ่นไม่ห่างไกลให้คนึง
@ยามคิดถึง จึงโหยหวน คร่ำครวญให้
ผ่านทางใจ ไออุ่นรัก อย่างลึกซึ้ง
บอกเป็นนัย ๆ ให้เธอได้ทึ่ง
เอ่ยคำหนึ่ง จากก้นบึ้งของหัวใจ
29 เมษายน 2547 01:27 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ก่อนอื่นก็ต้องขออนุญาตพี่ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เอากลอนลงเวปนะคะ
เพราะว่าแอบปลื้มผลงานพี่มาตั้งนานแล้ว และติดตามผลงานพี่ตลอดมา
หวังว่าพี่จะตอบเมล เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ด้วยนะเจ้าคะ
๒๔ เมษายน ๒๕๔๗ เวลา ๐.๓๗ - ๐๔.๔๗ น.
@ วอนฤกษ์ชัยพฤกษ์ตรึกตรองหน่อย
แล้วค่อยค่อยอ่านกลอนอักษรไข
สิบเอ็ดกุมภาพันธ์วันสมใจ
ปรากฏกายฤกษ์ชัยพฤกษ์ยอดกวี
@ ณ เวลาประจวบเหมาะเพราะมีค่า
ยี่สิบเอ็ดนาฬิกาห้าสิบนาที
ร้อยสิบเอ็ดบทกลอนกรองกวี
นับเวลาร่วมปีที่มีกัน
@ นกกระจิบ... รอ... วาเลนไทม์
เป็นเรื่องน่าสนใจชวนใฝ่ฝัน
หาอยู่นั่นแหละ... สายลมแสงแดด... รู้กัน
จำได้มั่น... รอ...อีกแล้วหรือนี่
@ ขลุ่ยสิ้นลม... วิญญาณไพร... ลมรำพึง
เฝ้าคะนึง... ดวงใจที่อยากลืม... ไม่หน่ายหนี
ชมนวล... อย่าร้องไห้เลย นะคนดี
นาคสะอื้น คล้ายมีความในใจ
@ หัวใจเซียงกง... ภัยยาเสพติด
อ่านแล้วให้ข้อคิดชวนหลงใหล
สะเดาะเคราะห์... แนวหลัง... หนีหน้าไกล
ทะ_เรรวน นั้นไซร้ ใจใครลวง
@ มีนัดกับดอกตะแบก แปลกจริงหนอ???
เราต้องลอง สานต่อ รักห่วงหวง
ยังหลับอยู่หรือ.... คนไกล ใจไม่ลวง
ถึง สุดหวง ใฝ่หา... แม่ชีผมทอง
@ รักคุด... ป่าเมือง... วิวหัวหิน
อยากคืนถิ่น ความฝัน ฉันร่ำร้อง
อกหัก... จริงหรือ... ไปเถิดฉันรับได้ แค่น้ำตานอง
ชมเขื่อน พลาง เผลอร้อง กู่ก้องรัก
@ เกราะหัวใจ... ริมหาด ... ดวงแก้วจำลา
เหมือนมนตรา สะกดให้หลงใหลหนัก
หวงก้าง... สงกรานต์รามัญ สนุกนัก
รดน้ำ รัก ช่วยบรรเทาโง่เขลาได้
@ หมอดู หมอเดา... แตกรัง... คิดถึงอีกแล้ว
รอกินแห้ว เจอช่องว่างระหว่างใจ
ชวนน้อง... ลมรัก ลมลวง... คิดถึงคนไกล
สิ่งที่ฉันมี ให้ ... คือใจทั้งดวง
@ หญ้าเจ้าชู้ ... นกกระจิบ... ยินดีด้วย
หากดวงช่วย... ดอกฟ้า - -กาหลง... ไม่ร่วง
รุ้งนำโชค... ให้... เพื่อน... ไม่หลอกลวง
ลาทีความรัก... เกินล่วงรู้ ความในใจ
@ ฉัน.. ไม่ลืมสัญญาภาษารัก..
กำแพงใจ.. แน่นหนัก ไม่หวั่นไหว
หาดละเมอ... เพ้อหา.. วิญญาณไพร...
ฝาก... หัวใจสายด่วน... ปั่นป่วนเธอ
@ ฝนหนักรักปรวน... คร่ำครวญจิต
เพิ่มอีกนิดความคิดถึงอยู่เสมอ
รำวงลูกเขยแก้บน... ไม่เคยเจอ
รักสาวสวนส้ม ... เผลอ เพ้อทุกวัน
@ รอกามเทพ... เพลินไพร - ใจเลือน...
จิ๊กซอร์รอรัก... เสมือน ตัวฉัน
หัวใจที่แตกต่าง ... กลับผูกพัน
เธอกับฉัน... รักไกลเช่นสายน้ำ...
@ กุหลาบแดงแสลงใจ... ให้ไหวหวั่น
ครูกลอนกระฉ่อนโลก... นั้น ในใจย้ำ
รำลึกถึงพระคุณจิตน้อมนำ
เฝ้าจดจำลำนำที่ยิ่งใหญ่
@ โต้ชะตา... มาเรามา... ลอย ลอยกระทง ...
ผลบุญส่งความรักให้สดใส
หลอกให้กลับหลังอย่างหวังเลย... คนไกล
ศรัทธาเพ็ญ... ใจอ่อน อ่อนใจ ... จำได้ดี
@ ศิโรราบ... ยอมให้ด้วยใจรัก
เพื่อให้เธอประจักษ์ทุ่มเต็มที่
เกริงกราเวียแดนธรรม... ย้ำวาที
ดวงตาที่ห่วงใย... มอบให้เธอ
@ คำสามคำ... พร่ำบอกจำได้ไหม???
ส่งความนัยฝากไว้ให้เสมอ
พยาบาล - - แสนเกิน... เพลินจริงเธอ
พ่อ... เสียฟอร์ม... เพราะเผลอ เหม่อไปไกล
@ อยากเป็นพระเอก... คือ... คำสารภาพ...
มิใช่เพียง... ภาพพจน์ ... ที่สดใส
เมาแล้วขับ... กลับไม่ถูกลูกร่ำไห้
เหมือนกับว่า... หัวใจไม่เต็มบาท...
@ เพื่อเธอคนเดียว ... ไฟใต้... สอนน้อง ...
ตามครรลองความเหมาะสมที่ใจคาด
ฝันสลายที่ปลายทุ่ง... จึงประกาศ
มานั่งวาดลวดลายกลอนเพื่อผ่อนคลาย
@ ดรรชนี ไม่ไฉไล... รู้แล้วจ๊ะ ...
เข้าใจกันนะ... อย่าทำให้หลงใหล
น้ำตาในม่านฝน... หล่นทันใด
โรแมนติก... ดังใจอยากให้เป็น
@ รักจางกลางทุ่งหญ้า... พาใจเศร้า
เหมือนมีเงาบดบังมองไม่เห็น
เจ้านาย - - ลูกน้อง... ร่วมทุกข์ยากลำเค็ญ
จึงมองเห็นเช่นการผูกไมตรี
@ ยุง ยุง ยุ่ง... เจ้ามุ่งสร้างปัญหา
นัดบอดมา... พบหน้าคนคนนี้
เปลี่ยนไป (ไม่ใช่ผู้จัดการ) ... แล้วคนดี
กล่อมหอ... นอน มามาซิ... ดั่งนี้ - - เราชวน ...
@ หัวใจแกะกล่อง ... เชียงรายรำลึก...
ความรู้สึก... อย่าถาม - - ความทรงจำ ... หวน
สงสัย... ว่าทำไมหัวใจเรรวน???
ควรมิควรแล้วแต่ใจจะให้มา
@ พันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัด
ระบุชัดจัดได้เหมาะไม้มีค่า
ข้อแม้ของหัวใจ... คือสัญญา
มาเถิดมา... หาดขาวสาวสวยที่กะรน...
@ หม้ายก่อนขันหมาก... อยากร้องไห้
เพราะเสียใจไยจึงคิดสับสน
ธรรมะวันสงกรานต์ ... ช่วยสร้างคน
รักไม่เป็น ...จึงทุกข์ทนหมองหม่นใจ
@ วอนฤกษ์ชัยพฤกษ์นึกถึงหน่อย
ตั้งใจร้อยเรียงกวีบทนี้ให้
ส่งไมตรี ความหวังดี กำลังใจ
ฝากเอาความห่วงใยมอบให้เธอ
คือความภาคภูมิใจในการอ่านกลอนทั้งหมดของพี่ฤกษ์ ใช้เวลา 1 วันเต็ม ๆ ในการอ่านบทกลอน 111 บทกลอน และใช้เวลา 4 ชั่วโมงในการแต่งกลอน ใช้เวลาพิมพ์ 3 วัน เนื่องจากลืม save เพราะง่วง และดีใจมาก ๆ กับกำลังใจที่ได้จากคนคนนี้ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
22 เมษายน 2547 23:10 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
@ เหมือนเรือน้อยคอยรักปักหลักแล้ว...
รักเธอดั่งดวงแก้ว...สว่างไสว...
มนต์ทะเลเล่ห๋รักประจักษ์ใจ...
ฤาสวรรค์บันดาลให้ได้พบพาน...
@ เป็นคลื่นลมห่มรักจำหลักจิต...
เป็นบทเพลงกล่อมชีวิต...อันอ่อนหวาน...
เป็นดอกไม้ในสายหมอก...ที่เบ่งบาน...
อยู่ชั่วกาล...คู่กัน...ฉันและเธอ...
หน้าส่วนตัว
1313
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
