24 เมษายน 2549 12:02 น.
เนยบิน
พลิ้วไหวเถิดใบพฤกษ์
ซับรู้สึกจากสายลม
น้ำค้างยังพร่างพรม
เพียงเติมชื่นสู่คืนวัน
รอยยิ้มคลี่กลีบแย้ม
แซมบุปผานานาพรรณ
รุ้งสวยช่วยรังสรรค์
ปันความสุขปลุกปลอบใจ
ประโลมโลกคลายร้อนรุ่ม
ด้วยชอุ่มแห่งพุ่มใบ
ปกแผ่เป็นผืนไพร
เพื่อฝนผ่านลำธารริน
ช่อช้อยทุกช่วงชั้น
ที่ธรรมชาติวาดเหนือดิน
อาจเคยต้องราคิน
แค่คราบคลุมจากผงคลี
ฤๅใครถูกลดค่า
เพราะรอยตราของรตี
ตราบงามด้วยความดี
บันดาลให้หัวใจทะนง
บรรเลงเพลงใบไม้
คลอเพลงไพรขับกล่อมพง
ยืนหยัดย่อมยืนยง
เตรียมยิ้มย่องฉลองชัย
24 มีนาคม 2549 11:21 น.
เนยบิน
ริ้วหมอกโอบดอกไม้
ลมลูบไล้โลมกลีบบาง
เบื้องหน้าฟ้าเรื่อราง
ลบมืดหม่นเริ่มต้นวัน
คือเช้าที่สดชื่น
หลังคืนเหงาที่เงียบงัน
กลีบสวยอวดสีสัน
บานสล้างอย่างรื่นรมย์
เกล็ดสีปีกผีเสื้อ
เจือแรงฝันอันพร่างพรม
ล่องเลยมาเชยชม
ช่างเริงร่อนเหมือนฟ้อนรำ
ระเหยหอมแห่งห้อมทิพย์
ที่ดอกไม้ได้พร่างพรำ
ตรึงใจให้จดจำ
มิจืดจางหว่างวันคืน
ผีเสื้อกับดอกไม้
มีเยื่อใยที่ยั่งยืน
ผสานผสมจนกลมกลืน
คือเกื้อกูลพึ่งพากัน
ช้ำชอกกลีบดอกไม้
เพื่อหัวใจจะตื้นตัน
เพื่อพฤกษ์ดำรงพันธุ์
ผีเสื้อยิ้มอีกอิ่มเอม
หน้าส่วนตัว
1972
