15 ธันวาคม 2546 01:30 น.
เมจิคเชี่ยน
ไม่ต้องพูดอะไรหรอก
แววตาเธอมันบ่งบอก เจ็บปวดมาใช่ไหม
ร้องไห้เถอะ ร้องออกมาซะ ไม่ต้องอายใคร
จะไม่ไถ่ถามถึงเหตุผลอะไร ที่เธอเสียใจมา
จะหลับตาพิงไหล่ฉันก็ได้นะ
ลืมเรื่องร้ายๆซะ โลกนี้ยังมีสิ่งที่มีค่า
ไม่ต้องกังวล จะมีคนมาทำร้ายเธออีกครา
จะดูแลและสัญญา ว่าจะไม่ทิ้งเธอไป
ตื่นขึ้นแล้วค่อยมาทักทาย
โปรดส่งยิ้มให้ฉันสื่อความหมายจะได้ไหม
แค่อยากเห็นเธอคนเดิม คนที่ฉันรักหมดใจ
เป็นคนใหม่ เพียงความสดใสยังเหมือนเดิม
ทำได้ให้เธอก็เท่านี้
ไม่ต้องการให้เธอสนใจใยดีเหมือนแรกเริ่ม
คนคนนี้ ขออยู่ตรงนี้ ขอเป็นคนเดิม
ขอเป็นคน ช่วยเติมใจ ให้เธอหายรู้สึกดี
........ ขอเป็นแค่นี้ก็พอ ..........
มีของแถมมาฝากอีกแล้วขอรับ หุหุ
ฉันก็รู้ละนะ ว่าเธออกหักมา
เขื่อนเก็บน้ำตามันเลยแตกใช่ไหม
ตอนแรกก็ว่าจะไปเตะนายคนนั้นแก้แค้นให้
แต่คิดมาคิดไป มันตัวใหญ่...
.......ขอนั่งปลอบใจข้างๆเธอแทนละกัน ^^
................. ราตรีสวาทเด้อสาวๆ อิอิ .................
13 ธันวาคม 2546 03:53 น.
เมจิคเชี่ยน
เธอถามว่าทำไมจึงเฉยชาขนาดนี้
ทำหมางเมินไม่มีเยื่อใยเหมือนแต่ก่อน
เธอผิดอะไรทำไมถึงทำตัดรอน
เหมือนมีดบาดตรงหัวใจอ่อน ... เธอมีน้ำตา
ฉันเงียบไม่พูดอะไร
ข่มความอ่อนไหว แต่หัวใจแสนร้าวล้า
ความเงียบขณะนั้น ทำให้คนสองคนที่คบกันมา
แตกหัก..พร้อมรอยน้ำตาเธอเดินจากไป
รอบกายฉันเวิ้งว้าง เงียบเชียบ
สายลมพัดผ่านเย็นเฉียบ เริ่มอ่อนไหว
ฝืนก็แล้ว กลั้นก็แล้ว ยากเก็บไว้
ลำธารน้ำตาแหล่งใหญ่ เริ่มแตกไหลออกมา
กับคำถามที่เธอถาม
ที่ทำเฉยๆไม่ได้หมายความเกลียดเธอนักหนา
และทุกครั้งที่ไม่ค่อยมองหน้า ไม่ได้พูดจา
คำตอบมันมากกว่า ความเป็นเพื่อน ที่เธอให้กัน
ผิดที่ฉัน ล๊อคประตูหัวใจไม่อยู่
เสียใจนะอยากให้รู้ ยอมให้เธอเกลียดฉัน
ความนานของเวลา อาจทำให้เธอรู้คำตอบในสักวัน
เพื่อนคนนี้ไม่ได้ตั้งใจทำอย่างนั้น ... ขอโทษจริงๆ
... อารมณ์ ความรู้สึก บังคับยากแฮะ ...
เป็นเรื่องสมัยหนุ่มๆน่ะ อิอิ กุริกุริ 555 ท่าจาบ้าแฮะ (-..-)
10 ธันวาคม 2546 23:47 น.
เมจิคเชี่ยน
จะมาเรียกร้องอ้อนวอนทำไม
คิดว่าฉันจะเปลี่ยนใจยังงั้นหรือ
มันไม่ง่ายเหมือนกับเพียงพลิกฝ่ามือ
คำเดียวก็คือ ไปให้พ้น ไปให้ไกลๆ
น้ำตามันไม่ช่วยให้ฉันใจอ่อน
ยิ่งกับคนกะล่อนๆ อย่างนี้ไม่มีใจให้
ทำตัวเสแสร้ง หลอกคนอื่น ให้เกิดแผลใจ
อดีตเธอทำฉันไว้ยังไง ยังคงจำได้ทุกคืน
โบราณว่าทำผิดแล้วควรให้อภัย
สำหรับฉันมันไม่ใช่ ไม่เหมือนคนอื่น
เธอมีน้ำตามากเท่าไร มันสะใจสดชื่น
สรุปที่ตรงนี้ไม่ต้องการรักษาความขมขื่น
ไปหาที่อื่น รักษาแผลใจเธอละกัน...
***************
55555
มาแนวใหม่มั่งวุ้ย
อย่าคิดมากเด้อแค่บทกลอน ...........
หวานๆก็มีเยอะแล้วในเวปนี้
เศร้าๆก็มีเยอะเหมือนกันใช่ไหม
อื่นๆก็มีเคล้าปะปนกันไป
แต่แบบร้ายๆเช่นนี้ ... เมจิคเชียนขอลองเขียนมั่งละกัน ... หุหุ
9 ธันวาคม 2546 00:25 น.
เมจิคเชี่ยน
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันถึง
ม่านความมืดเธอดั้นดึงแหวกค้นหา
กล้าเสี่ยงภัยเพื่อให้ได้สมบัติมา
เธอมั่นใจว่า แสงสว่างข้างหน้านั้นมีจริง
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันหา
ใต้ท้องฟ้าสีครามที่ใหญ่ยิ่ง
โบยบินไปด้วยปีกด้วยใจจริง
มุ่งถึงสิ่งที่หวังอย่างตั้งใจ
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันไว้
กลางกลิ่นไอท้องทุ่งสายรุ้งไหว
ชูมือขึ้นร้องตะโกนโพ้นฟ้าไกล
ถึงเส้นชัยที่หมายด้วยตัวเธอ
แต่ ห้วงฝันของเธอต้องจบสิ้น
เหตุฟ้าดินกลั่นแกล้งเสียแรงเก้อ
ลมหายใจแผ่วรินคล้ายละเมอ
หัวใจหยุดน้ำตาเอ่อ...น้ำตาฉัน
...........................................
ณ ห้วงฝันที่เธอเคยฝันไว้
ขอสานต่อให้ไปถึงความฝัน
ลึก มืด เท่าไหน เสียน้ำตาเท่าไร
จะก้าวไปให้ถึงมัน...
ปลายทางแห่งอุโมงค์นั้น ที่เธอฝันต้องเป็นจริง
...................
ของแถมอีกแล้ว อิอิ
จะเก็บดอกรักมาร้อยมาลัย
จะเก็บดวงใจไว้ให้คนดี
จะเก็บดวงดาวที่พราวราตรี
มอบให้ชีวีที่เป็นดวงใจ
โฮะๆๆๆ .... ไปหาไรแด๊กดีกว่า
7 ธันวาคม 2546 03:45 น.
เมจิคเชี่ยน
เดินดุ่ยดุ่ยลุยไปตามใจคิด
เดินด้วยจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว
เดินไปเรื่อยเหนื่อยหนักก็พักใจ
เดินกุมมือเธอไว้สุขใจจัง
นั่งชมวิวทิวทัศน์รุ้งลัดฟ้า
นั่งดูเมฆยิ้มมาอย่าหมดหวัง
นั่งให้ลมพัดใจที่ใกล้พัง
นั่งจินตนาฝั่งฝันนั้นมีจริง
นอนหลับตาอมยิ้มอิ่มใจนัก
นอนหนุนตักอุ่นอุ่นคุณผู้หญิง
นอนกระซิบบอกเธอเพ้อแอบอิง
นอนสูดสิ่งความสุขเคล้าคลุกใจ
จะเดินนั่งหรือนอนก็เป็นสุข
แค่เพียงปลุกจิตใจให้ผ่องใส
แค่มีเธอคนเดียวช่วยเกี่ยวใจ
โลกน่าอยู่มากมายใช่ไหมเธอ ... ^^
.............
คำคมวันนี้
... นกบินตัวเดียวบินไม่สูง ...
อิอิ เพ้อเจ้อไปเรื่อยตามสไตล์เมจิคเชี่ยน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
530
