สามีชื่อหมาย ภรรยาชื่อรอด วันหนึ่งสามีพยายามต้อนวัว ควายเข้าคอก ทำยังไงก็ไม่ยอมเข้า ด้วยนิสัยขี้เล่นของเจ้าลูกวัว ลูกควายทั้งหลาย มันวิ่ง ซ้ายที ขวาที จนทำให้พี่หมายเหนื่อยใจ มิกาเดินผ่านมาพอดี ก็เลยกระซิบบอกไปว่า " พี่หมายๆ หากอยากให้มันเข้าคอก พี่หมายก็เอาแหเหวี่ยงใส่มันสิ" " เออ...จริงด้วยๆ ..อีหนูนี่ฉลาด ขอบใจๆ " พี่หมายเดินไปหยิบแหมา .. ( แหมานะคะ อย่าตาลายอ่านเป็น หอ มอ สระ อา 5 5 5 5 ) และเหวี่ยงคลุมวัว ควาย
สุดท้ายแกก็ยืนหัวเราะร่า เมื่อบรรดาสัตว์ของแกเดินเข้าคอก " 5 5 5 5 ดูสิว่า..แกจะไปไหนรอด..ไอ้วัว... " ขณะนั้น ภรรยาแกเดินผ่านมาพอดี ได้ยินเสียงสามีพูดคำว่ารอด " ขรา....พี่หมาย..เรียกรอดเหรอคะ..รอดกำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละค๊า.... 5 5 5 5 5 ตะแล่มๆๆ
แก้วประภัสสร 15 ม.ค. 2554 12:38 น. - ID 11490 
1911
12
0
15 มกราคม 2554 14:00 น. - comment id 121387
หน้าส่วนตัว
ลองแต่งดูมั่งดีกว่า........
มีสามีภรรยาคู่หนึ่ว
สามีชื่อ หมาย ภรรยาชื่อ รอด
วันหนึ่งสามีจะไปต้อนวัววเข้าคอก
แต่ลูกวัวเหล่านั้นดื้อเสียเต็มประดา
นายหมายผู้เป็นสามีนึกกระหยิ่มในใจ
เดี๋ยวเถอะจะต้อนให้อยู่หมัด
ฝ่ายนางรอดนั้น เมื่อสามีออกไปต้อนวัว
นางก็นัดกิ๊กคนใหม่ออกไปจู๋จี๋ดู๋ดี๋กันที่หลังโรงนา
หารู้ไม่ว่า สามีจะต้อนวัวมาแถวนี้
.......กระทั่ง นางรอดถึงเพลานัดกะกิ๊กคนใหม่
นายหมายให้บังเอิญเหวี่ยงแหมาแถวนั้นพอดี
นายหมายกระหยิ่ม ดีใจที่ชนะวัวเหล่านั้นได้
" ว่าแล้ว มันจะไปไหน รอดดดดด "
...... ข้างฝ่ายนางรอด สะดุ้งโหยง (อุตส่าห์ย่องๆเบาๆแล้วนะเนี่ยะ 5555)
" เปล่าจ๊ะพี่ ฉันไม่ไปไหนรอดหรอกจ๊ะพี่
ฉันจะอยู่กับพี่ที่นี่จนวันตาย
พี่อย่าดุด่า ทุบตีฉันเลยนะจ๊ะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันขอโทษ " นางรอดร้อนตัวรีบวิ่งตาลีตาเหลือก ลืมกิ๊กหนุ่มโดยบัดดล
ฝ่ายนายหมาย ก็ " 
อะไรของมังฟร่ะ "
............ จบแระ เรื่องจะไปไหน รอด 555555
15 มกราคม 2554 13:43 น. - comment id 121397
15 มกราคม 2554 13:49 น. - comment id 121398
15 มกราคม 2554 17:16 น. - comment id 121417
15 มกราคม 2554 18:49 น. - comment id 121421
แล้วตอนท้าย จะเปงยังครับ หุหุ... รอด หรือ ไม่รอด
15 มกราคม 2554 19:10 น. - comment id 121422
มา
15 มกราคม 2554 19:17 น. - comment id 121424
ใช้แหที่ใช้จับปลา...เหวี่ยงใส่ลูกวัวลูกควาย มิกา..คิดได้ไงเน๊อะ? .................................................................... ที่เคยถาม..? ได้ทำและได้ไปอย่างที่พูดแล้ว คนเยอะ.น่ะ... แย่งกันเที่ยว..แย่งกันใช้เงิน...แย่งกันกิน.. ไม่สนุกเลย ไปไม่ถึงหัวหิน ฟ้าสางซะก่อน..ที่ชะอำ ถึงจะหยุดอยู่แค่ชะอำ ก็สุขใจที่ได้สัมผัสกับลมทะเล.และคลื่น.. สุขใจจริงๆ คุณแก้ว
15 มกราคม 2554 20:15 น. - comment id 121428
มานั่งหัวเราะกับเรื่องขำๆ ยัยวาเข้ามาผลมโรงด้วย หนุกหนานๆๆ สบายดีกันใช่มั้ย
15 มกราคม 2554 20:46 น. - comment id 121432
อย่างฮาเลยคุณแบมผมก็เลยคิดต่ออีกว่า หากเปลี่ยนกัน ภรรยาชื่อ "หมาย" .. สามีชื่อ "รอด" มันจะยิ่งน่าสยองพองขนเข้าไปใหญ่ ตอนนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้แล้ว นายรอด กำลังมีความคิดว่าคืนนี้จะแอบหนีนางหมายภรรยาไปเที่ยวคาราโอเกะ ขณะเดินคิดเรื่องสาวๆ ในโอเกะเพลินๆ อยู่ ก็ผ่านคอกที่นางหมายกำลังเอาแหเหวี่ยงใส่วัวควายอยู่ แล้วได้ยินนางหมายตะโกนเสียงดังว่า "แกรจะไปไหนรอด!!!!!" .... นายรอดได้ยินดังนั้นก็สะดุ้งเฮือกสุดตัวเหงื่อกาฬแตก เดินมาหานางหมายแล้วพูดว่า "เปล่าจ้ะ" นางหมาย "????????????"
15 มกราคม 2554 20:57 น. - comment id 121433
รอด
15 มกราคม 2554 21:33 น. - comment id 121443
10 จวว เออฟร่ะ..เหมือนๆจะลืมยังไงกะไม่รุ
16 มกราคม 2554 11:24 น. - comment id 121446
01 น้องวา ยัยมิกาเขียนใช้ได้มั้ยคะยี่หวา พอไหวนะ อิ
16 มกราคม 2554 11:26 น. - comment id 121447
02 น้องเทียนอ้อย มาแลบลิ้น เดี๊ยะๆ เอามดแดงโรยตัวเรยย
16 มกราคม 2554 11:28 น. - comment id 121448
03 น้องวา เจ้เล็ก ( ที่บ้าน ) แกอ่านเม้นวาแล้ว " เอ้อ เด็กคนนี้เข้าใจเขียน ขำเนาะ อิ " รอดตัวไป หากไม่ขำ มีหวังไม่รอดดดดด
16 มกราคม 2554 11:31 น. - comment id 121449
04 เพื่อนฝน มามะที่รัก เดี๋ยวมิกาจะช่วยดึงอารมณ์กลับให้
16 มกราคม 2554 11:33 น. - comment id 121450
05 ปู่กิ่ง เรื่องของแบมรอดไปแล้ว แต่ของวา ก็น่าจะรอด แต่ของท่านสีเมจิกอะจิค๊า... ท่าทางจะรอดยาก 5 5 5 5
16 มกราคม 2554 11:36 น. - comment id 121451
06 ท่านผจก วศร สบมยห
16 มกราคม 2554 11:43 น. - comment id 121452
07 พี่ไผ่ มิกาเป็นหญิงที่ค่อนข้างเอาตัวรอดได้เสมอ.. มิกาเก่งงงงงง ..
16 มกราคม 2554 11:46 น. - comment id 121453
08 คุงพี่แจ้น แบมอ่านของน้องวา ยังนั่งขำเลยค่ะพี่ มีคนด้านล่าง สีเมจิก มาแจมด้วยค่ะ พวกเราสบายดีทุกๆคนค่ะ พี่แจ้นละคะ ที่เชียงรายคงหนาวมาก หนูดูข่าว แม่คะนิ้ง นิ้งหน่องนั่น ขาวโพลน สวยมากๆๆ แต่ในความสวย คงเจือความหนาวมากๆเช่นกัน คิดถึงนะคะพี่ ปล. ใส่เสื้อที่พี่ให้ไปทำงานเกือบทุกอาทิตย์ เจ้ที่บ้านแซวว่า " ยัยมิกาบ้าเห่อ "
16 มกราคม 2554 12:13 น. - comment id 121454
10 น้องเฌอ ป่านนี้พี่ชายฉัน สะดุ้งแล้ว มีคนคิดถึง อิ พี่รอดดดดดดดดค๊า...น้องๆคิดถึง มาไวๆเรยยค่ะ
16 มกราคม 2554 12:12 น. - comment id 121455
9 คุณสีเมจิก แบมอ่านเรื่องของคุณ ขำกว่าค่ะ มิกาคิดต่ออีก อ่านกันๆๆ เรื่องมีอยู่ว่า ผีปอบเข้าชาวบ้านคนหนึ่ง ทำยังไงๆ ก็ไม่ยอมออก ต้องเดือดร้อนเรียกหมอผีมาปราบ พอหมอผีมา แกก็หลับตา ท่องคาถา " โอม มะลึกกึ๊กกื๋ยย มะยม มะปิง กระทิง กระชาย ขันสี่ ขันห้า.....เรียกมาให้หมด ." " ไอ้ผีปอบตนนี้ มันร้ายมาก มันไม่ยอมออกง่ายๆ " สักพักแกก็ให้ลูกศิษย์ไปหยิบของชิ้นหนึ่ง ที่วางใส่พานไว้ " ไอ้จ้อย..เอายันต์ที...ดูสิว่ามันจะไปไหนรอด " สักพัก.. โครมมมมมมมมม "ไอ้จ้อย มรึงมายันตรูทำไม.. โอ้ยย เจ็บ" ไอ้จ้อยตกใจ " อ้าว..ก็เมื่อกี้อาจารย์บอกให้ผมยันที ผมก็ยันให้แล้วไง.." " ตรูให้มรึงไปเอายันต์ของขลัง ไม่ใช่ให้มายันตรู.." " อ้าวผมขอโทษๆๆ คิดว่ามให้ยันที" 5 5 5 5 5 หมอผีไม่รอด แต่ผีปบอดรอด ปล. เรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่นะเคอะ เพราะเดี๋ยวปอบเข้า จะเปลืองยันต์ ฮ่าๆๆๆ
16 มกราคม 2554 12:14 น. - comment id 121456
11 น้องอ้อย พี่เขายุ่งนะคะช่วงนี้ กำลังสร้างบ้านให้มั่นคง ขายตรงไม่ขายอ้อม เก็บหอม แถมกระเทียม สร้างดาวเทียมให้ทั่วเมือง อะเจ๊ยย เรื่อบเปือยๆ คิดถึงพี่ชายเช่นกันเนอะ
17 มกราคม 2554 16:37 น. - comment id 121464
18 มกราคม 2554 09:58 น. - comment id 121474
โชคดีนะคะไม่ได้ชื่อรอด ไม่งั้นแย่เลย
18 มกราคม 2554 12:06 น. - comment id 121475
23 คุงพี่แจ้น เท่ากับว่า เรื่องสั้นของหนูเรื่องนี้ รอดแล้วใช่มั้ยคะพี่แจ้น อิ หนูก็ชอบค่ะ ทำให้เราฝึกพัฒนาสมองไปไปในตัว แต่ก็ต้องอาศัยเพื่อนๆ พี่ๆ มาร่วมแจมกัน แบมเห็นด้วยกับพี่ค่ะ ทำให้ไม่จำเจดีค่ะ ขอบคุณพี่สาวค๊า
18 มกราคม 2554 12:29 น. - comment id 121478
24 คุงน้องกานต์
เรื่องของรอดเนี่ย รู้สึกมีหลากหลายมากๆค่ะ
เอามาเขียนได้ไม่มีวันหยุด
กระทาชายนายหนึ่ง แอบพกคำตอบเข้าไป
ในห้องสอบ
เขากระหยิ่มยิ้มย่อง ยังไงเสีย ครูก็ไม่มีทางจับได้ แถมยังพูดกับตนเองว่า
" ครูเร๊อะ จะมาฉลาดกว่าลูกศิษย์
ขั้นเทพอย่างเรา ยังไงเสียก็ไม่มีทางจับได้
รับรองรอดแน่นอน ได้ที่หนึ่งด้วย"
ครูสาว ..
ผู้คุมห้องสอบ เห็นลูกศิษย์ล้วงกระเป๋าเข้าๆ ออกๆ มีพิรุท ก็จับตามอง และรู้ว่า
ลูกศิษย์คนนี้บ้าจี้ หากตกใจแกจะพูดทุกอย่าง
ออกมาหมด
ครูเดินไปใกล้ๆแล้วเคาะโต๊ะเบาะๆ
แล้วพูดว่า
" เป็นยังไงจ๊ะ...
แอบเอาคำตอบเข้ามาในห้องสอบ
ครูเขียนข้อสอบตรงกับคำตอบมั้ย "
ลูกศิษย์สะดุ้งโหยง แล้วตอบว่า
" แหมมม.. เสียดายๆ ผมแอบเอามาไม่หมด
ไม่งั้นผมได้ที่หนึ่งแน่เลยครับครู "
ท่านว่า..รอดหรือไม่รอดค่ะ อิ
19 มกราคม 2554 12:01 น. - comment id 121496
ดีจร้า...คุงแบม... รอด...ชื่อจริงชื่ออ่ะ???... เขียนต่อให้...จิ๊ดนึง..อิอิเขียนไปขำไป...อ่ะจึ๊ย... จาโดนฟ้องมั้ยเนี่ยะ...อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ