...รักแท้...

แทนคุณแทนไท

 
หลังจากที่แต่งงานมาได้ 21 ปี 
ผมก็ค้นพบวิธีใหม่ในการทำให้ความรักสดใสมีชีวิตชีวาอยู่เสมอ 
  
  
เพราะ...วันหนึ่งภรรยาผมบอกว่า ผมต้องออกเดทกับผู้หญิงคนหนึ่ง 
มันเป็นไอเดียของเธอล้วน ๆ จริง ๆ นะ 
  
' ฉันรู้ว่าคุณรักเธอ ' ภรรยาผมพูด 
  
' แต่ผมรักคุณนี่ ' ผมเถียง 
  
' ฉันรู้ค่ะ แต่คุณก็รักเธอคนนี้ด้วยเหมือนกัน ' 
  
  
  
ผู้หญิงคนนั้นที่ภรรยาอยากให้ผมไปหา คือ ' แม่ ' ของผมเอง 
ซึ่งเธอเป็นหม้ายและใช้ชีวิตเพียงลำพังกับสัตว์เลี้ยงมา 19 ปีแล้ว 
  
เนื่องจากงานที่รัดตัว ทั้งเจ้านายและลูกค้าที่ผมจะต้องรับผิดชอบ 
และยังมีภรรยาและลูก ๆ ที่ต้องดูแล 
ทำให้ผมไปเยี่ยมแม่เพียงบางครั้งบางคราวเท่านั้น 
  
ผมตอบตกลงกับภรรยา และขอบคุณที่เธอให้โอกาสเช่นนั้น 
วันที่ผมโทรไปหาแม่ เพื่อชวนท่านออกไปทานข้าวเย็นและดูหนัง 
  
แม่ถามผมว่า   ' มีอะไรหรือ ? ลูกสบายดีรึเปล่า ?' 
  
แม่คิดว่าการที่ผมโทรมาหาอย่างกระทันหัน 
หมายความว่า มีเรื่องไม่ค่อยดีเกิดขึ้น 
ผมตอบแม่ว่า ' ไม่มีอะไรคับ ก็อยากคุยกับแม่ และคงจะดีมาก ถ้าเราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ตามลำพังสองคนแม่ลูกบ้าง ทานข้าวด้วยกันสักมื้อ ดูหนังด้วยกันสักเรื่อง ' 
  
แม่นิ่งคิดไปครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า   ' ได้สิจ๊ะ แม่ยินดีมากเลยจ้ะ ' + ' แล้วลูกมีเวลาว่างแล้วเหรอจ๊ะ หยุดงานได้เหรอ ' 
... 
  
เย็นวันศุกร์หลังเลิกงาน ผมขับรถไปรับแม่ที่บ้าน 
ผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย 
  
เมื่อผมไปถึงบ้านแม่ ผมก็สังเกตได้ว่า 
แม่เองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน 
แม่สวมเสื้อโค้ทนั่งรอผมอยู่ในบ้านเรียบร้อยแล้ว 
  
แม่ม้วนผมแล้วสวมชุดที่แม่ใส่ในวันฉลองครบรอบการแต่งงานครั้งสุดท้าย 
พลางยิ้มรับผมด้วยใบหน้าที่แจ่มใสราวกับทูตสวรรค์ 
  
แม่บอกเพื่อน ๆ ว่า ' จะออกไปเที่ยวกับลูกชาย '    
แม่พูดขณะที่กำลังก้าวขึ้นรถ เพื่อน ๆ ของแม่ต่างพากันประทับใจยกใหญ่ 
  
เราไปภัตตาคารที่ถึงแม้จะไม่หรูหรา แต่ก็ดีเยี่ยม 
บรรยากาศก็อบอุ่นสบาย ๆ มาก ๆ 
ผมวางแผนว่าต้องเป็นร้านในสไตล์ที่แม่ต้องชอบ 
  
แม่ควงแขนผมเดินราวกับว่าเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง 
  
หลังจากที่เรานั่งเรียบร้อยแล้ว 
ผมต้องเป็นฝ่ายอ่านเมนูอาหาร 
เพราะแม่บอกว่า ' ตอนนี้สายตาของแม่อ่านได้เพียงตัวหนังสือตัวใหญ่ ๆ เท่านั้น ' 
  
  
เมื่อผมอ่านเมนูอาหารไปได้เพียงครึ่งหนึ่ง 
จึงหยุดเว้นจังหวะ เพื่อให้แม่ได้เลือกรายการอาหาร 
ผมเงยหน้าขึ้น มองเห็นแม่กำลังจ้องมองดูผมอยู่ด้วยรอยยิ้มระลึกถึงความหลัง 
  
แม่พูดเปรยขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า 
' ตอนที่ลูกยังเด็ก แม่ต้องเป็นคนอ่าน เมนูให้ลูกฟังหลายรอบ '   
  
ผมบอกแม่ว่า   ' งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ผมจะผลัดเวรให้แม่นั่งฟังสบาย ๆ บ้างแล้ว '   
ในระหว่างมื้ออาหารนั้น 
เราคุยกันอย่างถูกคอ - ไม่ใช่เรื่องราวพิเศษอะไร - 
เพียงแต่สลับกันถามว่าชีวิตของเรา 
  
เราคุยกันสนุกมากจนไปดูหนังไม่ทัน 
... 
  
เมื่อผมไปส่งแม่ที่บ้าน แม่พูดว่า   ' แล้วแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกอีกนะ ' - 
' แต่คราวนี้ลูกต้องยอมให้แม่เป็นเจ้าภาพนะจ๊ะ ' 
  
' แน่นอนครับ ' ผมตอบตกลง 
  
' ดินเน่อร์เป็นยังไงบ้าง ?'   ภรรยาถาม เมื่อผมกลับถึงบ้าน 
' วิเศษมาก ๆ ดีเยี่ยมกว่าที่ผมคิดไว้มากเลย '   ผมตอบ 
  
อีกไม่กี่วันต่อมา แม่ผมเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลัน 
มันเกิดขึ้นกระทันหันมากจนผมช่วยอะไรไม่ทันเลย 
  
หลายวันต่อมา 
ผมได้รับจดหมายพร้อมใบเสร็จจากภัตตาคารที่ผมกับแม่เคยไป 
มีโน๊ตเล็กๆแนบมาด้วยว่า... 
' แม่จ่ายค่าอาหารชุดนี้เรียบร้อยแล้ว แม่รู้อยู่แล้วว่าแม่คงไปอีกครั้งไม่ได้ - 
แต่... แม่ก็จ่ายสำหรับสองคน   คือ สำหรับลูกกับภรรยา - ลูกคงเดาไม่ถูกหรอกว่าวันนั้นมีความหมายต่อแม่มากแค่ไหน ,   รักลูกมากจ๊ะ ' 
  
ณ วินาทีนั้น ผมได้เข้าใจถึงความสำคัญของการกล่าวคำว่า '' รัก ' 
ต่อคนที่เรารัก ในช่วงเวลาที่เค้าต้องการมัน 
  
ไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าครอบครัวของคุณ 
จงให้เวลากับพวกเค้าในเวลาที่พวกเค้าต้องการคุณ 
เพราะสิ่งเหล่านี้ ไม่อาจผลัดวันประกันพรุ่งได้ 
  
  
- มีบางคนบอกว่า หลังจากที่คลอดลูกแล้วต้องใช้เวลาพักฟื้นราว 6 สัปดาห์   แม่จึงจะคืนสภาพเดิม 
คนนั้นไม่รู้ว่าหลังจากที่คุณได้เป็นแม่คนแล้ว ไม่มีคำว่าคนเดิมอีกต่อไป 
  
- บางคนบอกว่า คนเราเรียนรู้การเป็นแม่ได้เองตามสัญชาติญาณ 
คนนั้นไม่เคยพาลูกสามขวบไปซูเปอร์มาร์เกต 
  
- บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นน่าเบื่อ 
คนนั้นไม่เคยนั่งรถที่ลูกวัยรุ่นขับ หลังจากที่ได้ใบขับขี่มาหมาด ๆ 
  
- บางคนบอกว่า ถ้าคุณเป็นคนดี ลูกออกมาก็จะดีเอง 
คนนั้นนึกว่าเด็กคลอดออกมาพร้อมกับคู่มือการใช้และใบรับประกัน 
  
- บางคนบอกว่า แม่ที่ดีไม่ควรขึ้นเสียงกับลูก 
คนนั้นไม่เคยเปิดประตูหลังบ้านออกมา ทันได้เห็นลูกหวดลูกบอลเข้าใส่หน้าต่างครัวของเพื่อนบ้านพอดิบพอดี 
  
- บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นไม่ต้องมีการศึกษาก็ได้ 
คนนั้นไม่เคยช่วยลูกที่กำลังเรียน ป. 4 ทำการบ้านเลข 
  
- บางคนบอกว่า แม่รักลูกคนที่ห้าไม่เท่าลูกคนแรก 
คนนั้นไม่เคยมีลูกห้าคน 
  
  
- บางคนบอกว่า ช่วงที่ยากที่สุดของการเป็นแม่ คือตอนคลอดและตอนเลี้ยง 
คนนั้นไม่เคยยืนดูลูกขึ้นรถเมลไปโรงเรียนอนุบาลวันแรก 
ไม่เคยส่งลูกเข้าห้องหอในคืนแต่งงาน 
  
- บางคนบอกว่า งานของแม่นั้นหมู ๆ ปิดตาสองข้าง หรือมัดมือไว้ข้างหนึ่งก็ยังไหว 
คนนั้นไม่เคยสอนการออกเดินขายขนมให้กับเหล่ายุวนารี 
ที่กระจุ๊กกระจิ๊กคิกคักกันอยู่ตลอดเวลา 
  
- บางคนบอกว่า แม่เลิกกังวลได้แล้ว หลังจากที่ลูกแต่งงานออกเรือนไป 
คนนั้นไม่รู้ว่าการแต่งงานคือการนำลูกชายหรือลูกสาวคนใหม่เข้ามาอยู่ในสายใยใจของแม่ 
  
- บางคนบอกว่างานของแม่ สิ้นสุดลงเมื่อลูกคนสุดท้ายออกจากบ้านไป 
คนนั้นไม่เคยมีหลานยาย หรือหลานย่า 
- บางคนบอกว่า แม่รู้ดีอยู่แล้วว่าคุณรักท่าน เพราะงั้น ไม่ต้องบอกท่านก็ได้ 
คนนั้นไม่เคยเป็นแม่คน