ค้นใจใน (FaceBook1)

แมงกุ๊ดจี่

วิวัฒนาการที่ทันสมัยด้วยระบบเน็ตเวิร์คย่อโลกให้เล็กลง
ทำให้การสื่อสารสะดวกและรวดเร็ว   ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปที่มีหลากหลายรูปแบบให้ใช้กันอย่างแพร่หลายไปทั่วโลก
ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่ใช้เวลาว่างจากกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อใช้วิวัฒนาการที่ทันสมัยนี้แทบจะทุกวัน   ก่อนที่ผมจะเข้านอนเพื่อคอมเม้นในเพจที่กำลังนิยมกันอย่างแพร่หลายในขณะนี้  อย่างเฟสบุ๊ค   ทุกคนมีสเตตัส  เพื่อแสดงสถานะในแต่ละช่วงเวลา ความรู้สึก   บอกถึงความเคลื่อนไหวของภาวะจิตใจ ที่กำลังย่ำแย่  หรือร่าเริง  บันเทิง  ฯลฯ
เธอผู้หญิงที่ผมแอดเพราะชอบสถานะของเธอเข้า  จะด้วยเหตุผลอะไรผมไม่สนใจ ผมไปสะดุดกับสเตตัส ที่เธอเขียนว่า  "ความรัก  ความรัก หายไป"   ผมแปลกใจและคิดอยู่กับประโยค ที่เธอกำหนดไว้   ปกติผมไม่เคยจะสนใจหรอกว่าใครจะตั้งสถานะตัวเองยังไง  ทำไม ?
แต่วันนี้ผมรู้สึกเศร้า ๆ  ในความรู้สึก  ผมอกหักจากสาวเภสัชฯ ที่เธอมีแต่ความมั่นใจในตัวเอง  คิดและตัดสินใจโดยไม่สนใจว่าใครจะ   แคร์เธอ   หรือเธอจะแคร์ใคร  เธอสลัดรักผมเพื่อมีคนใหม่เหตุผลเพราะผมไม่มีเวลา  อาการผมจึงรู้สึกห่อเหี่ยวในรู้สึกอย่างประหลาด  พออ่านสถานะของเธอคนนั้น   ในเฟสบุ๊คเข้า  ผมก็เข้าใจว่าความรักผมหายไปกับสาวเภสัชฯ แสนสวยที่คบกันมานาน
ทำไมผมจึงอยากรู้ว่าอาการของเธอจะเหมือนผมไหม?   และอาการของผมใช่อาการของความรักหายไปมั้ย?  ทำให้ผมอยากรู้คำตอบ   คนอกหัก  มักจะหาคนที่เข้าใจกัน  หัวอกเดียวกัน  เพื่อทำให้รู้สึกดีขึ้นว่ามีคนเข้าใจ...
ผมไม่รอช้า   รีบทักทายเธอบนกระดานสนทนาในขณะที่เธอกำลังออนไลน์  
ผม  :  "ความรักไปไหนครับ"
เธอ  :   "ยังคงอยู่  ไม่ได้ไปไหนค่ะ"
มันยิ่งทำให้  ผม  งง  และสนใจคำตอบของเธอ  หรือที่ประกาศเพียงเรียกร้องความสนใจ  ทำให้ผมผิดหวังว่าจะเจอคนเข้าใจแต่กลับไม่   ผมไม่ยอมหรอกถ้าเธอจะมาหลอกความรู้สึกกันแบบนี้  ทั้งที่ความเป็นจริงเธอไม่รู้เรื่องกับความรู้สึกผมเลย   แต่ผมกลับไม่ชอบใจกับคำตอบของเธอทำให้ผมต้องเป็นคนเริ่มต้นแชทกับเธอผ่านโปรแกรมแชทที่มาพร้อมกับเว็บบราวเซอร์ของเฟสบุ๊ค
ผม : "สวัสดีครับ  อยากรู้จักครับ" 
เธอ :  "สวัสดีค่ะ   ฉันกำลัง  Busy"  
แล้วเธอก็เงียบไป  ทำให้ผมยิ่งหงุดหงิดกับสิ่งที่เธอพิมพ์กลับมา...แล้วเธอก็ไม่ตอบกลับอีกเลย  ผ่านไปหลายวันเธอยังคงใช้ประโยคเดิมบนสเตตัสของเธอ   ผมก็ยังไม่หายจากอาการที่เป็น  ยังคิดถึงสาวเภสัชฯ  ที่เธอหักอกผมไป...  ทำไมผมจะต้องอกหักด้วยในเมื่อผมมีพร้อมทุกอย่าง  รูปสมบัติที่หล่อขั้นเทพแอบเกาหลีหน้าตี๋หน่อย ๆ   การงานมั่นคงดี  เบนซ์ก็มีขับ  ทำไมผมจะต้องแคร์ ผมไม่ได้ยกย่องสรรพคุณหนุ่มเพียบพร้อมของตัวเองเกินไปหรอก  เพราะมันคือเรื่องจริง
ผมอ่านทวนสเตตัสของเธอหลายรอบแล้วเวลานี้ "ความรัก  ความรัก  หายไป"   ผมติดอยู่กับประโยคนี้ของเธอ  มันทำให้ผมยากรู้เรื่องของเธอ  อยากรู้ว่าประโยคนั้นมันมีความนัยอะไรกันแน่  ความรักหายไปไหน  หรือเธอจะอกหักเหมือนผม   ผมยังไม่วายจะหาเพื่อนร่วมเส้นทางอกหักของตัวเอง  เวลาแบบนี้มันช่างรู้สึก  โดดเดี่ยว  ไม่มีเพื่อนเสียจริง  ลูกผู้ชายแบบผม  ไม่กินเหล้าเที่ยวผับเวลาอกหักแบบนี้ไม่จำเป็นต้องดื่มเพื่อลืม..
ความค้างคาใจกับประโยคบนสเตตัสของผู้หญิงคนนั้น  ทำให้อยากรู้อยากเห็นภาวะใจของเธอว่าจะเหมือนกันไหม  ผมจึงส่งข้อความถึงเธอ  เพื่อทำความรู้จักและตั้งคำถามเพื่อให้เธอได้ตอบกลับมา...
"ความรักสวยงาม  แล้วทำไม?  คุณช่างกล้าทำหล่นหาย   ผมภวัตรครับ"  
ผมเฝ้ารอคอยการตอบของเธอเป็นสัปดาห์กว่าเธอจะตอบกลับมา   ผมเข้าเฟสบุ๊คแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงเพื่อรออ่านคำตอบของคำถามที่ผมถามเธอไป   อย่างน้อยช่วงเวลาแบบนี้ก็ทำให้ผมเลิกคิดเจ็บปวดชั่วครา  แต่หันมากระวนกระวายกับการรอการตอบกลับของหญิงสาวไร้ตัวตนบนไซเบอร์....
และแล้วผมก็ได้รับการตอบกลับมา   ผมรู้สึกว่ายาวนานมากกับคำตอบของเธอ
"ความรักสวยงามจริง   สวยจนไม่กล้าทำหล่นหาย   วรินค่ะ"
ผมกระหยิ่มใจที่ทำสำเร็จไปขั้นหนึ่งแล้ว  ผมรู้จักชื่อเธอ "วริน"  ผมจึงตอบกลับไปและคุยกันอยู่หลายรอบ
ผม  : "ความรักสวยงาม  แสดงว่าความรักคุณไม่ได้หายไปไหน   ใช่ไหมครับ"
เธอ : "ฉันเคยเห็น  เคยเจอความรัก  และรู้ว่าสวยงามมาก   และยิ่งสวยงามมากเท่าไหร่  ก็ยิ่งเจ็บปวดเท่านั้น"
ผม : "คุณอกหัก  ผิดหวังจากความรักงั้นหรือ ?"
เธอ : "ไม่ค่ะ  ฉันไม่ได้อกหัก   เพียงแต่เก็บไว้ดีเกินไปเสียจนหลงลืมแล้วว่าเก็บไว้ตรงไหนของหัวใจ"
ผม : "คุณเคยอกหักมาแล้ว  และผิดหวังมาแล้ว    แล้วทำไมความรักเพิ่งมาหายเอาตอนนี้ละครับ"
เธอ : "คนเราย่อมรู้ใจตัวเองมากกว่าใคร คุณว่าจริงไหม?   ฉันรักใครไม่เป็น...โอเค.   คุณคงหมดคำถามแล้วนะ"
เธอตัดบทผมเสียแล้วผมจึงหยุดการสนทนาผ่านกล่องข้อความเพียงเท่านั้น  
แต่ผมแอดเธอผ่านโปรแกรมแชท  MSN  ผมเริ่มสนใจในผู้หญิงไร้ตัวตนและ  อาจไร้หัวใจเพื่อรักใคร ทำให้ผมคิดแทนเธอ  พร้อม ๆ   กับคิดถึงเรื่องตัวเอง  ความรักของเธอคงจะเจ็บปวดมากหรืออาจเข็ดขยาดกับรัก
หญิงสาวจ้องหน้าจอ...
แล้วบ่นพรึมพรำ    "ผู้ชายไรมาหลอกถามเรื่องความรักตรู  โรคจิตป่าวว่ะ"
แล้วเธอก็กลุ้มทำงานที่กองตรงหน้า
ขอไปคิดภาคต่อก่อนนะ  อิอิ