เรื่องเล่า...ของคนหัวโบราณ

windsaint

จังหวะแรกที่เห็นฉันเหลือบไปมองชื่อโรงเรียนที่ปักอยู่บนชุด รด. ของชายหนุ่ม
และมองเข็มโรงเรียนที่ปักอยู่บนอกเสื้อข้างบนชื่อโรงเรียน เป็นโรงเรียนที่ฉันรู้จักและคุ้นเคยดี
ฉันไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่าทั้งสองคนเป็นเพียงเพื่อนกัน 
แต่สายตาที่อยู่ไม่สุกของฉันก็เห็นทั้งสองคนคุยกันหัวร่อต่อกระซิกแบบที่หนุ่มสาววัยรุ่นโตๆเขาทำกัน 
กิริยาท่าทางอันบอกได้ว่าสองคนนี้ไม่ใช่เพียงแค่เพื่อนธรรมดาทั่วไป
ท่าทางของทั้งสองดูจะไม่ใส่ใจสายตาประชาชนบนรถเมล์เลย 
ยังคงนั่งจับไม้จับมือกันเหมือนเช่นเดิม ฉันยืนอ่านการ์ตูนอย่างไม่ค่อยมีสมาธินัก
สายตาอยู่ไม่สุกของฉันอีกแล้วที่มักจะมองไปทางสองคนนี้
สมองส่วนหัวโบราณของฉันเริ่มทำงานอีกครั้ง ฉันรู้สึกคันปากยิ่งกว่าโดนมดแดงทั้งรังรุมกัด
เจ้าสมองส่วนหัวโบราณตัวดีบอกฉันว่า การกระทำของทั้งสองนี้ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องทั้งในด้าน
คุณธรรม จริยธรรม มโนธรรม สามัคคีธรรม และธรรมอื่นๆอีกมากมาย
สมองส่วนหัวโบราณสั่งให้ฉันเดินเข้าไปคุยกับน้องทั้งสอง 
แต่ฉันกลัวจะโดนย้อนถามว่าเสือกอะไร ฉันจึงได้แต่ยืนดูอยู่เฉยๆ
ไม่รู้ว่าสวรรค์กลั่นแกล้งหรือนรกให้พร 
คนที่นั่งเบาะหลังสุดลุกออกไป ฉันจึงเดินไปนั่งแทนที่ ทำให้ฉันได้เห็นทั้งสองใกล้ขึ้นอีก 
ภาพที่ฉันไม่สมควรที่จะเห็นเด็ก ม.4 ทำเช่นนี้ 
ทั้งโอบ ซบ อิง พิง กระซิบ ทำให้ฉันทั้งคันปากและมือ 
ฉันคิดถึง อ.นคร ขึ้นมา ประโยคหลายประโยคที่ฉันได้เรียนรู้จาก อ.นคร ทำให้ฉันเชื่อว่า
เจ้าสมองส่วนหัวโบราณของฉันมันหลับลึกไปแล้ว 
แต่ว่าวันนี้มันกลับถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากการหลับอันยาวนาน 
ฉันนึกถึงคำพูดฮิตติดปาก อ.นคร ที่มักกล่าวว่า ตัวเองยังจะเอาไม่รอด จะเลี้ยงช่องคลอดคิดให้ดี
ทำให้ฉันคิดถึงสองคนนี้ การกระทำที่ไม่อายต่อสาธารณชน 
ไม่รู้ว่าถ้า อ.นคร ได้มาเห็นจะว่าอย่างไร 
ความคิดของฉันพรั่งพรูออกมาอีกครั้ง ถ้าพ่อแม่ของทั้งสองมาเห็นจะคิดอย่างไร 
พ่อแม่ของทั้งสองจะรู้หรือไม่ว่าลูกของพวกเขามากระทำในสิ่งที่น่าละอายเช่นนี้
หากฉันเป็นพ่อคงเสียใจไม่น้อยกับการกระทำของลูกตนเอง อะไรทำให้คนเราเป็นเช่นนี้ 
เหมือนสวรรค์บันดาลอีกครั้งให้ฉันลงป้ายรถเมล์เดียวกันกับทั้งสอง แต่ยังโชคดีที่ฉันต่อรถคนละคันกับพวกเขา 
เพราะฉันไม่รู้ว่าฉันจะห้ามใจตัวเองได้อีกหรือไม่ แต่สิ่งที่ฉันรู้คือ
ระหว่างทางกลับบ้านหลังจากนั้นของฉันมีเรื่องราวให้ฉันคิดมากมาย
ฉันรู้ตัวเองว่าค่อนข้างหัวโบราณ แต่ฉันคิดว่าการหัวโบราณของฉันในการรักษาประเพณีที่ดีงามของไทยมันเป็นสิ่งที่ไม่ผิดไม่ใช่หรือ 
เพราะวัยของทั้งสองคนนี้ไม่ใช่วัยที่สมควรเลยแม้แต่นิดเดียว
นี่คือเรื่องเล่าของคนหัวโบราณคนหนึ่งที่ไปพบกับเหตุการณ์ที่เขาเองถึงแม้จะรับได้ในหลายๆเรื่อง
แต่ในเรื่องเช่นนี้ กับวัยเช่นนี้ สำหรับเขาแล้ว เขายังรับไม่ได้กับสิ่งเช่นนี้ เช่นที่เขาพบมา