* * ๗).จากน้ำพริกมะขาม.สู่ *.อาจารย์.*

tiki

เมื่อน้ำพริกมะขามเหลือครึ่งกล่อง
@........ผลพวงของน้ำพริกมะขามในบทก่อน
คือได้ข้าวสวยจานร้อนทั้งเจียวไข่
กินอิ่มหนำสำราญจนพอใจ
แต่ลืมแล้วเก็บไว้ในตู้เย็น......@
        เวลาเดินหน้าเร็วดั่งติดปีกบิน
น้ำพริกมะขามของ ปอก็มีอันหมดไปครึ่งกล่องพลาสติคแล้ว
มีงานกลอนที่ควรจะเขียนแทรกเข้ามาเรื่อยๆ จากเรื่องโน้นมาเรื่องนี้ไม่หยุด
........หลายคนถามมาตรงๆว่ารู้น่าว่า ทิกิ หลงรักอาจารย์ใช่ไหม? 
ทิกิได้ยินแล้วก็ อดอนิจจาวัฏฏะสังขารา กับผู้ถามมิได้
เหตุไฉนใยมนุษย์จึงเวียนวนอยู่แต่เรื่องตัณหาราคะให้มัวหมองใจกระไรฉะนั้น
....คำตอบคือ....?.....อ่านเถิดว่าในภาวะเช่นนั้น.
...มันมี แบบอย่างคำตอบอย่างที่คุณผู้ถามอยากจะให้ตอบนั้นหรือไม่...
ขอเขียนอีกครั้งว่า
** มีปัญญาก็ได้เห็น
..มิมีปัญญาก็ไม่เห็น**
ทิกิ_tiki 
..@... ,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,
.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-  
             อันที่จริง สำหรับคนที่ไม่เคยรู้จัก สำนักฯลฯ อย่างตัวเราในเวลานั้น 
อาจารย์ ถือว่าเป็นแบบอย่างที่น่าทึ่ง  
         จากตอนที่แล้ว ..อาจารย์ รักษา ปอ
โดยการ นำญาน *ศีรษะ* ที่ถูกฟันคอขาดในอดีตชาติ  
ให้กลับคืนเข้าที่ ให้ ญาน ในร่างปอ ได้รับศีรษะนั้นกลับคืน ..
..แล้วก็มีชีวิตแบบในสังกัดอาจารย์ไปโดยปริยาย
.........เรายังคงประพฤติตัวห่างเหินสำนัก..อาจารย์ออกมาเรื่อยๆ 
ไม่ใช่ไม่เคารพ..อาจารย์
.......และ ทุกวันนี้ บอกตัวเองได้ว่า 
ยังรักเคารพ..อาจารย์เหมือนเดิม
................แต่เมื่อมิได้ไปให้ท่าน..อาจารย์รักษาอะไรอีก 
 ก็ไปหา..กราบท่านได้ปีละหนสองหนพอ..				

ที่มาของอาจารย์ ในชีวิตเรานั้น
,
....เนื่องมาจากการที่เราได้แต่งงานกับคนที่มาเป็นพ่อของลูกเรานั่นเอง
            .เราแต่งงานกันที่ กุฏิหลวงพ่อวัดชนะสงครามนะ
........จัดงานเลี้ยงรับรองที่สมาคมศิษย์เก่า
 ณ มหาวิทยาลัยที่เราศึกษา

            ....พระอาจารย์ท่านให้ฤกษ์จดทะเบียนได้ฉมัง
 เพราะ ในสามเดือนแรกของการแต่งงาน เราร้องไห้เกือบทุกคืน
 และ  เราก็จะ ลุกขึ้นมา ขอท้าหย่ากับ เจ้าบ่าวนี้ได้ทุกคืนเหมือนกัน..

    ..วันที่เราเหมือนละเมอลุกขี้นบอกว่า เธอ พรุ่งนี้เราไปหย่ากันนะ...
.........ผู้ชายคนนี้ก็ลุกมาบอกได้ทุกครั้งว่า..
* ไม่ คอยดูไปนะ ผมไม่มีวันหย่ากับคุณเป็นอันขาด....
 ผมจะแต่งงานครั้งเดียว จะไม่แต่งงานกับใครอีกทั้งนั้น...
 เพราะผมรักคุณมาแต่เล็กๆ...**.

..........เวลาผ่านไปประมาณเดือนที่สี่ ..
ที่เรากับเขามีคดีจะหย่ากันได้ทุกคืนอย่างนั้น

วันหนึ่ง เขาก็บอกว่า..
.*ทิกิ อาจารย์ ศอ. อยากให้ทิกิ หายเจ็บปวดตามตัว 
ท่านว่าสงสัย ทิกิโดนของมานะ ให้ลองไปตรวจสอบรักษาอาการดูไหม 
แบบไปตรวจแค่นั้น..**
..........ดูทีท่าว่าเขาก็ไม่ได้บังคับอะไร...
.....เราก็บอกว่า ..เอ้า ไปก็ไปก็ได้............

......วันที่เราไปพบอาจารย์ ศอ นั้น  ไม่แน่ใจว่าเป็นวันพฤหัส 
หรือ วัน อะไร แต่เป็นวัน ทำงาน .....
.แล้วเข้าไปในซอยสักสามนาทีก็ถึงโรงไม้สูง ที่ท่านแนะนำว่า ..
ด้านล่างเดิมเคยเป็นโรงงานทำเฟอร์นิเจอร์ของท่าน
และ ชั้นบนเป็นที่ประกอบการเป็นสำนักปฏิบัติเรียนธรรม 
 แล้วท่านก็เดินนำเราขึ้นไป

         ...ในวันที่เรา ไม่สวมห้อยพระสักองค์..
 เดินตามคนที่ได้ชื่อว่า เจ้าบ่าวหมาดๆไปสักสามเดือนขึ้นไปบนศาลานั้น...

.........อาจารย์ศอ ก็หันมาบอกเราว่า...
**รู้จักอาจารย์ผมด้วยครับ  อาจารย์สุ  ครับ**
.......โอ๊ย บอกได้เลยว่า ไม่ชอบหน้าแต่แรกเห็นเลย

แต่นับว่านั่นคือก้าวแรก ที่ได้พบกับอาจารย์สุ  
 หรือ  **อาจารย์-**ที่เรากล่าวถึงมาแต่ต้น นั่นเอง				

.@...ธรณีนี่นี้.....................เป็นพยาน

เราก็ศิษย์มีอาจารย์............หนึ่งบ้าง

เราผิดท่านประหาร............เราชอบ

เราบ่ผิดท่านมล้าง.............ดาบนี้คืนสนอง.@.... 
(กำสรวลศรีปราชญ์)


..@... @......บทกวีมิได้ราคาถูก

หากทำเพื่อปลูกสัจจธรรมบนฐานกล้า

เฉกกวีศรีปราชญ์วาดดาบคา

พื้นพิภพก่อนหัวหลุดบ่า.......ราคา...ไม่มี....!!....@.@...-:*``*:-.,_  

อ่านต่อได้ที่.....

..@.........ที่มาของศิษย์มีอาจารย์คนนี้..!!..........@
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=1983