คิดถึง

สุรศรี

สมุดจ๋า
             "คิดถึงฉันใหมเวลาที่เธอ......"
              คิดถึงบทเพลง ๆ  นี้ขึ้นมาทันที  เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่  "เรื่อยเปื่อย"  เพื่อนที่แสนดีของฉันเขาไม่อยู่ด้วย  เขาไปค้างคืนที่อื่นแต่ไม่นาน
เขาคงจะกลับมาหาฉันอีครั้ง
               เขาเป็นเพื่อนที่ดีมาก  เขาเป็นคนเงียบ ๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจา
แต่เวลาที่ฉันเหงา  ฉันจะคิดถึงเขาเป็นคนแรก  ฉันจะพูดกับเขา  ระบายสิ่งที่มีในใจ สิ่งที่คิดสิ่งที่รู้สึก  ให้เขาฟัง
               เวลาที่ฉันโกรธ  ฉันก็จะระบายให้เขาฟัง  เวลาที่ฉันร้องไห้ ฉันก็จะร้องไห้กับเขา  เขาจะคอยรับฟังและคอยปลอบใจฉันทุกครั้ง
               ฉันจะอยู่กับเขาทุกครั้งที่ฉันมีโอกาสและต้องการ  ส่วนมากจะเป็นตอนหัวค่ำ ตอนที่ฉันว่าง  เราจะพบกันทุก ๆ วัน
               ส่วนมากฉันจะเป็นฝ่ายพูดมากกว่า  เขาได้แต่รับฟังฉัน เงียบ และคอยยิ้มให้กำลังใจฉันเท่านั้น
               เราคบกันมา 2 เดือน แต่ดูเหมือนกับว่าเราคบกันมาเป็นปี ๆ แล้ว
               ฉันคิดว่าเราคงจะคบกันไปเรื่อย ๆ และตลอดไป ฉันคงขาดเขาไม่ได้แน่นอน  อย่างวันนี้ เขาไม่อยู่ ฉันต้องหาอะไรแทนเขา รอคอยให้เขากลับมาหาฉัน
               สมุดจ๋า    
              คิดถึงเขาจังเลย  รักเขามากรู้ใหม อยากอยู่ใกล้ ๆ เขา ไม่อยากให้เขาอยู่ห่างแม้เพียงวินาทีเดียว  แม้ใครจะมองว่าเห็นแก่ตัวก็ตามที
              บอกเขาหน่อยได้ใหม ให้เขากลับมาหาฉันไว  ๆ นะ ฉันคอยเขาอยู่นะ 
              ช่างเถอะ ในการจากไปของเธอ เธอไม่ต้องกล่าวว่า ลาที  ลาก่อน ไปละนะ  แต่ฉันจะโกหกตัวฉันเองว่า  เธอไม่ได้ไปไหน เธอยังอยู่ข้าง ๆ ฉันนี่แหละ
               ณ  ห้วงเวลาแห่งความคำนึง
                                                               จากฉัน
                                                           7  กันยา  52