@..ตาต่อตา..@ .....
วันใดที่เธออ้างว้าง
ยังมีฉันอยู่ข้างข้างเธอรู้ไหม
เธอคือสิ่งเปราะบางในหัวใจ
ที่ฉันพร้อมประคองไว้ทุกเวลา..... .
วันที่ไปทำงาน ที่บริษัทโฆษณาที่เพลินจิตอาเขตเพิ่งจะเริ่มเป็น
ยักษ์ในวันนั้น
ฉันยังจำบรรยากาศวิ่งไปมาในห้องฝ่ายครีเอทีฟว์กับห้องประชุม
ได้ดี ว่ามันชุลมุนวุ่นวายเพียงใด
มีอยู่คนที่นั่งอยู่ข้างหลัง มีแค่ฉากกั้นอยู่ โดยตำแหน่งหน้าที่
เป็นผู้ใต้บังคับบัญชา ของฉันคือ พี่สินธ์มาดเซอร์ แบบนิ่มๆ ผอม บาง
เจ้าอารมณ์ ทำงานละเอียด ช้า สุขุม... รำคาญเสียงพิมพ์ดีดแบบ
กระเป๋าหิ้วของฉันมาก...
ว่ามันทำลายบรรยากาศ คิดรูป Visualization ของเขา
แต่เวลาเราล้งเล้งบ๊งเบ๊ง มา เพราะ โดนลูกค้ากับฝ่าย
บริการลูกค้าโยนแบบทิ้ง พี่สินธ์ก็คือคนที่ปลอบแบบลูกทุ่ง
ผู้จริงใจทุกครั้ง
และวาทะเด็ดๆของพี่เค้าก็เช่น
** คนเรา กินข้าว ก็ ให้อร่อย
ทำงานก็ให้มีความสุข
เล่นก็ให้สนุก
เสพย์อารมณ์ก็ให้สุดสุด**.
อะไรทำนองนี้
ฉันก็ไม่ค่อยได้เห็นคุณค่าคนดีอย่างพี่สินธ์เท่าไหร่หรอก
มักจะโยน ตารางรายการงานที่เข้ามาในแผนกให้พี่เขาอย่างเผ็ดร้อน
ทุกที ว่า อย่ามัวแต่ประดิดประดอยอะไรให้มากนัก ตารางงานวันละ
ยี่สิบกว่าเรื่องเนี่ยนะรีบฝนฝนดินสอพี่ให้มันเร็วหน่อย
สีก็อย่าเลือกให้มาก จับใส่ จับใส่ เข้าไปให้มันเสร็จไว
ทำชื่อเสียงให้ลูกค้าอารมณ์ดี......ซื้องานง่ายง่ายหน่อย
บางครั้งพี่สินธ์ก็อารมณ์ดี
บางวันอารมณ์ไม่ดี ตามประสาอาร์ตติสต์ แกก็หัวเราะแบบหน้า
เรียบมาก.......... แล้วร่อนแบบโครมไปที่ประตูห้อง ว่า ใครอยาก
ได้เร็วก็เอาไปทำเองเถอะวะ
ทิกิ_tiki_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:
*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-
:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,Non_,.-:*``* :-.,_color,.-:*``*:-.,_non,.-:*``*:-.
,_status,.-:*``*:-.,_.-:*``*:-.non,_,.-:*``*:-.,sex_,.-:*``*:-.,_non.-:*``*
:-.,_age,.-:*,``*:- ,.-:*``*:-.,_non,.-:*``*:-.,_self,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
ระลึกถึง พี่สินธ์ นะคะ
**พี่สินธ์
จะเป็นคู่รักคู่แค้นกันปานใด แต่ก็ต้องทำงานร่วมกันมาแบบ
รู้กึ๋นกันทั้งสองฝ่าย **พี่สินธ์ไม่ได้เก่งกาจ
อะไรมากนัก แต่ใจเย็นและชั่วโมงบินยาวเท่านั้น
วันหนึ่ง **พี่สินธ์ก็สูบบุหรี่จัดผิดปกติ
จนต้องโผล่ไปถามว่า **พี่เอาอีกซองมั้ย มีให้ **
ดวงตาแดงก่ำ ของพี่ ไม่ได้บอกให้รู้ว่า มีอะไรบ้าง ในความ
เครียดนั้น ต่างคนต่างก็ยุ่งทำงานกันไป
ผ่านไปสัก สองเดือน อาการเครียดของ **พี่สินธ์ แก
ก็หายไปดังปลิดทิ้ง
ท่าทางงุ่นง่านแบบผลักอะไรโครมครามให้สะดุ้งกันไปทั้ง
ห้องใหญ่ ก็ไม่มี ผิวปากอารมณ์ดี จนน่าแปลกใจ
ชีวิต **พี่สินธ์ ราบเรียบ ใครก็รู้ดี
ภรรยา มีอาชีพ ชอบทำหนังสือสมุดโบราณ อะไรพวกนี้ เวลาเรา
มาทำงานกันหามรุ่งหามค่ำ ภรรยาคนรักชาติ ของ **พี่สินธ์ ก็ไป
เข้ากลุ่ม พวกผูกคอ ร้องเพลง รักชาติ ของประเทศอะไรพวกนั้น
**พี่สินธ์ สบายใจมาก ที่ภรรยาแสนสวย
เจ้าเสน่ห์ ผู้มีอารมณ์ฝันพริ้งพรายของแก ได้ไปแสดงความรักชาติ
ใน กระบวนการ ร้องรำทำเพลง ตามประสาคนสูงอายุพวกนั้น
**แต่เรื่องมันมีว่า..**พี่สินธ์ เล่าเครียดขึ้นมาหน่อย
**มีไอ้เพื่อนบ้านคนหนึ่งพี่ มันดันมาหลงรักเมียพี่**
อ่าวระลึกถึง พี่สินธ์
นะคะ
.........อีกสิบกว่าปีหลังที่พบ
พี่สินธ์ ก็เมื่อเชิญ ไปทานอาหาร
ที่บ้านริมทุ่งริมน้ำ ได้ชิมฝีมืออาหารของ ภรรยาพี่สินธ์
ได้ชื่นชม ชีวิตคู่ของสองคนที่พยายามประคองให้ ลูก
อีกสามคน ได้เรียนจนจบ ได้ทำงาน แต่เรื่องส่วนตัวนี้ของ
พี่สินธ์ ฉันมิเคยได้แพร่งพรายให้ใครฟัง
ทว่าวันนี้ มันเป็น บทหนึ่งของโศกนาฏกรรม ของผู้ชายคนหนึ่ง...
......ซึ่งบัดนี้ได้ลาลับไปจากโลก ทิ้งไว้แต่บทละครชีวิตบนความ
เจ็บช้ำของลูกผู้ชายที่ชื่อ พี่สินธ์ ไว้ให้จำเตือนใจ
อย่างน่ารันทดใจ..เสมอ
ทิกิ.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@ .-:*``*:-.,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,
_,.-:*``เป็นสิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉันไหม ? ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_
,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
. ในนามของความรัก งานการ..อันลางเลือน ..ของเพื่อนร่วมงาน
ทิกิ_tiki_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.
,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,Non_,.-:*``* :-.,_color,.-:*``*:-.,_non,.-:*``*:-.,
_status,.-:*``*:-.,_.-:*``*:-.non,_,.-:*``*:-.,sex_,.-:*``*:-.,_non.-:*``*:-
.,_age,.-:*,``*:- ,.-:*``*:-.,_non,.-:*``*:-.,_self,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
ระลึกถึง พี่สินธ์ นะคะ
31 มีนาคม 2547 16:08 น. - comment id 72338
สำหรับตอนจบ ขอฝากเพลงนี้ให้แทนนะคะ http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2178

31 มีนาคม 2547 18:52 น. - comment id 72348
ปอลอ ระยะนี้ได้มีผู้ไม่หวังดี เข้าไปในข้อมูลทิกิ แล้วได้ส่ง เมล์ไปให้ใครต่อใครในนามทิกิ โดยที่ ไม่ได้ส่งไปให้ใครทั้งนั้นยกเว้น เว็บมาสต์เตอร์ ของแต่ละเว็บเวลามีปัญหา จึงเรียนให้ทราบไว้ตรงนี้ ด้วยความเคารพผู้อ่านทุกท่านค่ะ ทิกิ_tiki

1 เมษายน 2547 00:45 น. - comment id 72356
งานเขียนมีเอกลักษณ์ดีค่ะ......การเล่าเรื่องน่าติดตาม จะคอยอ่านผลงานต่อไปน่ะ

1 เมษายน 2547 18:30 น. - comment id 72388
งานเขียนมีเอกลักษณ์ดีค่ะ......การเล่าเรื่องน่าติดตาม จะคอยอ่านผลงานต่อไปน่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 7454 - poet_p รหัส - วัน เวลา : 7039 - 01 เม.ย. 47 - 00:45 ขอบคุณค่ะ เมื่อคืนไม่ได้มาเข้าเน็ต เพิ่งได้มาตอบ ขอบคุณมากค่ะ ทิกิ_tiki

1 เมษายน 2547 19:34 น. - comment id 72400
เล่าเรื่องได้น่าสนใจ ได้ความรู้ภาษาอังกฤษ เพิ่มขึ้นอีกเยอะ มาคลายปมที่ขมวดไว้ตอนท้ายเรื่อง ให้ข้อคิดเป็นอย่วดีสำหรับจิตใจที่ ตาต่อตา

2 เมษายน 2547 13:39 น. - comment id 72426
คุณกัลปพฤกษ์คะ ยิ่งรู้จักคนมากขึ้นเพียงใด ที่กวีเอกท่านกล่าวไว้ ว่าโลกนี้ไซร้คือละคอนโรงใหญ่ มันช่างชัดเจนค่ะ ทิกิ_tiki

13 เมษายน 2547 21:07 น. - comment id 72942
งานเขียนมันเป็นอะไรที่น่าทึ่งมากค่ะ ชอบ

13 เมษายน 2547 21:09 น. - comment id 72943
เหอๆๆๆลืมบอกไป จาตา ชอบพี่สินมากกกกกกกกก

1 กันยายน 2547 00:17 น. - comment id 76545
ขอบคุณมากค่ะ ชะตา
