วัยใส :: เข้าใจกัน (1)

yacoolmi

ป๊อปรีบบึ่งรถไปที่ร้านเกมส์ของยิม พอถึงแล้ว "อ้าวป๊อปมาได้ไงลูก" แม่ของยิมทัก "ดีครับแม่ ไอ้ยิมล่ะครับ" "ยิมอยู่ชั้น สองน่ะลูกเพื่อนๆก็มาเต็มเลยนะ" "ขอบคุณครับแม่" ป๊อปเดินไปหาจูนที่ยืนอยู่หน้าร้าน "เข้ามา" "สวัสดีค่ะแม่" "จ๊ะ อ๋อนู๋นี่ใช่ป่ะจ๊ะที่ชื่อจูนน่ะ" "ค่ะ" "เห็นยิมพูดถึงบ่อยๆว่า เป็นแฟนกับป๊อปหรอ" "ไม่ใช่ค่ะแม่ ยิมมันมั่วน่ะค่ะ จูนยังไม่มีแฟนค่ะแม่ ไม่ใช่นะคะ" จูนรีบแก้ตัวยกใหญ่ "จ้า รู้แล้วล่ะจ๊ะ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิจ๊ะ" "อิอิ ค่ะ" "แล้วป๊อปล่ะลูก จูนเค้าใช่แฟนลูกรึป่าว" "โด่ แม่ครับ ไม่ใช่ครับ หน้าอย่างก่ะแมวตกหม้อน้ำ ใครได้เป็นแฟนล่ะ ชาติเนี้ยมีแต่ซวย" "อ้าว อย่างก่ะนายหล่อตายล่ะ หน้าเหมือนผียังไงอย่างงั้น" "อ้าว เดี๋ยวจับโบกเลย" "เอาดิ" "พอๆ ลูก ป่ะๆ ขึ้นไปหายิมข้างบนได้แล้วจ้า เดี๋ยวจะได้ฆ่ากันในร้านแม่ เฮ้อยิ่งๆกัวผีอยู่" แม่ของยิม ห้ามทั้งสองคนใว้ก่อนที่อะไรมันจะเกิดไปมากกว่านี้ "โห แม่ครับ" ป๊อปยิ้ม แล้วเดินขึ้นไปชั้งสองของร้าน
          "ไอ้เชี้ย! ยิม" "เฮ้ยไอ้ป๊อป มึงมาได้ไงวะ" ยิมและเพื่อนๆต่างตกใจกันใหญ่ "แก้ม กล้วย เอ็ม อั้น พวกเธอหลอกชั้นอ่ะ" จูนทำท่างอน เพื่อนๆ "ขอโทษว่ะป๊อป" ยิมเดินเข้ามาแล้ว ดึงป๊อปออกไป คุยกันสองคน "แล้วพวกแกทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยวะ" "ก็ชั้นเห็นแก ชอบยัยจูน ไม่ใช่หรอวะ" "บ้านแกดิไอ้ยิม ชั้นจะไปชอบมันได้ไง สวยก็ไม่สวย แถมไม่โรแมนติกเลยว่ะ" "แต่กูว่าน่ารักดีนะเว้ย" "น่ารักมันก็น่ารักอยู่หรอกว่ะ แต่ห้าวๆแบบเนี้ยกูไม่ค่อยจะชอบเลยว่ะ" "ไม่ค่อยจะชอบ" ยิมย้ำคำของป๊อปแล้วทำหน้าทะเล้น "ทำไมวะ" "ไม่ค่อยจะชอบแสดงว่า แกชอบอยู่ล่ะ ใช่มั้ยวะ" "ป่าวว่ะ" ป๊อปหันหน้าหนี "เออ ไม่ชอบก็ไม่ชอบว่ะ กูเชื่อมึง แต่มึงอย่ามาแย่งกูก็แล้วกันนะวะ" "เออกูไม่แย่งมึงหรอกว่ะ" "เออ แล้วมึงอย่ากลับคำนะเว้ย" "เออ" ป๊อปเดินหนี 
           ส่วนจูนก็เครียก่ะเพื่อนๆ ได้แล้ว ก็กำลังนั่งเล่นเน็ตอยู่ ป๊อปเดิน มาที่ๆ เพื่อนๆนั่งอยู่ตรงนั้น "เฮ้ยยิม วันนี้กูนอนบ้านมึงนะเว้ย ขี้เกียจกลับบ้านว่ะเบื่อ" "เออได้" เพื่อนๆทุกคนเงียบแล้วเอ้มก็พูดขึ้น "เฮ้ย เพื่อนๆ" "ว่าไงล่ะเอ็ม" จูนถาม "งั้นวันเนี้ยเราทั้งหมดนอนที่นี่กันดีมั้ย นอนบ้านยิมเนี้ยจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันก่ะเพื่อนๆให้มากๆไง ยังไงพรุ่งเนี้ยเราก็หยุดอยู่แล้ว ว่าไงล่ะ" "จะดีหรอเอ็ม" กล้วยพูด "ดีสิเนาะเพื่อนๆ" จูนช่วยเสริม "อืมใช่ เวลาของพวกเราเพื่อนๆ น่ะมีไม่มาก ไม่นานหรอกนะ ถ้าจบ มอต้นพวกเราคงจะต้องย้ายไปคนละที่ คนละทางแล้ว ใช่มั้ยแล้วพวกเราจะเจอกันอีกมั้ยยังไม่รู้เลย" ทุกคนเงียบฟังที่แก้มพูด "อืมใช่ของแก้มนะ" ยิมพูด "อืมใช่ๆ งั้นพวกเราโทรไปบอกที่บ้านนะ ว่าจะนอนบ้านยิมกัน"  จูนพูด "อืมๆ งั้นเราโทรไปหาแม่ก่อนนะ" แก้มหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาแม่ คนอื่นๆ ก็โทรไปที่บ้านกันทุกคน แต่ป๊อปไม่ได้โทรไป ทุกๆคน ทานข้าว อาบน้ำ แล้ว ไปนั่งคุยกันที่ชั้น 3 ของบ้านซึ่งจะมีห้องนอน อยู่หลายห้อง แล้วจะเป็นห้องโถวกว้างๆ  (ชั้นนั้นเป็นอาณาจักรของยิมเลยล่ะ) 
        โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ 				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน