****** เที่ยวละไม...ไกลถึงเชียงใหม่ ******

แมงกุ๊ดจี่

พ่อไปไหน?    พ่อไม่อยู่บ้าน....เอ้อ
รอพ่อนานๆเข้าก็ชักไม่ไหวแล้ว    กดโทรศัพท์ไปหาพี่ที่ทำงานด้วยกัน  ได้พักร้อนพร้อมกัน 
"พี่อุ้ยอ้าย    ไปเที่ยวกันป่ะ"
"อะไรกัน    เพิ่งจะหยุดวันนี้เองพักก่อนแล้วค่อยคิด"
"ไปเชียงใหม่กัน"
"หา!......เชียงใหม่"
"อือ...จะไปม่ะ    ไม่ไป    จะได้ไปคนเดียว"
"เอ้อ...ไปๆ"
"เย็นนี้เลยนะ"
"อะไรจะเร็วปานนั้น"
"เดี๋ยวเจอกัน   นะ"
วางสายโทรศัพท์เสร็จก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า  พร้อมกับสมุดบันทึกเก่าๆ  เล่มโปรด
พลางนึกในใจจะไปเที่ยวให้หายเบื่อ  หายเซ็งเลย  แต่หน้าร้อนเหรอ? 
 ทำไม?เรา  ไม่ไปทะเลล่ะ   เออ...นั่นสิ  ช่างเถอะ
ไปรับพี่อุ้ยอ้ายที่บ้านเสร็จ    ก็มุ่งหน้าสู่  เมืองนครเชียงใหม่
เป็นความเคยชินซะแล้วกับการเดินทางไกลๆ   โดยใช้บริการของ  บ.ขนส่ง
ชีวิตที่อยู่หลังพวงมาลัยของพนักงานขับรถ  เหมือนเป็นการยอมรับ  และไว้ใจที่จะเดินทางไปอย่างอุ่นใจ
เป็นครั้งแรกที่จะได้ไปเที่ยวเชียงไหม่    และเป็นจังหวัดที่เคยฝัน  และวาดไว้ว่าต้องเป็นเมืองที่สวยงามมากๆ
มันทำไม?  จึงรู้สึกตื่นเต้นมากขนาดนี้นะ    
ใจงี้เต้นเหมือนเด็กเลย  แววตาเหมือนเด็กที่สมหวังที่ได้สิ่งที่ต้องการ
เที่ยงคืนแล้ว.....นอนไปมองฟ้าไปก็สุขใจอีกแบบ    เอ๊ะเสียงเพลง...........
	
	....เป็นเพราะเรา   เป็นเพราะเรามากกว่า
	    เป็นเพราะใจ   เป็นเพราะใจเราอ่อน
	    อ่อนแออยู่เสมอ   เพียงพบคนถูกใจ
	    เก็บมาใส่ดวงใจฉันไว้ฝันลมๆ  มากมาย
............ดาวสวยดีนะคืนนี้  แล้วเสียงเพลงนั้นหายไปไหนแล้ว
...........ฉันอกหักหรือเปล่า?   จึงหนีมาพักร้อน   ไม่นิ   แค่หนีความสับสนวุ่นวายเท่านั้นเอง
เผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน     ตื่นขึ้นมาได้ยินแต่เพื่อนร่วมทางบ่นพึมพำ  
"จะถึงเชียงใหม่  หรือเปล่าไม่รู้"
"หม้อน้ำแห้ง  คงจะไปได้แต่คงจะช้า"
"นี่ก็จอดได้   4  ชั่วโมงแล้ว  ยังไปต่อไม่ได้เลย"
..................................
อาการงัวเงียทำให้ไม่ได้วิตกนักกับคำพูดที่เขาพูด  
แต่ก็มีอาการหน้ามุ่ยๆ   ป่นเซ็งๆ  เบื่อ  แกมยอมรับสภาพ 
มิน่าล่ะนอนหลับสบายดี   รถไปไม่ได้จอดนอนที่ภูเรือ  4  ชั่วโมง
เอ้อ...
"ว่าไงน้อง...ตื่นแร่ะ"
"อืม...มีอะไรเหรอ?   พี่อุ้ยอ้าย"   
"รถหม้อน้ำไม่ดี   ขับไกลไม่ได้   คงต้องรอจนกว่าจะเย็นถึงไปต่อได้"
"ขอโทษนะที่ชวนมาลำบาก"
"ไม่หรอก  อย่าคิดมาก"   
รอยยิ้มของพี่อุ้ยอ้ายใจดี  น่ารักเสมอ   ทั้งที่ฉันเอาแต่ใจ   แต่เขาก็ไม่เคยโกรธฉันเลย
แล้วรถก็วิ่งไปได้   แต่คงจะช้าหน่อยเพราะว่าอาการไม่ค่อยดี
ทุกคนก็ภาวนาให้เดินทางถึงเชียงใหม่โดยสวัสดิภาพ  ช้าหน่อยไม่เป็นไร 
ถึงเชียงใหม่   12.33  น.  ของอีกวัน  อืม......อึดมาก   18  ชั่วโมงที่อยู่บนรถทัวร์
ฉันทำหน้าเซ็งๆ   ไม่มีอาการตื่นเต้นที่ถึงเชียงใหม่แล้ว
คงมีเหตุมาจากรถคันนั้นแน่  ที่ทำให้หายอยากมาเที่ยว.........
อากาศที่นี่ก็ไม่ต่างจากบ้านเราเลย   ร้อนเหมือนกัน  แต่ไม่มากเท่าที่บ้าน
.......................เมืองเชียงใหม่     ฉันได้มาแล้ว  อืม.....ไม่ต่าง   ไม่ต่างเลย
เพื่อนพี่อุ้ยอ้ายมารับแล้ว   
"ขอนอนพักก่อนนะพี่อุ้ยอ้าย"
"จ้าาาาา......เอาเลย"
หลับยาวเลย     ตื่นมาอีกทีก็  19.30 น.  เราหลับได้ยาวขนาดนี้เหรอ?
"ไปเที่ยวมั้ยน้อง ?"
"ไปไหน?อ่ะพี่อุ้ยอ้าย"
"เดี๋ยวเราจะไปแถวถนนช้างคลาน  ไปป่ะ"
"อืมๆ    ไปๆ "
ท่องราตรี   เมืองเชียงใหม่  ในสไตล์เด็กเรียบร้อย  (อิๆๆ   เรียบเหมือนผ้ายับที่พับไว้)
โห  เดินจนขาลาก ซื้อๆ   อย่างเดียว เลย    เห็นอะไรก็อยากได้ไปหมดเรา
.......วันที่สอง.....ของการเที่ยวละไม.........
อากาศตอนเช้าที่เมืองเชียงใหม่     อืม...สดใสดีนะ
"พี่อุ้ยอ้าย   วันนี้จะไปไหน?ดี"
"ตื่นมาก็นึกแต่โปรแกรมเที่ยวอย่างเดียวเลยนะ"
"ก็ต้องอยู่แล้ว   จะให้นอนในห้องนี้นะไม่ได้หรอกนะคะ"
"จ้าๆ    "
"แหม   ก็เรามาเที่ยวนะคะ  ไม่ได้มานอนที่เชียงใหม่แล้วก็กลับ"
"เออ...เน๊อะ  แล้วเราอยากไปไหน?"
"ม่ะรุ.....มีที่ไหน?น่าเที่ยวก็ไป"
"อืม...เดียวไปกัน"
หน้าร้อน  มีแดดจ้า  แต่แปลกตรงที่ว่า   แดดแรงมากแต่ทำไม  ไม่ร้อนเหมือนที่บ้านเรา
ขึ้นไปบนดอยอินทนนท์   เหมือนอยู่ในห้องแอร์เลย   อากาศเย็นสบายดีจัง  
ต้นไม้  ดอกไม้  ดูสดใสมากๆ วัฒนธรรม  การใช้ชีวิต  ยิ่งได้ขึ้นไปเที่ยวดอย
หลายๆ  ที่ ก็ยิ่งเชื้อเชิญให้อยากจะมาใช้ชีวิตอยู่ซะเลย
 และอากาศที่นี่ทำให้อยากมาอยู่ที่นี่จัง
ชั่ววูบของความคิด   อยากมาอยู่ซะที่นี่แต่...ก็เกิดคำถามขึ้นในใจ   
จะมาอยู่เหรอ?........แล้วเรื่องที่ต้องทำและรับผิดชอบล่ะ  
เอ้อ  มีเรื่องที่ต้องทำมากมาย   ชีวิตยังต้องวุ่นวายสักพัก
รอ...รอ   และก็รอให้ชีวิตไม่ยุ่งวุ่นวายแล้วค่อยมาแล้วกันนะ
เที่ยวละไมไปเรื่อยๆ   กับหัวใจที่เบาสบาย   ความสุขอยู่แค่นี้เอง
เผลอแพ๊บเดียว   เที่ยวมาเจ็ดวันแร่ะ  คงได้เวลากลับบ้านแล้ว  
มาเจ็ดวันยังไปไม่ทั่วเลย    ขึ้นดอยได้ไม่กี่ลูกเอง    อยากไปไห้ครบทุกที่
คงต้องกลับแล้วล่ะ  บ๊าย  บาย   นครเชียงใหม่
ไว้แล้วจะมาใหม่นะ   เจ้าาาาาาา.........				

เที่ยวละไม.....ไกลไปทุกที    
เป็นในสิ่งที่อยากเป็น  
ทำในสิ่งที่อยากทำ