ขอบคุณนะ

เพชรกวี

เเล้ววันนี้โลกของเราไม่เศร้าหมอง>
หันไปมองทางใดใจสุขล้ำ>
ด้วยความรักที่เคยรอหนุ่มหล่อล่ำ>
ใจชุ่มฉ่ำสุขนักเมื่อรักบาน>

    จะหันมองอะไรใจชมพู>
อยากร้องกู่บอกไปว่าใจหวาน>
สุขเพียงใดใจรับรู้อยู่วันวาน>
รักไม่พาลหวานฉ่ำมิกล้ำกลืน>

    ความรู้สึกซิวซิวหวาบหวิวไหว><
จะมองไปทางใดพาใจชื่น><
ทำอะไรใจสุขนักรักกลมกลืน><
ไม่ต้องฝืนหัวใจรักใครจริง><

    ขอบคุณนะสำหรับรักที่มอบให้>
ขอบคุณนะที่ห่วงใยใจของหญิง>
ขอบคุณนะกับสายตาว่าไม่ท้ง>
ขอบคุณนะจากใจจริงไม่วิงวอน>				

>โอ้ว่า ....> ความรัก>

เพชรกวี

นิยามรัก

เพชรกวี

   ตอนเทอมปลายได้รายงานหลักการรัก  
  แรกรู้จักบทนิยามความคิดถึง  
  แล้วได้ตั้งหัวข้อย่อหน้านึง  
  คิดรำพึงลำดับฝันตามขั้นตอน  
       เอกสารอ้างอิงไม่วางขาย  
  ต้องขวนขวายเรียนรู้ครูไม่สอน  
  หลักสูตรไม่เร่งรัดหรือตัดตอน  
  จบแน่นอนหากใจเย็นเป็นสำคัญ  
       แล้วขึ้นต้นคำนำคำว่ารัก  
  พอเป็นหลักโครงสร้างร่างความฝัน  
  ลำดับวันเดือนปีที่ผูกพัน  
  ใส่หน้าสารบัญขั้นเสร็จงาน  
       แล้วลงท้ายลายลักษณ์เป็นอักษร  
  ทุกขั้นตอนสอนไว้ในเอกสาร  
  หยิบออกมาศึกษาใจให้ชำนาญ  
  เมื่อพบพานเจอรักใครสักคน				

แค่อยากเอ่ย

เพชรกวี

เป็นเพื่อนกันมันนานวันผ่านพ้น
แต่ห่างจนทางหัวใจไกลเกินฝัน
อยากตะโกนบอกรักเอ่ยสักวัน
ต้องอัดอั้นเก็บไว้ไม่บอกเธอ
     จนวันหนึ่งซึ้งใจเก็บไม่อยู่
เขามีคู่จดจำย้ำเสมอ
เพราะหัวใจรักล้นเหลือเมื่อมาเจอ
แต่ต้องเก้อกลัวว่ารักจักไม่พอ
     เธอควงใครเดินอยู้รู้เเละเห็น
เศร้าซ้อนเร้นได้แค่มองเกินร้องขอ
ทั้งที่ใจอยากเอ่ยมาน้ำตาคลอ
กลัวสุดหล่อบอกว่า  " ไม่ "  ใจคงพัง				

คนใกล้ชิด ... ไม่มีสิทธิ์รัก

เพชรกวี

  ฟังเพลงหนึ่งจึงเศร้าเร่งร้าวจิต 
  คนใกล้ชิดสิทธิ์ไม่พอต่อความหวั่น 
  จะอยู่ใกล้หรือไกลให้เพื่อนกัน 
  ถูกกีดกั้นกฏเกณฑ์เน้นเพื่อนเรา 

        สิทธิ์ไม่ซึ้งจึงไม่รักประจักษ์หนอ
   เธอให้พอแค่เพื่อนเตือนใจเหงา
   คำว่ารักมอบให้ได้แค่เพียงเงา
   รักพันเท่าค่าไม่พอต่อวันวาน

        คนใกล้ชิดสิทธิ์ไม่มีที่จะรัก
   จะทวงทักเช่นไรไม่สงสาร
   มันเกเรอยากรักปักดวงมาล
   ถูกต่อต้านคำว่าเพื่อนเตือนหัวใจ