บันทึกเล่มนี้เป็นของเธอ...(2)

ดาวฟ้า

5 สิงหาคม 2546
ไม่รู้ว่าท้องฟ้าที่มี่กับท้องฟ้าที่เธออยู่มันจะต่างกันมั้ยนะนี่ก็วันที่ 6 แล้วที่เธอจากไป ถึงเราจะอยู่บนโลกเดียวกันแต่ระหว่างเรายังคงมีมหาสมุทรที่ขวางกั้นเราเอาไว้ และที่สำคัญกำแพงที่เธอสร้างมันไว้ฉันไม่อาจทลายมันได้เลย ไม่รู้ว่าเธอจะเป็นยังไงบ้าง เธอยังคงสบายดีอยู่มั้ย เธอโทรหาเพื่อนคนอื่นแต่เธอไม่โทรหาฉันเลย ก็เธอเคยแคร์ฉันซะเมื่อไหร่ล่ะ เธอเห็นฉันมีค่าก็ต่อเมื่อเธอมองไม่เห็นใครแล้ว แต่อย่างน้อยฉันก็ยังดีใจที่เธอยังคงนึกถึงฉัน แม้ฉันจะเป็นคนสุดท้ายที่มีค่าสำหรับเธอ				
comments powered by Disqus
  • rjying

    6 กันยายน 2546 22:41 น. - comment id 69553

    อย่าคิดงั้นดิ  เราต้องคิดนัยทางที่ดีเข้าไว้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน