24 มีนาคม 2549 17:40 น.
เพชรพรรณราย
ถามดาวเดือนเพื่อนใจในยามเหงา
คอยบรรเทาเศร้าท้อต่อทุกสิ่ง
ในยามทุกข์ปลุกปลอบมอบความจริง
ที่พักพิงยามสับสนอับจนใจ
ยามที่ผิดคิดพลาดพลั้งหวังหม่นไหม้
เจ็บปวดใจไม่เคยหายวายสิ้นได้
และทุกครั้งยังเห็นเป็นความนัย
ว่าทำไมน้ำจึงไหลจากนัยน์ตา
เจ้ารู้ไหมทำไมคนจึงร้องไห้
เพราะหัวใจได้เจ็บหรือถือปัญหา
ถ้าเข่นนั้นวันที่สุขใยหลั่งมา
แล้วน้ำตาพาหลั่งไหลเพื่ออะไร
ถ้าเจ้ารู้โปรดช่วยตอบมอบความหาย
ให้ได้หายสลายข้อต่อสงสัย
ว่าที่คนมีน้ำตามาทำไม
ตอบฉันได้ไหมดาวคราวฉันตรม
เพราะยามนี้ที่เป็นอยู่ดูเจ็บปวด
มันยิ่งยวดรวดร้าวคราวขื่นขม
น้ำตาไหลไม่หยุดฉุดความอารมณ์
มันจ่อมจมถมด้วยห้วงแห่งร้าวราน
22 มีนาคม 2549 21:37 น.
เพชรพรรณราย
เธอเจ็บปวดรวดร้าวคราวรักสิ้น
น้ำตารินกินไม่ได้หลายคืนค่ำ
เธอร้องไห้ใจสลายชายอื่นทำ
เธอบอบช้ำระกำรักยากหักใจ
ฉันเป็นเพียงชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อน
มิอาจเลื่อนเปลี่ยนเป็นรักถักทอได้
เก็บความนัยใจแอบซ่อนความอ่อนไหว
มิเผยใจในรู้สึกเฝ้าตรึกตรอง
เธอเดินมาหาฉันวันทุกข์โศก
วิปโยควิโยครักหักใจหมอง
ถูกตัดรักชายหักอกน้ำตาน้อง
มาร่ำร้องมองดูเธอเพ้อรำพัน
เธอพร่ำรักมากมายทำลายของ
บ้างก็ร้องมองเหม่อเธอโศกศัลย์
ฉันคอยปลอบความบอบช้ำเขาทำนั้น
ให้ลืมวันที่ผันผ่านความร้าวราน
วันเวลาพาแผลใจให้เริ่มหาย
รักเก่าได้กลายเป็นแผลความแพ้ผ่าน
เราสนิทชิดเชื้อกันกว่าวันวาน
เริ่มขับขานสานสันพันธ์รักฉันเธอ
เขาปรากฏกำหนดกายในวันหนึ่ง
บอกคิดถึงซึ่งรักเก่าเฝ้าพร่ำเพ้อ
คืนดีกันได้ไหมเล่าเราพบเจอ
ดูเธอเหม่อคิดครวญทบทวนใจ
ฉันจึงเดินจากไปในวันนั้น
ความสัมพันธ์มั่นรักความหวั่นไหว
คงมิอาจสมมาตรรักสลักได้
จึงจากไปให้มันจบพบน้ำตา
ท่ามกลางแสงแห่งอาทิตย์ค่อยห่างหาย
ท้องฟ้าวายกลายเปลี่ยนสีที่ขอบฟ้า
ฉันยืนเหงาเศร้าใจไม่ร้างรา
ยืนก้มหน้าพาถอนใจในรักเรา
หลับตาลงหวนคะนึกถึงดวงหน้า
คงติดตราครารำพึงซึ่งใจเหงา
ป่านนี้เธอคงอยู่คู่ลำเนา
ข้างตัวเขาไม่เหงาใจจึงลืมตา
เธอมายืนตรงหน้ามาตอนไหน
แล้วทำไมไยมานี่หรือมีปัญหา
จึงเอ่ยถามตามสงสัยในวาจา
ถามเธอว่ามาหาฉันทำไมกัน
เธอควรอยู่คู่กับเขามิใช่หรือ
รักเขาคือชีวิตคิดเช่นนั้น
เราเป็นเพียงเพื่อนปลอบตอบสัมพันธ์
เหตุใดกันจึงผันหาเอ่ยมาที
เธอบอกว่ารักเขาเข้าเต็มอก
ฉันคอตกมีน้ำตาหันหน้าหนี
เธอบอกว่านั่นอดีตกรีดชีวี
ในตอนนี้ใจมีฉันมั่นดวงใจ
โผเข้ากอดพรอดพร่ำร้องร่ำไห้
ห้วงดวงใจในรักถักทอได้
รักของเธอมีค่ากว่าสิ่งใด
ฉันดีใจเธอให้รักปักษ์อุรา
แม้เป็นรักมือสองรองจากเขา
แต่ไม่เหงาเฝ้าต่อเติมเสริมคุณค่า
รักสองเราถักทอต่อสัญญา
จวบเวลามาพรากร่างมิห่างกัน
19 มีนาคม 2549 12:37 น.
เพชรพรรณราย
สิ้นหนาวแล้วแก้วตาไม่มาพบ
หรือเจ้าจบลบสัญญาน้ำตาไหล
ก่อนเจ้าจากฝากคำย้ำความนัย
หนาวมาใกล้ใฝ่ฝันวันของเรา
ดอกจานโปรยโรยลาลงสู่พื้น
เจ้าไม่คืนกลืนกล้ำช้ำใจเหงา
ผ่านเหมันต์คิมหันต์แล้วแก้วลืมเงา
ทิ้งคนเศร้าเฝ้าคอยกลอยแก้วตา
ลมที่หนาวร้าวกายมาหายจาก
ทิ้งคนยากฝากคำลวงว่าห่วงหา
ลมหนาวสิ้นโบยบินไปกับสัญญา
เหลือเวลาค่าของคำที่ย้ำใจ
ชัยพฤษ์ออกดอกบานขานรับร้อน
ปลิวไหวว่อนร่อนตามลมโชยชมไหว
ดอกจานร่วงทวงสัญญาราหนาวไป
ลมไหวไหวใจสะท้อนให้อ่อนแอ
สิ้นดอกจานบานสะพรั่งข้างฝั่งนั้น
สิ้นสัมพันธ์กระนั้นหรือถือความแน่
ดั่งดอกจานร่วงลงดินสิ้นรักแท้
ใจเจ้าแปรดั่งจานสิ้นถิ่นไม้งาม
ลมร้อนผ่าวราวใจขาดอนาดนัก
ร้อนลมรักถักท้อต่อคำถาม
จากลมหนาวสู่ลมร้อนอ่อนใจตาม
เพียงเพ้อพล่ามประนามรักที่หักพัง
19 กุมภาพันธ์ 2549 21:25 น.
เพชรพรรณราย
กาลเวลาคงรักษาค่าซื่อสัตย์
ไม่เร่งรัดขัดฝืนมันลื่นไหล
ไม่เคยคดลดเลี้ยวเบี้ยวใครใคร
มันเดินไปในหน้าที่ที่ควรเป็น
จักรวาลไพศาลใหญ่อันไกลกว้าง
สุดเวิ้งว้างห่างไกลยากไปเห็น
มีเวลารักษาไว้ในกฎเกณฑ์
มิได้เว้นเกณฑ์อันนี้ทุกที่ทาง
โลกใบนี้ที่เราอยู่ผู้อาศัย
ก็คงไว้ในกฎกำหนดสร้าง
กาลเวลาพาเดินไปไม่วายวาง
เช่นทุกอย่างต่างถูกร่างสร้างขึ้นมา
เรามนุษย์สุดสั้นอันชีวิต
มันน้อยนิดลิขิตวางถูกร่างค่า
เพราะต้องเดินเผชิญไปในเวลา
เพื่อค้นหาค่าความฝันหมายมั่นมือ
เพราะเวลาค่ามันน้อยอย่าปล่อยผ่าน
จงคิดอ่านสานฝันอันยึดถือ
อย่าสะเพร่าเอามาทิ้งสิ่งปรนปรือ
จงแย่งยื้อซื้อหาพยายาม
หากเวลาพาสิ้นดินกลบหน้า
จะเสียใจถ้าไม่ทำคำที่พล่าม
ตอนทำได้ไยไม่ทำร่ำไห้ตาม
เพราะมองข้ามความจริงสิ่งในใจ
กาลเวลาค่ามันน้อยจงเร่งสอย
อย่ามัวคอยโชคชะตาให้มาใกล้
กลเวลาไม่คอยท่าอย่าเผลอไป
จงรีบใฝ่แสวงหาพาฝันตน
18 กุมภาพันธ์ 2549 19:11 น.
เพชรพรรณราย
ไม่มีคำบรรยายขยายข้อ
ไม่มีต่อขอหมายเหตุเจตประสงค์
ไม่มีแบบแนบหลักฐานความจำนง
ไม่มีลงรายชื่อไว้ให้ติดตาม
กับสิ่งหนึ่งซึ่งชายมาหมายมอบ
กับคำตอบชอบด้วยผลลองค้นถาม
กับบางสิ่งจริงแท้อยู่คู่โมงยาม
ไม่ขอพล่ามตามนั้นที่ฉันเป็น
รักของฉันมันไม่รู้ค่าแค่ไหน
บ่งบอกได้ในนิยามตามที่เห็น
เธอคงรู้ดูออกบอกชัดเจน
ว่าฉันเป็นเช่นไรในสายตา
เพราะเหตุนี้จึงไม่มีคำขยาย
มาบรรยายหมายความถึงซึ่งภาษา
เพราะเข้าใจในทันทีที่พบพา
สุดแต่เธอพิจารณาว่าอย่างไร
รอคำตอบด้วยใจหวังทั้งชีวิต
เผยสักนิดอย่าปิดกั้นฉันได้ไหม
รักฉันอยู่ให้รู้บ้างวางความนัย
โปรดเผยใจให้ฉันรู้เถิดคนดี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
หน้าส่วนตัว
1045
