ฟังเพลงหนึ่งจึงเศร้าเร่งร้าวจิต
คนใกล้ชิดสิทธิ์ไม่พอต่อความหวั่น
จะอยู่ใกล้หรือไกลให้เพื่อนกัน
ถูกกีดกั้นกฏเกณฑ์เน้นเพื่อนเรา
สิทธิ์ไม่ซึ้งจึงไม่รักประจักษ์หนอ
เธอให้พอแค่เพื่อนเตือนใจเหงา
คำว่ารักมอบให้ได้แค่เพียงเงา
รักพันเท่าค่าไม่พอต่อวันวาน
คนใกล้ชิดสิทธิ์ไม่มีที่จะรัก
จะทวงทักเช่นไรไม่สงสาร
มันเกเรอยากรักปักดวงมาล
ถูกต่อต้านคำว่าเพื่อนเตือนหัวใจ
5 กุมภาพันธ์ 2551 17:22 น. - comment id 820065
สวัสดีครับ คุณเพชรกวี แวะเข้ามาเยี่ยมครับ คนใกล้ชิด แม้ไร้สิทธิ์ คิดจะรัก ตรองตระหนัก แล้วจะรู้ ดูสักหน เรื่องจิตใจ ไม่อาจฝืน ขืนใจคน แต่รักล้น ไม่ลบเลือน เพื่อนยังมี

6 กุมภาพันธ์ 2551 21:30 น. - comment id 820646
ดวงมาน .. เขียนแบบนี้จ๊ะ
