๏ รักเมตตา.ไหล บ่าท่วมโลกา๚.กลอนน้ำไหล

tiki

กลอนน้ำไหล ๕..๑๒
๏ รักเมตตา.ไหล บ่าท่วมโลกา.. ๚ 
                           ๏รักเอ๋ย..เอ่ยเมตตา
                        ไหลบ่า..โลกา...ดั่งฝัน
                     
                      ไหลชื่น..ดื่นใจ..ไปนิรันดร์
                    ชะไรร้อน...ก่อนฝัน...นั้นคงเย็น
                โชคหรือกรรม..นำโศก..ทั่วโลกหล้า
            ...เวทนา...นำมา..เกิด...ระเบิดให้เห็น
          คนหรือเกิด..ตาย....สลายชีวิต...ลิขิตเป็น
       วิบากเลือกเฟ้น....ฟ้าเค้นมาแกล้ง...แล้งเข็ญขาดใจ ?๏
                           ๏     ดั่งน้ำไหล..กลอนจากสาย..หทัยสรรค์
                    ผู้คนอัน...ทุกข์ใดเหมือน...   เบือนฝันใฝ่
                    ขึ้นกลอนห้า..หัวใจพา หกเจ็ดไป
                     แปดเก้าไหว...สิบสิบเอ็ด..เข็ดสิบสอง๚ 
                          
                         ๏ ไหลบ่าไปทั่วโลกาคราคิดคนึง
                  ให้น้ำใจไหลซึ้ง ..ซึ่งผุดผ่อง
                  ฝากเมตตาให้โลกาช่วยประคอง
                  ดูแลผองเพื่อนมนุษย์...หยุดสงคราม ๏    ๚ะ๛- 
๏ ทิกิ_tiki ๚ 

กลอนน้ำไหล ๕..๑๒
๏ รักเมตตา.ไหล บ่าท่วมโลกา.. ๚ 
จารหน้าจอ ใหม่บ่ายวันที่สิบเอ็ด...๑๑  มิถุนายน  พุทธศักราช ๒๕๔๗
แรม  ๙  ค่ำ เดือน ๗				

ในชีวิตของแต่ละคน...ปราถนา น้ำคำ น้ำใจ น้ำใส ใจจริง ด้วยกันทุกคน

ไม่มีใครที่ปราถนาความกระด้าง แห้งแล้ง ไม่ชุ่มชื่นใจ

จิตใจของเราทุกคน ในระหว่างความ วุ่นวาย สับสนอลหม่านของวิถีชีวิตเมือง
อันต่างกระเสือกกระสนดิ้นรน  ลึก ๆ ลงไปในชีวิต ของแต่ละคน

           เศรษฐี ก็มีปัญหา พัน ล้าน ร้อยล้าน สิบล้าน ล้าน  ห้าแสน แสน หมื่น พัน ร้อย
         ไปถึงกระยาจก มีปัญหา ต้องหาเศษเงิน ให้ได้ไปแต่ละวัน

             ไม่มีใครต่างกันในแง่ของการดิ้นรนเพื่อรักษาสถานะภาพและความเป็นไป

               จากครอบครัว สู่สังคม  สู่กลุ่มชน   สู่ หน่วยกอง สู่ กรม สู่ หมู่บ้าน สู่ ตำบล สู่ อำเภอ สู่จังหวัด  สู่ ภาค  สู่ ประเทศชาติ

           สู่ ทวีป  สู่ โลก

      การดิ้นรนกระเสือกกระสนเพื่อ วัตถุ ได้ครอบงำ ชีวิตจิตวิญญาณ ดั้งเดิมของมนุษย์ไปจนเกือบหมดสิ้น

ทุกภูมิภาค ต่าง ประหัตประหารกัน ไร้ความรัก ไร้ความเมตตา ไร้ ความกรุณา

ความรัก เพื่อจิตใจ..เพื่อเลือดเนื้อของตนยังคงเป็นไป


               แต่ความรักเพื่อ ความเมตตาอันมหาศาล ค่อยเลื่อนไหลไป...ฝากไว้เพียงกระเซ็นละอองสาย ฝากไว้ในธุลีดิน






ทิกิ _ tiki
บ่าย สอง สองนาที
กรุงเทพฯ ประเทศไทย

(ภาพประกอบ น้ำตก ลีตองคุ อภินันทนาการจากคุณ Geo26 แห่งบ้าน Bangkokcity.com)

ฝากบทความตอบเพื่อนจากอีกหน้ามาไว้ที่นี่อีกนิดนะคะ
เรื่องเดียวกัน

http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55008.php


 
 
 ความคิดเห็น : สดสวยสดใสวัยเยาว์
วัยเขลาวัยแรงแร่งร้อน
วัยรุ่นวันวันอันผันจร
วัยตอนกลางคนอันวุ่นวาย
วัยสูงอายุเข้ามาเยี่ยม
รักเลียมและลอดเคยสอดส่าย
ร้างดับชีพอื่นไม่คืนคลาย
สุดท้ายสันติ..ช่างงดงาม


เขียนดีมากค่ะ
ยินดีที่มีงานดีให้ชมเสมอ
ทิกิ_tiki

ซึ่งไปตอบคุณปุถุชน
ด้วยดวงตาทั้งหลายถูกคาดปิดอยู่    
ปุถุซน  

http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55096.php  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
 รหัส - วัน เวลา : 287777 - 11 มิ.ย. 47 - 14:10  
 
สงครามเป็นสันชาตญาณของความป่าเถื่อน!
ที่จริงมนุษย์ไม่น่าใช้สงครามเพื่อสร้างอำนาจเลย!  
 จาก : เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ  
 รหัส - วัน เวลา : 287729 - 11 มิ.ย. 47 - 12:48  
 

           โดยเหตุที่มนุษย์เชื่อสิ่งที่เห็นที่ทราบ
ตามกันมาตามแต่ละภูมิภาคของพื้นโลก
ในพื้นที่ทะเลทรายและภูผาสูง  ย่อมมีกฎอันแตกต่างจาก  พื้นที่ราบลุ่ม ริมน้ำ..

          ในที่อันเย็นเยือกและเหน็บหนาวร้าวน้ำแข็ง ย่อมต้องอดทน ฝ่าฝัน สร้างสรรค์เกินใคร

      ในที่อัน ชุลมุนบนยอดเขาอันลาวาจะหลั่งไหล. 
    มนุษย์ย่อมหวั่นไหวและแตกตื่น..ความกล้าและเข้มแข็งจะยืนฟื้น...ดาษอื่นตกระกำด้วยช้ำไหม้...

         แต่ละภูมิภาคย่อมมีกฎ บทบัญญัติ คำสอน เพื่อความอยู่รอด เป็นไป ในมนุษยชาติ ...
        ระหว่างความอยู่รอดเหนือสรรพสัตว์และวิญญาณ อื่น

             เผ่าพันธุ์ของเจ้าจักดำรงชั่วกัลปาวสานต์

             คือเหตุแห่งความหายนะ และสงครามโดยแท้...
        เปลี่ยน ฝุ่นทะเลทรายร้างให้มีต้นไม้ให้ร่มรืนให้มีน้ำ..ไม่ช้า สันติสุขอาจกลับมา ระหว่างกับระเบิด สิบกว่าล้านลูกที่ยังคงเหลือ



ทิกิ_tiki
13:40 พระศุกร์ บ่าย  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
 รหัส - วัน เวลา : 287778 - 11 มิ.ย. 47 - 14:16  


ฝากไว้นิด เพราะมีธุระ ต้องไปอีกหลายแห่งจริงๆค่ะ

ทิกิ _ tiki
บ่าย สอง ห้านาที
กรุงเทพฯ ประเทศไทย				

ขอยกบทกลอน ซึ่งลงไว้ ณ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55008.php

มาที่นี่อีกครั้ง ในผลแห่งสงคราม...มนุษย์

          

๏ ๏สี่เท้า...สันติภาพ๏ ๏


              ๏ เจ้าสี่เท้าก้มก้าวย่างอยู่ข้างหน้า

ทั้งหูตาสอดส่ายหาเชิดหน้าหมุน

ครั้นก้มลงดมกลิ่นดินอันคุ้น

จมูกดุนตะกายพื้นยืนให้รู้... ๚ 


              ๏ คือหน้าที่แห่งสุนัขสันติภาพ

คนก่อบาปวางกับระเบิดเถิด..จักกู้

มีเยอรมันเชพเพิร์ดเพื่อนเยือนรู

จมูกชู เชิดไว้เถิด..ระเบิดแน่...... ๚ 


                ๏ คืออัฟกานิสถานดินแดนแคว้นวันนี้

สิบล้านที่..กับระเบิด...คอยบึ้มแท้

เด็กขาขาด แขนขาด...ขาดคนแล

หนทางแก้...เจ้าสุนัข ..เพื่อนพักพิง...๚ 


              หน้าที่สหประชาชาติเข้าคอยทาบ

ฝึกสุนัขสันติภาพ...อันดียิ่ง

เจ้าสีเท้า นัยน์ตาปรอย ตัวน้อยจริง

มาเป็นเพื่อนเล่นสุงสิงเหล่าเด็กกัน... ๚ 



              ๏  ทั้งหน้าที่กู้กับระเบิดเลิศกว่าสัตว์

แม้นธรรมชัดแห่งอิสลามห้ามไว้นั่น

ว่าไม่เล่นแตะสุนัขสัตว์ต่ำชั้น

บัดเดี๋ยวนั้นในวันนี้..ที่พึ่งพา  ... ๚ 


             ๏  คือสงครามลามแต่นานแต่กาลไหน

ฝังเอาไว้ สิบกว่าล้าน...คานทุกท่า

เกรงลี้ภัยจะกลับบ้านซานซมมา

ดูแล้วน่าสงสารพานเห็นใจ... ๚ 


           .  ๏   การทะเลาะเบาะแว้งและวิวาท

คือชนวนอาฆาตมิสงสัย

ยกทีมฆ่าเป็นห่าฝน..ชนไหลไป

ที่ภายในฝังกับระเบิดเถิดโหดร้าย... ๚ 


            ๏ คนว่าคือสัตว์ประเสริฐว่าเลิศค่า

บัดนี้มาพึ่งสุนัขช่างใจหาย

เจ้าสี่เท้าทำหน้าที่ทั้งใจกาย

คือเป้าหมายกู้กับระเบิด...ใครเลิศคุณ ?     ๚ะ๛- 


๏ ทิกิ_tiki ๚ 




 

จารหน้าเครื่อง
กรุงเทพฯเมือง
....ฟ้าอมร
ประเทศไทย

คืนพระพุธ...วันที่..๙  มิถุนายน  พุทธศักราช ๒๕๔๗
คืนแรม  ๗  ค่ำ เดือน ๗
   ๏ ทิกิ_tiki ๚ 
  
       
สงวนลิขสิทธิ์
Copyright ..All rights reserved  

ทิกิ_tiki

                  
๏ ๏สี่เท้า...สันติภาพ๏ ๏				

ความคิดเห็น : ไหนเอาส่งรูปมาให้ดูหน่อยจ้า
เป็น
ความคิดเห็นเองป่าวอ่ะ  
จาก : ไหน  
รหัส - วัน เวลา : 287567 - 10 มิ.ย. 47 - 19:33  



เฮเลน  
ตัวจ้อย  น้อย นิด นิด
ชอบเอาหลังไปถูกับขาโต๊ะ
แล้วก็ถูๆ  นอนหลับแบบหงายท้องผึ่ง

บาร์บี้  ขนสวย น้ำตาลเข้ม  ดูสง่า
น่ารัก  ตาหวาน

จับมายืนคู่กัน  บาร์บี้กับ  เฮเลน
^__________________^

555  น่ารักดีค่ะ
คิดถึงจัง  
จาก : vaproud unlogin  
รหัส - วัน เวลา : 287546 - 10 มิ.ย. 47 - 18:37				

ความคิดเห็น : ไหนเอาส่งรูปมาให้ดูหน่อยจ้า
เป็น
ความคิดเห็นเองป่าวอ่ะ  
จาก : ไหน  
รหัส - วัน เวลา : 287567 - 10 มิ.ย. 47 - 19:33				

ความคิดเห็น : แวะมาทักทาย

สุนัขที่บ้าน เป็นพุดเดิ้ล  

ดุสุดๆ.......ม่ายเชื่ออย่าลบหลู่

แบบว่ากัดด้วยอ่ะ  เหอๆๆ แต่เชื่อฟังมากๆ

ชื่อ เดซี่จ้า.....เป็นสุนัขสติแตกสุดขั้วโลก

แวะมาทักทายนะพี่ทิกิ

วีนัสก่ะเจ้า..

@^_______^@

จาก : รหัสสมาชิก : 7883 - =_+ VeNuS +_=  
รหัส - วัน เวลา : 287597 - 10 มิ.ย. 47 - 20:23				

...........................

...โอ้โห...ยังกับกวีเอกแน่ะ
กลอนเพราะจัง
แต่อ่านจนตาลายเลย

..........................
.................  
จาก : รหัสสมาชิก : 5244 - มาดามมด  
รหัส - วัน เวลา : 289208 - 15 มิ.ย. 47 - 08:15  

      อ่านที่คุณเขียนมา ดื่มกาแฟเช้านี้เกือบสำล้ก
     แค่คำว่า กวี นี้ ยังถูกคนบ่นเลยว่าเธอน่ะหรือเป็นกวี จ๊ะ?

    อย่าไปถึงขนาดนั้นเลยค่ะ แต่เผอิญโชคชะตาฟ้าลิขิต ให้เป็นคนเห็นอะไรต้องหาทางออกแปลกแหวกไปเป็นเช่นนั้น เห็นทางกลอนของตัวเราเองว่าไม่เคยหยุดนิ่งลงใน กลอนแปด หรือ เก้าได้สักที บางคนเรียก กลอนเปล่า 

         แต่เผอิญเป็นคนชอบฟังเพลง ชอบร้องเพลงมากค่ะ  สังเกตุทางเพลงครูแต่ละคน ท่านไปไกลยาวเฟื้อย เลย ก็ยังไพเราะ 
      และแนวทางเพลงปัจจุบัน เราไม่สามารถนำกลอนแปดล้วนๆไปกำหนดเส้นทางเสียงดนตรีนั้นได้ จึงได้คิด ทางกลอนน้ำไหลนี้ขึ้นนะคะ

        ส่วนจะไปซ้ำกับใครก็ไม่ทราบเช่นกัน ลองอ่าน ดุแต่บทแรกก็ได้ค่ะ


กลอนน้ำไหล 

เริ่มมาแต่กระทู้..๑

http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_53484.php

ได้แผ่ไปยัง กระทู้นี้ อีกค่ะ..๒


http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_54905.php


และ ภาคเรื่องสั้น...๓
นี้นะคะ 
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2638

ล่าสุดลงในบทนี้ที่คุณไปอ่านค่ะ...๔


http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55279.php

ขอบคุณมากค่ะ
ทิกิ_tiki  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
 รหัส - วัน เวลา : 289232 - 15 มิ.ย. 47 - 09:10  
ป.ล. ปัจฉิมลิขิต
หากอ่านบทที่หนึ่ง จะเห็นทางกลอน ของคุณชัยชนะ งามมากเช่นกันในกระทู้ตอบนะคะ และนำควบหน้าหนึ่งด้วยกระมังเดี่ยวไปอ่านก่อน

ใช่ค่ะ
และถ้าภาพความสวย งาม ภาพทางกลอนคุณชัยชนะเขียนมาในวันนั้นก็สวยด้วยค่ะ ยกให้เป็น
ของคุณชัยชนะ จะเรียก หยดน้ำไหล หรือไรไม่ทราบนะคะ

แต่ที่ตนขึ้นด้วย กลอน ๕ และ ๖ นั้น ด้วยมักเป็นทางกาพย์ยานี ๑๑ จึงมักจะคิดอะไรประมาณนั้น แต่ทว่า โดยปัจจุบันนี้ ขอตอบว่า แปลกมากที่บางครั้งจะ ตอบใครเป็นกลอน กลับไป ตอบเป็น โคลงสี่ เสียอย่างนั้นแหละ ต้องรีบปล่อย โคลงสี ไปเลยแหละค่ะ....

ขอบคุณ คุณมด ..เพื่อนนักกลอนคนดีค่ะ

ทิกิ_tiki  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
 รหัส - วัน เวลา : 289236 - 15 มิ.ย. 47 - 09:17				

ป.ล. ปัจฉิมลิขิต อีกรอบ

           งานกลอนคุณทิกิ_tiki อาจจะไม่เหมือนชาวบ้านเขาสักนิด ด้วยตนเองถือ กฎ  *เสียงอ่าน* เป็นใหญ่ 
คือใช้ พยางค์เสียงเป็นหลักนับจำนวน 
เช่น คำว่า สนิท  ครูภาษาไทย มักถือว่าเป็น 1 คำ 
แต่ ทิกิ เขียนงาน ถือว่า เป็น สอง พยางค์ คือ
สะ หนิท เวลา อ่าน จะสะดุด  นะคะ

ดังนั้น ทิกิ ก็ถือหลักอันนี้ ใครจะไม่ใช้หลักทิกิ ไปใช้ หลักครูภาษาเขียน ก็ไม่ว่ากัน

            แต่ทิกิ_tik  ถือว่า เราเขียนกลอน เพื่อให้**อ่าน ** และการอ่านออกเสียงเพื่อเป็นทำนองเสนาะ 
....ถือเป็นหัวใจของการเขียนกลอน ..เพราะในโบราณมา เราก็ถือ.
..มุขปาฐะ ..ขออนุญาต นำคำขั้นสูงแห่งศาสนาพุทธเรามา มิได้อาจเอื้อม
แต่ในยามที่เราไม่มีสิ่งใด ไม่มีปากกา ไม่มีกระดาษ ไม่มีกระดาน ไม่มีสี จะเขียน
เราก็ใช้ระบบความจำในสมองของเรา ฟังเสียง จำพยางค์ นะคะ 
         บอกความแตกต่างไว้ก่อน ด้วยได้เคยพบท่านนักกลอนท่านหนึ่งท่านโต้แย้งเรื่องนี้
ทิกิ ก็ตอบอย่างนี้เช่นกันค่ะ ไม่ได้เอาชนะคะคาน แต่เรียนให้ทราบไว้ก่อน ว่าทางงานข้าพเจ้า ถือ 
เสียง  พยางค์เสียงเป็นหลักค่ะ 
       เดี่ยวจะยาวไปถึง สัทศาสตร์อีก ขอจบก่อนค่ะ คุณ มาดามมดคะ
ขอให้มีความสุขใน บ้านกลอนไทย Thaipoem.com นะคะ 
บทกวี บทประพันธ์ คืองานจรรโลงใจ ทำให้เรายิ้มแย้มแจ่มใส แม้นในวันฟ้าถล่ม โลกจะล่ม น้ำจะท่วม
ฯลฯ  

          ทำให้เราคลายทุกข์ค่ะ


ทิกิ_tiki อีกหนค่ะ
ตอบที่เดียวกับ กระทู้บน
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55291.php