5 กุมภาพันธ์ 2551 03:20 น.

มหากระบือผู้ไว้ส์เขาท์

เชษฐภัทร วิสัยจร

ดูมหากระบือกบาลก็บาก
ตุปัดตุเป๋กระเฬวราก
กะตามคลาน

ด้วยเพราะเหี้ยสมุนสมัครสมาน
สิร่วมสนุกริรุกและราน
ริด่าคน

ควายก็คิดจะเลือกกระเสือกกระสน
ก็โอดและครวญมิทวนกมล
จะเลื้อยเนียน

เห็นมหากระบือฉวัดเฉวียน
จมูกถลอกสิลอกและเลียน
ละเล่นดู

แม้จะแปลงขนาด ณ หาง และหู
อเนจอนาถ ณ ทุกอณู
แนะแนวทาง

แต่ก็ฮึดก็ฮัดก็ขัดและขวาง
จะยึดจะมั่นมิหยุดมิวาง
จะไว้ส์เขาท์

โง่แสดงและดื้อกมลเพราะเมา
เพราะงวยเพราะงงเพราะงมเพราะเขลา
เขมือบใจ

ท่า "กระบือ" และ "เหี้ย" ละเหี่ยหทัย
ผสมผสานก็คลานก็ไถ
ทโมนจริง

ความทุเรศระยำกระหน่ำจะสิง
จะสู่จะสมระทมระวิง
ระวัง "ควาย"

"เหี้ย" ฤ เควี่ยจะบิดจะเบือนระบาย 
ระเบิดระห่ำระส่ำระสาย
สนองกลี

ไว้ส์สิด่าสิหยามประณามคดี
สะใจก็ไฟและบาปบ่หนี
เพราะเผาธรรม

คือมหากระบืออุบัติระยำ
จะเสือกจะส่อจะก่อระกำ
ก็ไว้ส์เขาท์

คลาน กระอักกระอ่วนกะแอบก็เอา
ก็ เควี่ย สิ ด่า สิ ดุ่ม สิ เดา
สิ ไถชน

ควรเถอะพี่และน้องนะตรองกมล
ระมัดระวังเถอะทุกขะผล
และพิษภัย

คำพระป้องและปรามเถอะทุกหทัย
เถอะพรหมวิหารผสานสมัย
สมานตรอง

อย่าริสอดริเสือกและด่าคะนอง
อุบัตติเหี้ยกระบือสยอง
สิมาเยือน!				
4 กุมภาพันธ์ 2551 23:24 น.

ขี้ดังงานศิลป์

เชษฐภัทร วิสัยจร

ซำบายดีโลกยามแลง 
ข้อยกะยังมีแฮงทนแล้งได้ 
อึดควมฮักจังใด๋ก็บ่อึดตาย 
ม่วนคักมักหลายบ่มีฮักกิน 

ข้อยโฮข้อยไห้อยู่ผู้เดียว 
ไผสิเหลียวเบิ่งหน้าคนบ้าบิ่น 
กระทืบตีนโดดหน่ำย่ำแปดิน 
แปแลดแปดสิ้นสุดควมฮัก 

จังแม่นเคียดฮัดฮึดงึดนำโลก 
ซะแตกควมโสโครกความโศกประจักษ์ 
ฮ้องไห้ฮูดังปึงน้ำตาทะลัก 
โอดโอยดิ้นชักบักห่าตำ 

จั๊กสิเคียดจั๊กสิม่วนชวนแค่นหลาย 
ตาอยากอายขี้ดังโหย่ยโหยดไหล่ต่ำ 
จวบมันแห้งจังปั้นเป็นคำ 
ตาอยากขำปั้นไก่ปั้นกา 

จังคึดปั้นเป็นหุ่นให้น้อง 
ขี้ดังของควมเป็นฮ้ายของอ้ายหนา 
จากควมเศร้าความโศกโลกโศกา 
นำความฮักบ่หัวซามาสร้างงาน 

ปั้นขี้ดังอยู่ทนจนเหมิดคืน 
ท่าน้องตื่นมาเบิ่งอยู่เทิงบ้าน 
อ้ายออนซอนไก่กาเฮ็ดหน้าบาน 
ฮูดังปึงเบิ่งปานถูกไผตี 

ซำบายดียามเซ่า 
ควมทุกข์เซาถืกสวมควมสุขี 
นำของเล่นจากความฮักบ่ฮักดี 
ปั้นงานศิลป์จากขี้ดังให้น้อง				
4 กุมภาพันธ์ 2551 22:56 น.

วอนฟ้าวอนฝน

เชษฐภัทร วิสัยจร

ฝนเอยฝนจะตก
ดับนรกที่ในใจ
คลายร้อนผ่อนเปลวไฟ
ล้างฟอนฟืนความฟั่นเฟือน

ปีศาจแย่งเจ้าสาว
ยังร้อนร้าวไม่ลืมเลือน
เผาไหม้จิตใจเหมือน
มอดรังรักมันรุกราน

น้ำตาไหลเป็นสาย
เซ่นไฟร้ายสำเริงร่าน
ต้มเลือดใจเดือดดาล
แรงดุด่าร้ายแดกดัน

เฝ้ารอให้ฝนตก
ล้างนรกในใจฉัน
ดับร้อนผ่อนทุกข์พลัน
เถิดฟ้าหนอข้าขอพร				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเชษฐภัทร วิสัยจร