๔๖ ที่รัก คุณจะหยุดดีจนฟ้าสะเทือนเสียที,.-ได้ไหม

tiki

ใครจะเลวร้ายเท่าฉันหนอ...?
    ...ไอ้เด็กเลวร้ายคนนั้น คนที่ชอบแอบออกจากห้องเรียนไปเดินเล่น
ดูผีเสื้อในสวน
คนที่ร้องเพลงเริงร่าท่ามกลางสนามหญ้าของโรงเรียน คนที่ชื่นบานเต้นรำ
อยู่ในสวนกลางสนาม เพื่อจะกลับเข้าไปถูก *คุณคูขา**  สั่งคาบไม้บันทัด 
ยืนกางแขน พร้อมยืนขาเดียวให้เป็นตัวตลกของเพื่อนหน้าห้อง
        ไอ้เด็กเลวร้ายคนนี้ ที่ไม่อยากไปโรงเรียนเล้ย ขอยอมปวดท้อง
นอนเล่นบนเตียงเพียงเพื่อจะไม่ต้องไปโรงเรียน 
โกรธ *คุณคูขา** นั้นเหลือเกิน
........อยากเล่นเร่ร่อนไปในเชิงเขา วิ่งเล่นในสวนต้นไม้ใหญ่ 
ได้นั่งระบายสี ได้ร้องเพลง....อยากร้องเพลง อยากเล่นดนตรี..
อยากเป็นคนธรรพ์บรรเลงเพลงสวรรค์ตลอดไป
             ชีวิต และสังคม ได้บ่มอะไรให้ชีวิตบ้างหนอ...
         ร้องเพลง สนุกสนาน สำราญบานใจ หน้าตาชื่นบานดวงตาแจ่มใส
มีชีวิตเหลือเกิน..เมื่อไหร่ก็ตามที่ได้ร้องเพลง ครวญเพลงสำราญชื่นบานนั้น.
..ใครหนอจะเข้าใจ...
เมื่อไหร่ก็ตามที่ได้ ฟ้อนรำรื่นเริงชื่นบานเหลือเกิน....
เมื่อไหร่ก็ตามที่ได้เต้นระบำรำฟ้อนร้องเพลง มีความสุขเหลือเกิน...
       ทำไมใครๆถึงไม่ให้เราร้องเพลง ทำไม ลูกสาวคนนี้ถึงไปร้องเพลง
ไม่ได้หนอ     ทำไมใครๆก็บอกว่า ชีวิตลูกสาวพ่อแม่ต้องดีเด่น ต้องเป็น
โน่นเป็นนี่ที่เคร่งขรึมขลัง
ก็ชีวิตหนูจะมีเสียงดนตรีไว้คู่ชีวิตหนูไม่ได้เลยหรือ...
.....นิ้วเล็กๆนั้น ที่หัดสีซอ หัดตีระนาด หัดเล่นออร์แกน หัดเล่นเปียนโน...
 ..... ตัวน้อยที่หัดร้องเพลงบนตำหนักเจ้าจอมนั้น...
      ในฝันทุกคืน...ที่ต้องวิ่งหนี สิงห์ขาว ที่ชอบมาโผล่ใต้เตียงแล้วมายืน
ข้างเตียง  สิงห์ขาวที่ชอบมากระซิบว่า..ไป..กลับไปด้วยกัน หนีมาทำไม..
        เสียงร้องกรี๊ดทุกคืน...ในเตียงคอกเล็กๆนั้น...
   พ่อผู้ลุกมาโอบอุ้มไว้ทุกคืน...
**เสือมาค่ะพ่อขาเสือมาค่ะพ่อขา..หนูกลัวค่ะพ่อขา**
      เสือมาทุกคืน...สิงห์ขาวที่ชอบกางเล็บแล้วแยกเขี้ยว...
            ในฝันที่วิ่งหนีหัวซุกหัวซุน หนีเสือ หนีสิงห์ขาว.
     แล้วเช้าขึ้นมา..เจ้าซีซาร์หมาตัวนั้นที่ชอบกินข้าวเกรียบว่าว
คือเพื่อนเดียวในชีวิต ที่วิ่งไปวิ่งมาวิ่งเล่นกอดกัน ...
เจ้าหมาสีน้ำตาลอ่อน อ่อนโยนกับเด็กที่กอดกันทุกวัน
เจ้าหมาที่อยู่จนแก่ ..ที่คอยเลียหน้าเลียตากัน ที่คอยให้โอบกอดรัดกัน.
..เวลาเสียงแม่ดุเอ็ดที
            ใต้โต๊ะพ่อคือที่หลบซ่อน..
พ่ออยู่ไหนคะ พ่อไปไหน พ่อทำไมต้องไปเรียนไกลถึงอเมริกา
อเมริกานั้นมันอยู่ไหนคะ หนูจะตามหาพ่อ 
พ่อขา กลางคืนเสือมาไม่มีใครมากอดหนูเลย เสือมาทุกคืน
หนูกลัวจริงๆพ่อขา
ทิกิ_tiki				

........ชีวิตคืออะไร  ทำไมคนเราต้องแต่งงาน 
ทำไมหนูจะอยู่กับพ่อกับแม่ไปจนโต จนตายไม่ได้หรือ
ทำไมต้องแต่งงาน หนูไม่อยากแต่งงาน หนูอยากเป็นโสดไปตลอดชีวิต
เลยค่ะแม่
            งั้นหนูขอมีลูกสาวน่ารักสักคนแบบไม่ต้องมีสามีได้ไหมคะแม่..
หนูกลัวการแต่งงานจริงๆแม่ขา
                 ทำไมต้องรักคะแม่...หนูไม่เห็นรักใครสักคนค่ะแม่...

                  ฉันฝันถึงริมธารน้ำ...ฉันเห็นตัวเองในชุดยาวสีขาว
เดินขึ้นไปตามขอบลำธารแน่วแน่เงียบๆ เรียบๆนั้น
                 ฉันไม่เห็นผู้ชายคนไหน   ฉันไม่เห็นอะไรนอกจากรอบตัว
เต็มไปด้วยฝูงสัตว์น้อยน่ารัก
กระรอก กระแต ลูกหมา ลูกกระต่าย ลูกหนูพุก  ห่าน หงส์  ...ลูกหมาสีดำ 
ลูกหมาสีน้ำตาล  ลูกหมาสีน้ำตาลจุดขาว
ลูกหมาสีทอง   ปลา เป็ด...
                   ลูกสัตว์มากมาย แต่ฉันไม่เคยฝันถึงผู้ชาย มีผู้ชายทำไมคะแม่
 พี่น้องหนูก็ผู้ชายเยอะแยะแล้วนี่คะ

                          ดนตรีคือชีวิต...ถ้าเธอเล่นดนตรี เธอก็เป็นที่รักของฉัน

                         ฉันจะไปนั่งท้าวคางดูเธอเล่นดนตรี...
วิญญาณฉันจะล่องลอยไปตามเสียงเพลง..คีตบรรเลงที่เธอประจงสร้างสรรค์
                     และฉันจะเป็นสุขในเสียงดนตรีนั้นเหลือเกิน

               แต่โลกนี้ไม่ได้มีเสียงดนตรีที่ฉันบรรเลง...โลกเปลี่ยนไปตลอดเวลา


 ทิกิ_tiki				

 ที่รัก คุณจะหยุดดีจนฟ้าสะเทือนเสียทีได้ไหม 
  ทิกิ_tiki

     ๏ โลกสวยสดใสของฉัน
เธอทุบพังมันหมดหรือไม่ ..?
ดนตรี...สีสัน..ในหัวใจ
หวั่นไหว..ถึงใคร..ถึงเธอ  ๚ .

.......    ๏*คุณคูขา**
หนูเพียงอยากดูดอกไม้
หนูเพียงอยากดูผีเสื้อบินไป
หนูเพียงอยากได้ยินเสียงดนตรี

......    ๏  หนูเพียงอยากร้องเพลงก้องกังวาน

หนูเพียงอยากชื่นบานในสวนศรี

หนูเพียงแอบเขียน..อ่านบทกวี

ขอเพียงเท่านี้...ชีวิตหนู  ๚ 

ที่มา    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_54873.php

      
สงวนลิขสิทธิ์
Copyright ..All rights reserved  

๏ ทิกิ_tiki ๚ 
เขียนไว้ในสมุดเมื่อคืนนี้...