20 กรกฎาคม 2547 18:57 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เธอเข้ามา.....เข้ามารัก......แล้วตีจาก
ไม่มีแม้รักที่ฝากให้เก็บไว้
เธอหอบมันหอบไปหมดเลยทั้งใจ
ไม่มีแม้สายเยื่อใยเหลือให้กัน
เข้ามารัก.....หรือว่าแกล้ง....รักกันแน่
อยากจะรู้ถึงแก่นแท้เหตุไฉน
ที่เข้ามาทำให้รักแล้วจากไป......
ปล่อยให้ฉันเศร้าเพียงใดยากเกินทน
ทุกทุกวัน....ได้แต่เฝ้า.....ปลอบใจว่า
มันต้องมีรักสดใสบ้างสักหน
วันข้างหน้ากับใครคนหนึ่งคน
จะเฝ้าทน.....รอหนึ่งนั้น......ที่รักจริง -_-
ไม่ได้แต่งมานานมักๆๆ เลย ยังไง เมนต์ๆด้วยนะค่ะ สวัสดีพี่ๆน้องๆ ของยุ้ยในไทยโพเอมด้วย นะค่ะ
20 มิถุนายน 2547 09:15 น.
เด็กหญิงสานฝัน
กับการที่เธอไม่มีฉันตอแยในวันนี้
เธอก็คงเป็นคนที่สุขใจดีใช่ไหม
ไม่มีฉันมารังควาญมากวนใจ
อยากให้ฉันไปแบบนี้ใช่ไหมที่เธอต้องการ
วันนี้แหล่ะที่เพิ่งจะรู้โลกความจริง
ว่าทุกสิ่งที่ทำไปด้วยใจที่อาจหาญ..........
ท้าทายต่อสายตาทุกคู่ที่มองมา
และคงคิดว่าฉันก็เป็นอีคนไร้ค่าที่วิ่งตามเธอ
ทุกสิ่งที่ทำไปเธอไม่เคยเห็น
ทำตัวชินชา....อย่างเลือดเย็นไม่เคยสน
ทุกการกระทำโดนตอกกลับเธอไม่เคยร้อนรน
แต่รู้ไหมมีคนที่แสนจะอดทนต้องร้านราน.........
ขอให้ทุกอย่างมันจบลงเพียงแค่นี้
ให้คิดว่าไม่มีฉันในโลกนี้แล้วก็ได้
ให้คิดว่าเป็นเพียงฝันร้ายที่ผ่านไป
พอลืมตาขึ้นมาทันใดขอให้เธอคิดว่ามันเป็นเพียงแค่.........ฝันร้าย...ไปเอง
ไม่ได้เข้ามาแต่งนานมากค่ะ มันก็ฝืดๆไปหน่อย มั่วๆปนกันไป เผอิญอยากแต่งกลอนเศร้าๆ ตามอารมณ์ที่เศร้าอยู่หน่ะค่ะ ยังไงช่วยเมนต์ๆให้ยุ้ยด้วยนะค่า..........ขอบคุณทุกๆๆๆๆๆๆคนล่วงหน้า
3 มิถุนายน 2547 19:45 น.
เด็กหญิงสานฝัน
อยากจะขอให้เรานั้นเป็นแค่เพื่อน
เธอจงเตือนใจตัวเองเลิกคิดฝัน
อย่าได้เผลอมาปันใจอย่ารักกัน
ไม่มีวันที่ใจฉันจะรักเธอ.........
เพราะว่าเธอ.....ไม่ใช่.....คนในฝัน
ไม่มีวันที่ใจฉันจะไปเผลอ
โปรดอย่าได้มาฝันเฝื่องหรือละเมอ
ฉันรักเธอรักไม่ได้จึงบอกกัน
*****ขอบคุณในความรักที่มีให้ ในไมตรีที่หยิบยื่นให้อยู่เสมอ มาวันนี้ไม่อาจรับไว้ได้ เพราะเหตุใด ไม่รุ้...........ไม่มีเหตุผล ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่ไม่อยากได้ ถ้าจะมอบให้ อยากได้ คำว่า เพื่อน มากกว่า สิ่งอื่นใดที่จะได้ *********
16 พฤษภาคม 2547 15:05 น.
เด็กหญิงสานฝัน
ยิ่งวิ่งหนี จากความรัก ที่ประสบ
ยิ่งต้องพบ กับความรัก ที่ชิดใกล้
อยากจะหนี ไปให้พ้น ห่างให้ไกล
จากความรัก หนึ่งในใจ ใครหนึ่งคน
ลองมาคิด ในแง่มุม ที่แตกต่าง
คงมีบ้าง ที่ต้องหา รักสักหน
ต้องวิ่งตาม ตามหารัก ต้องผจญ
เพื่อจะพบ รักกับคน ที่ดั่งใจ
ในบางที ลองวิ่งตาม ถามหารัก
จะประจักษ์ ว่ารักแท้ มักวิ่งหนี
ไม่ได้มา ง่ายดั่งใจ ดั่งเปรมปรีด์
หากจะมี ความรักนี้ ดูดีเอย...........
เฮ่อ บรรทัดสุดท้ายไม่รู้จาจบไงดีอ่ะค่ะ เผอิญไมได้แต่งมานาน ฝืดๆ แต่งยังไม่ค่อยออก ก็มั่วๆไปบ้าง [._.]
1 พฤษภาคม 2547 16:24 น.
เด็กหญิงสานฝัน
เธอเปลี่ยนไป ไม่เหมือนคน ที่รู้จัก
ที่เคยเอ่ย คำว่ารัก หายไปไหน
ในวันนี้ เธอคนเดิม เปลี่ยนใจไป
คงจะหมด แล้วเยื่อใย ที่ให้มา
กาลเวลา ที่ล่วงเลย จนบัดนี้
ไม่ได้มี แม้วี่แวว จะโทรหา
ไม่ติดต่อ ได้ข่าวคราว เหมือนก่อนมา
ฉันคิดว่า จนบัดนี้ เธอเปลี่ยนใจ
ถึงเป็นแค่ความคิดในบางครั้ง
หัวใจกลับไม่หยุดยั้งความหวั่นไหว
อย่าเลยนะอย่าคิดเปลี่ยนใจไป
ฉันคงทนไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ
นับหนึ่งใหม่ก้าวไปพร้อมกับฉัน
ลืมความทุกข์เหล่านั้นมันพลั้งเผลอ
มารวมใจเป็นหนึ่งฉันและเธอ
แล้วพบเจอกับความรักอันงดงาม
ขอขอบคุณพี่สาว(พี่กี้) มากนะค่ะ ที่ช่วยยุ้ยแต่งต่อให้จบ
ขอบคุณที่คอยเป็นห่วงเป็นกำลังใจให้น้องคนนี้เสมอ
หน้าส่วนตัว
2415
