9 พฤษภาคม 2548 15:29 น.
เด็กน่าlove
เมื่อฉันต้องการจะลืม
แต่ก็กลับฝืนความรู้สึกไม่ได้
มันเป็นอะไรน่ะหัวใจ
ถึงอยากทำร้ายตัวเอง
เพียงแค่เค้าเดินจากไป
ไม่เห็นต้องร้องไห้ฟูมฟายขนาดนั้น
คิดซะว่าเกิดมาแค่รักกัน
ต้องมีสักวันเจอคนที่ดี
เมื่อต้องการจะลืม
แต่ก็ฝืนความรู้สึกไม่ได้
ก็ปล่อยมันไปเถอะใจ
ในเมื่อลืมไม่ได้ก็จงจดจำ
การจดจำก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด
เพียงแต่รู้สึกผิดที่ทำอย่างนั้น
ก็ในเมื่อเธอไม่ได้รักกัน
แล้วจะจดจำไว้เพื่ออะไร
ภาพวันเก่าๆย้อนกลับมาอีกครั้ง
ไม่รู้ว่าจะจดจำกันไปถึงไหน
อยากรู้จริงๆว่าใจ..
เป็นอะไร ทำไม ถึงไม่ลืม
เมื่อต้องการจะลืมเธอ
ก็ยิ่งเพ้อยิ่งห่วงหา
ทำไมน่ะ เพราะอะไรกาลเวลา
ถึงไม่นำพา "ความทรงจำเก่าๆ"
ให้จากไป
9 พฤษภาคม 2548 15:24 น.
เด็กน่าlove
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่มอบให้
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มีให้เสมอ
ขอบคุณกาลเวลาที่นำพาเรามาพบเจอ
ขอบคุณที่เธอรักกันเรื่อยมา
แต่ในเมื่อวันนี้เธอต้องการจะไป
ฉันก็ห้ามไม่ไหวใจแสนอ่อนล้า
เมื่อคนที่เคยรักกันเรื่อยมา
กลับเย็นชาและกำลังจะจากไป
ตอนนี้ใจแสนเศร้า
ถอนหายใจเบาๆอยู่กับที่
ความเหงาเริ่มเข้ามาบดบังความรักที่มี
คนที่แสนดีก็จากไป
นั่งนึกถึงความทรงจำเก่าๆ
ใจแสนเศร้าสุดมัวหมอง
เมื่อคนดีจากไปไม่เหลียวมอง
เหมือนฉันเป็นของไร้ค่าที่เธอมี
เพียงเพราะฉันไม่มีเธอ
จึงได้แต่เหม่อเหงาอย่างนี้
ความสุขทุกๆอย่างที่เคยมี
มาวันนี้แสนทุกข์ทน
เมื่อความรักถูกทำร้าย
โดนทำลายเสียจนป่นปี้
แตกหักยับเยินไม่มีชิ้นดี
ในเมื่อวันนี้ "ฉันไม่มีเธอ"
8 พฤษภาคม 2548 23:32 น.
เด็กน่าlove
...ฉันทำผิดอะไร
เธอถึงได้ตัดสินใจ...เดินไปจากฉัน
มันเลวร้ายมากนักเหรอ...เกินกว่าเธอจะให้อภัยกัน
เรื่องราวของวันวานนั้น...เธอลืมมันง่ายดาย
ก็เพิ่งจะรู้ว่า..ชีวิตนี้
ไม่เคยจะมีคุณค่า ไม่มีความหมาย
เธอมาทำให้รักกันอย่างนี้ แล้วทิ้งกันไป
อธิบายให้ฟังหน่อยได้ไหม...มันเพราะอะไรกัน
เพราะฉันทำตัวหน้าเบื่อ
หรือเธอไปเชื่อคำใคร พูดถึงฉัน
หรือเธอเองที่ต้องการจะเลิกรากัน
หรือเธอนั้นมีใครอีกคน..ที่หมายปอง
เพราะอะไรใยเธอถึงเหินห่าง
ทำเมินหมางหมดรักฉันแล้วใช่ไหม
อยากกรู้นักว่าฉันนั้นผิดอะไร
เธอถึงได้ทิ้งฉันไปไม่ใยดี
ทำอะไรลงไปยังไม่รู้ตัวอีกหรือ
อย่างเธอคงฝึกปรือมาอย่างช่ำชองแล้วล่ะสิท่า
ทำร้ายจิตใจฉันจนยากจะเยียวยา
แค่เศษเสี้ยวก็คงไม่มีค่าให้เธอจดจำ
ที่ตัดสินใจเดินจากเธอไปในวันนั้น
สิ่งสำคัญเพราะไม่อยากจะเจ็บช้ำ
ไม่อยากหลงอีกแล้วกับสารพัดน้ำคำ
ที่เธอเหยียบย่ำจนย่อยเป็นผงธุลี
...เพราะฉันรักเธอมากเกินไปหรือ
หรือเพราะฉันดูไม่ดีไม่เข้าท่า
หรือถ้าเธอไม่รักก็บอกกันมา
โปรดอย่าทำเฉยชาแล้วทิ้งกันไป...
...อย่าปล่อยให้ฉันคิดเองอยู่อย่างนี้
บอกเหตุผลกันเสียที่จะได้ไหม
เพราะอะไรเธอถึงอยากจากฉันไป
โปรดบอกให้ฉันเข้าใจก่อนร้างกัน...
8 พฤษภาคม 2548 23:28 น.
เด็กน่าlove
อยากจะลืม ลืมยังไง ใจยังรัก
อยากจะหัก หักยังไง ใจยังหลง
อยากจะตัด ตัดยังไง ใจมั่นคง
ฉันลืมเธอ ไม่ลง หรอกคนดี
อย่าถามได้ไหมว่าจะเป็นอย่างไร
แค่บอกว่าจะไปก็เท่านั้น.......
ไม่รักอีกแล้ว ไม่รู้สึก ไม่ผูกพัน
อยากจบความผูกพันแล้วเดินจากไป
มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดี
คำพูดแค่นี้คงทดแทนกันไม่ได้
เอาความรักฉันคืนมาซิแล้วจะยินดีให้อภัย
กับผู้ชายโลเลที่แอบนอกใจ ไม่รักษาสัญญา
ถ้าแค่นี้ทำไม่ได้
ก็ไม่ต้องมาทำเป็นห่วงใยอะไรนักหนา
ก็แค่เจ็บ ร้องให้ มีน้ำตา
แค่สูญเสียวันเวลาและผู้ชายที่รักมากยิ่งกว่า
8 พฤษภาคม 2548 23:22 น.
เด็กน่าlove
อย่ากลับมาได้ไหม
ตอนนี้ฉันไม่ต้องการใครทั้งนั้น
เมื่อเธอจากไปก็อย่าเหลือเยื่อใยต่อกัน
เพราะตัวฉัน ไม่ใช่คนดีพอที่จะให้อภัย
ฉันมันก็คนแบบนี้
โดนเธอหักอกทั้งทีทำไมจะจำไม่ได้
ก็คนมันเจ็บแล้วจำจะให้ทำไง
ทางออกเดียวที่เลือกได้ คือให้เธอจากไปด้วยดี
เธอจะกลับมาทำไม..
เมื่อเธอตัดสายใยไปแล้ว..เมื่อวันนั้น..
หรือเธอจะหวนกลับมารักกัน
ให้ใจฉันเจ็บอีกหรือไร...
อย่าเลย..อย่าเลยเธอ..
อย่าทำให้ฉันต้องกลับมาฝันละเมอ..ใจไหว
อดทนอยู่บนหนทาง..ความไม่แน่ใจ
ขอให้เรื่องเราจบไป..ก็แล้วกัน
ขอได้ไหม ขอสักอย่าง จะได้ไหม
รักห่างไกล ทำใจฉัน หวั่นและไหว
ความรักฉัน แต่ละวัน ก็เดินไป
พร้อมกับใจ ที่ยังเจ็บ และยังชา
อย่าเลยนะ อย่ากลับมา ให้เจ็บช้ำ
มาตอกย้ำ ความรักร้าว และรอยน้ำตา
ขอให้เป็น เพียงฝันร้าย ไร้ราคา
แต่เพียงว่า ยังคงอยู่ ในหัวใจ
...อย่ากลับมาหาฉัน
หากใจเธอนั้นยังมีเขา
ไม่ต้องการให้ใจที่บางเบา
ต้องมีเขามาแทรกกลาง.
หน้าส่วนตัว
1380
