8 พฤษภาคม 2548 23:18 น.
เด็กน่าlove
ถ้าดาวบนฟ้ามีไว้ขอพร
ฉันจะนึกถึงเธอก่อนเลยรู้ไหม
จะหมื่นแสนล้านดวงไม่ให้ใคร
ขอเก็บพรต่างๆของดาวไว้ให้กับเธอ
จะเก็บดวงดาวน้อยบนฟากฟ้า
สอยลงมาเก็บไว้ที่ใต้หมอน
มอบให้เธอได้หนุนเวลานอน
ดาวใต้หมอนช่วยให้เธอหลับฝันดี
ห่มผ้าหนา-หนานะ
แล้วฉันจะห่มความคิดถึงให้
หนุนความอาทรของหัวใจ
แทนหมอนใบใหญ่ก็แล้วกัน
ฝากความคิดถึงส่งมาให้
ฝากความห่วงใยห่วงหา
แม้ไม่อาจอยู่ใกล้สายตา
ก้อยังส่งความรักมาอยู่ใกล้เธอ
8 พฤษภาคม 2548 22:22 น.
เด็กน่าlove
ฉันอาจจะเป็นผู้หญิ๋งที่ออ่นไหว
แต่ก็ใช่ว่าใจฉันจะออ่นแอ
ฉันเลยไม่คอ่ยรุ้ศึกว่าแย่
เมื่อเธอคิดว่าจะจากไกล
ไปเถอะน่ะอย่าหว่งเลย
ฉันก็คงแค่เฉยๆในตอนนี้
เพราะความรุ้ศึกที่ฉันมี
เข้มแข๊งเพียงพอที่จะรับมัน
อยากจะปลอบประโลมใจให้เจ้า
ถึงเรื่องราวรักร้างห่างหาย
รักหนึ่งจากจรไกลใช่เดียวดาย
หลียวข้างกายเกิดก่อรักรอเธอ
ไม่อ่อนแอก็ไม่แพ้แล้วละเจ้า
วิถีคนเรื่องราวเปลี่ยนเสมอ
จะแปลกแยกแตกห่างต่างพบเจอ
ขอแค่เธอคงมั่นนิรันดร..
ฉันอาจเป็นผู้หญิงที่ออ่นไหว
แต่รู้ไว้ใจฉันแข็งแกร่งเสมอ
ถึงแม้ว่าวันนี้ไม่มีเธอ
ก็ไม่เผลอรอ้งห้ายให้ระทม
8 พฤษภาคม 2548 22:17 น.
เด็กน่าlove
ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้
ไม่ต้องสรรหาคำดีๆ มาบอกฉัน
เลิกบอกฉันสักทีว่ารักกัน
ได้ฟังแล้ว รู้สึกเวทนาเหลือเกิน
มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นเลย
บอกตรงๆ รู้สึกเฉยและแย่ยิ่งกว่าเก่า
เลิกทีเถอะอย่าให้ฉันเป็นเหมือนเขา
รู้เอาไว้...ฉันไม่สามารถเป็นเงาของใครได้เลย
อยากให้เธอรักฉันที่เป็นฉัน
ให้รักกันที่ใจที่นิสัย
อย่าให้เปลี่ยนตัวฉันไปเหมือนใคร
คงทำได้ชั่วคราวประเดี๋ยวเดียว
ก็ที่ทำมันไม่ใช่ตัวของฉัน
ที่วิบนั้นเพราะรักเธอใช่ร้างเหลียว
มาคราวนี้พบกันใจเพียวๆ
คนอื่นไม่เกี่ยวดูกันว่ารักจริง
ทำดีเท่าไหร่ก้อได้แค่นี้
ความรู้สึกที่มีก็เปิดเผยไม่ได้
อยากเป็นตัวจริงแต่เป็นได้แค่เงาแทนใคร
บอกรักออกไป เธอก็ได้แค่รับฟัง
5 พฤษภาคม 2548 23:31 น.
เด็กน่าlove
ที่คุณเคยใช้อย่างเปิดเผย
ผู้หญิงอ่อนไหวก็ตกลงใจยอมลงเอย
และไม่นานทุกอย่างก็ถูกเฉลย
ทุกถ้อยคำที่คุณเอื้อนเอ่ย
...ไ ม่ เ ค ย ต ร ง หั ว ใ จ ..
ขอเพียงอีกคำที่ฉันต้องการ
ไม่ใช่ถ้อยคำหวาน
เหมือนในวันวานที่หวั่นไหว
แค่เพียงความจริง
ตัวตนของคนไร้ค่า
คือผู้ที่โหยหาที่จะแข่งขัน
แข่งกันเข้าไปสักวัน
คงได้รู้ว่ามันเหลวไหลสิ้นดี
จะเป็นตัวของตัวเอง
ที่ไม่ใช่ของเล่นของใครๆ
จะเป็นอย่างนี้อย่างที่หัวใจสั่งการ
และจะไม่เป็นตุ๊กตาไขลานที่ใครๆจะเปลี่ยนแปลง
ขอบคุณทุกความรู้สึกที่มีให้
ทุกข้อความมากมายส่งมาถึง
ทุกความคิดทุกถ้อยคำที่คำนึง
จะตราตรึงในส่วนหนึ่ง .. ของความทรงจำ
มีสมอง..ก็เอาไม่ไหว
คล้าย-คล้ายหัวใจมันไร้เหตุผล
บอกแล้วว่าไม่รัก..แต่ยากแสนยากที่ต้องทน
มันก็ทุกที..เป็นงี้ทุกหน..ที่คิดถึงใครบางคน..แล้วเป็นเธอ
5 พฤษภาคม 2548 23:25 น.
เด็กน่าlove
ฉันอยาก ให้คุณ เดินจากไป
แล้วทิ้งอะไร ต่อมิอะไร ไว้ตรงนี้
ข้างนอก คุณจะพบ กับคนดีดี
คนที่เพียบพร้อม ยังมี ให้เลือกมากมาย
ในวันนั้นฉันได้รับรู้
ได้ลิ้มดูชิมรักอย่างใครเขา
และได้รู้ถึงความจริงของตัวเรา
ที่ใฝ่เฝ้าหารักกับที่เจอ
ในวันนั้นตัวฉันได้รับรู้
ที่ลองอยู่มันผิดได้พลั้งเผลอ
เลยถอนตัววางใจสิ่งที่เจอ
เพราะหัวใจฉันได้เจอนอกเหนือจากความรัก
...ทิ้งฉันไว้บนโลกใบเก่า
ขออยู่กับความร้างร้าว..สิ้นสูญ
หากหัวใจฉันต้องชอกช้ำ..แล้วมีน้ำตามาตอกย้ำ..ทวีคูน
ก็ไม่อยากได้มือจากคุณ..มาเช็ดน้ำตาใสอุ่น..ให้ฉันแทน
....ขอให้วันที่คุณจากไป
ไปอยู่ในโลกใบใหม่..ที่มีอะไรอีกล้านแสน
หากวันนี้ฉันต้องรอนล้า..เพราะความเหว่ว้าเข้ามาแทน
ก็จะไม่หวงแหน..หรือเหนี่ยวรั้งแขนให้คุณกลับมา
จะจากไปแล้วล่ะหรือ
ปล่อยมือเธอได้ไหม
ถามเอย...ถามหัวใจ
ยินแต่เสียงร่ำไห้...แทนคำ....
อดนะ ต้องอดกลั้น
อย่ารำพัน...อดอั้นไว้
ยินดีเถิดหากเธอไป
ด้วยหากรั้งไว้...ใจต้องสลายไปวันวัน
หน้าส่วนตัว
787
