อะไร พรากสติสัมปชัญญะของผมไป "วันเวลาที่ผ่านไป มัวทำอะไรอยู่" ผมคิดทบทวน สิ่งที่ผ่านมา สิ่งที่มีอยู่ และสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น บางอย่าง อยู่ในรอยคว้าง ของความคิด ซึ่งฉายภาพ ที่บ้างชัด-บ้างพร่าเลือน เราอาจไม่ได้พบกันอีก นี่ คือคำอำลา (ของบุพเพฯ) หรือว่าเป็นเพียงคำตัดพ้อ (ของคนอับโชค) สายลม เป็นราชสาร์น นำความเศร้าไปเชือดเฉือน และนำน้ำตาไปกล่าวโทษ (ผู้ใด!!) ระลึกเห็น นางฟ้าผู้มาพร้อมกับวาสนา และเป็นความทุกข์ จากไปพร้อมกับชะตากรรม เมื่อโลกช่างโหดร้าย เราจะไปอยู่ที่ไหน ที่อาจ"สุข"มากกว่า !! ความนึกคิด ที่ท้นล้นไปด้วยจริตเพ้อฝัน ว่างเปล่า หรือแจ่มชัด นับได้เป็นทางเลือก ๑ก้าวไป ๒ล้มเลิก ลมหายใจที่ยังอยู่ มีค่าหรือไร้ค่า อาจวัดได้เมื่อเราตายจาก เราอาจคิดถึงกันบ้าง จึงเจ็บปวดกันบ้าง สุขล้ำกันบ้าง ประดังประเดดั่งสายน้ำยามดิ่งล้ำ ที่รัก "วันเวลากำลังจะผ่านไป เรามัวทำอะไรอยู่" ............................... พระอาทิตย์ที่ ๓๑ กรกฎาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 2 ส.ค. 2553 15:10 น. - ID 11175 
2552
1
0
2 สิงหาคม 2553 16:22 น. - comment id 118340
1 ค่อยมาอ่านใหม่
2 สิงหาคม 2553 21:04 น. - comment id 118341
ระหว่างความนึกคิด กับ ความเพ้อฝันของจริต อันไหนหนอจะทำให้มีความสุข....
2 สิงหาคม 2553 22:25 น. - comment id 118356
http://www.wimutti.net/ คิดถึงนะแทน
3 สิงหาคม 2553 08:37 น. - comment id 118361
เล่นซ่อนหามั้งคะ. . .
อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมาเลยนะคะ มึนๆกับตัวเองอยู่
3 สิงหาคม 2553 11:10 น. - comment id 118362
สติรู้มิได้ห่าง มิฉะนั้นจะไม่มีคำถาม สบายดีนะคะ
3 สิงหาคม 2553 12:06 น. - comment id 118364
ขอบคุณทุกน้ำใจที่แวะมาครับ ทั้งคุณเฌอมาลย์ คุณยาแก้ป่วน พี่พุด คุณก้าวที่...กล้า คุณแจ้นเองบางทีความนึกคิดมันฟุ้งเกินไปแล้วครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ