ใต้ปีกของผีเสื้อ

เนยบิน

ริ้วหมอกโอบดอกไม้
ลมลูบไล้โลมกลีบบาง
เบื้องหน้าฟ้าเรื่อราง
ลบมืดหม่นเริ่มต้นวัน
คือเช้าที่สดชื่น
หลังคืนเหงาที่เงียบงัน
กลีบสวยอวดสีสัน
บานสล้างอย่างรื่นรมย์
เกล็ดสีปีกผีเสื้อ
เจือแรงฝันอันพร่างพรม
ล่องเลยมาเชยชม
ช่างเริงร่อนเหมือนฟ้อนรำ
ระเหยหอมแห่งห้อมทิพย์
ที่ดอกไม้ได้พร่างพรำ
ตรึงใจให้จดจำ
มิจืดจางหว่างวันคืน
ผีเสื้อกับดอกไม้
มีเยื่อใยที่ยั่งยืน
ผสานผสมจนกลมกลืน
คือเกื้อกูลพึ่งพากัน	
ช้ำชอกกลีบดอกไม้
เพื่อหัวใจจะตื้นตัน
เพื่อพฤกษ์ดำรงพันธุ์
ผีเสื้อยิ้มอีกอิ่มเอม
				
comments powered by Disqus
  • ร้อยแปดพันเก้า

    24 มีนาคม 2549 13:51 น. - comment id 568269

    ปีกกระหยับระยับสี
    ร่อนชีวีเหลิงเล่นลม
    เริงรื่นเราชื่นชม
    มองมุ่งหมายเพื่อได้มา
    
    ลายเลิศประเสริฐสุด
    งามพิสุทธิ์วิจิตรา
    สวยศิลป์เกินจินตนา
    ทั่วท้องฟ้าตราตรึงใจ
    
    หมายจับมาตอกหมุด
    ตรึงชีพหยุดฉุดอำไพ
    ผีเสื้อคู่ดอกไม้
    ฆ่าโลกใสแค่ได้ครอง
    
    ฉุกคิดก่อนปลิดชีพ
    คิดตื้นตีบเพราะคะนอง
    หยุดใจเลิกใฝ่ปอง
    ข้ามครรลองของคนทราม
    
    เพียงภาพพิเศษศิลป์
    ประจักษ์สิ้นสุดนิยาม
    คืนชีพหยุดย่ำหยาม
    ปล่อยปีกงามตามโลกไป
    
    1.gif
  • เนยใสละลายแล้ว

    24 มีนาคม 2549 17:16 น. - comment id 568319

    พริ้มขยายกลางสายหมอก
    เหมือนมาบอกความในใจ
    เผยผลิกางกลีบใส
    บางละไมละมุนอวล
    
    เกล็ดสีปีกผีเสื้อ
    รับแดดเรื่อเรืองรองสวน
    ขยับจับกลีบชวน
    ถนอมนวลมวลดอกไม้
    
    ลมโลมโถมข่มพัด
    ช้ำสะบัดฝนสาดใส่
    บางปีกหลีกหลบไล้
    สะบอมเกินจะเพลินชม.
  • แมว

    24 มีนาคม 2549 19:07 น. - comment id 568346

    ผีเสื้อและผีเสื้อ
    เนื้อแนบเนื้อกอดเกี่ยวกัน
    สดสวยด้วยสีสัน
    สวนสวรรค์สวาทหวาม
    
    เกสรและเกสร
    ระเริงร่อนละลิ่วตาม
    กลีบใบดอกไม้งาม
    พลันสั่นพลิกระริกไหว
    
    แสงแดดและสายลม
    สัมผัสพรมลูบริ้วใบ
    กลีบช้ำช้ำกลีบไหน
    ลมโลมให้พลันหายดี
    
    ดอกไม้และผีเสื้อ
    เหลืองแดงเรื่อมากมายมี
    สวยใสในสวนศรี
    ระบัดศิลป์บนดินแดน
  • เนยบิน

    4 พฤษภาคม 2549 07:31 น. - comment id 574750

    บินร่อนอย่างอ่อนล้า
    เสาะบุปผากลางผืนไพร
    ระโหยละเหี่ยใจ
    จวนบ่ายคล้อยยิ่งร่อยแรง
    
    ผีเสื้อเที่ยวซมซาน
    ผ่านภาพป่าที่เปลี่ยนแปลง
    แทบทั่วทุกหัวระแหง
    ความแล้งห่มฝันจมดิน
    
    ดอกไม้อยู่ไหนหนอ
    ท้อรันทดหมดแรงบิน
    หยดหนึ่งน้ำหวานริน
    เร้นซอกหลืบลี้ลับไกล
    
    สู่ทุ่งที่ริมเถื่อน
    หวังรางเลือนเริ่มรำไร
    กลิ่นกรุ่นละมุนละไม
    โชยมาชื่นช่วยฟื้นพลัง
    
    งามแท้แค่เอื้อมถึง
    บัวกลางบึงพ้นใบบัง
    ฉับพลันความฝันพัง
    อีกผีเสื้อเกาะเหนือบัว
    
    ปีกล้าแทบหลุดร่วง
    กับ ของหวง ห้ามพันพัว
    บาปผิดจะติดตัว
    พาตกต่ำใต้นรกานต์
    
    ยื้อแย่งโลกย่อมหยาม
    ถูกประณามอีกเนิ่นนาน
    ชื่อฉาวเขาเล่าขาน
    ว่าคิดแคบหมดแยบคาย
    
    คำนึง ณ ใบหญ้า
    มาลีอื่นอีกมากมาย
    เหลือบ้างหรอกยางอาย
    ตายดาบหน้าดีกว่าเลว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน