~นายปากแข็ง-เธอฟอร์มจัด~{4}

ความทรงจำ

ไม่เป็นไร ยังไงเราก็ไปดูบาสอยู่แล้วนี่ อาจจะไม่ไปก็ด้ายยย ไปดิ นี่เธอ ชั้นขี้เกียจไปดูก็ไม่ได้ อยากจะรีบกลับบ้านไปนอนน่ะ โห! แต่ก็ได้ เดี๋ยวจะเดินผ่าน แค่เดินผ่านนะ คร้าบบบ ได้หมดแหละ แล้วนี่ไม่มีเรียนเหรอ มีสิกำลังจะไป เราล่ะ ไม่ต้องเอ่ยปากไล่ก็ได้ ง่า ไม่ได้ไล่ เธอก็ดึงแขนอาร์กเบาๆ ดูสนิทสนมกันมากเลย เดี๋ยวไปละ ฮับ เมื่ออาร์กเดินไป เธอก็ดื่มชาเขียวในมือต่อ ใครเหรอ ผมถามขึ้น ห๊ะ! ใครคับ คนเมื่อกี้น่ะ อ๋อ พี่อาร์ก เป็นพี่straffสีดอตเอง ก็สีพี่ด้วยนี่ สนิทกันมากเหรอ ก็ถือว่าสนิทนะ กลุ่มดอตไปบ้านพี่แกออกบ่อย ไปบ้าน?? อืมดิ ก็ไปไง กลุ่มดอตเล่นบาสกะพี่เค้าทุกวันอ่ะ แล้วเราไม่เล่นเหรอ ไม่อ่ะ เล่นไม่เป็น555 สอนให้เอามั้ย จะไหวเหรอ ไหวดิ ตอนเย็นวันนี้เจอกัน เอางั้นเหรอ พี่เลิกกี่โมงกันล่ะ ก็4โมง ผมตอบอึกๆอักๆ ดอตไม่รอหรอกนะ วันนี้ไม่มีซ้อมแสตนด้วย โหยยย รอหน่อยดิ ไม่เอา ถ้าไม่ซ้อมเราเลิกแค่บ่าน2 20เองนะ ให้รอถึง4โมงเราก็แก่เลยสิ รอนะ เอางี้ ดูก่อนแล้วกัน ยังไม่รู้มีอะไรด่วนรึเปล่า เธอพูดจบก็เขย่าๆขวดชาเขียวบ่งบอกให้รู้ว่ามันหมดแล้ว(เหมือนเวลาของผมหมดแล้ว แย่จังT^T) หมดยังพี่เบด หมดแล้ว อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอ  เมื่อผมเห็นท่าทางตกอกตกใจของเธอเพราะคำพูดของผม ผมก็เลยรีบแก้สถานการณ์ ล้อเล่นหรอก ปะไปเรียนกันเหอะ เดี๋ยวพี่เดินไปส่งนะ ตามใจสิ / ไม่อยากจะบอกหรอกนะ ว่าที่เขาพูดเมื่อกี้สร้างความแปลกใจ ตกใจ อึ้งได้รวมๆกัน แต่นี่เขากลับบอกว่าล้อเล่น ฉันควรจะทำไงดีเนี่ยยย แล้วสุดท้ายวันนี้ฉันก็รีบหนีกลับบ้านก่อน เขาจะรอหรือว่าไม่รอฉันก็ไม่สนอ่ะ(ใจร้ายจังเลยอ่านู๋ดอต:ความทรงจำ) ไม่รู้ว่าถ้าไปเจอเขาแล้วจะวางตัวยังไงดี   กริ๊งๆๆ ฉันเอื้อมไปรับโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง คะ ไม่ต้องทำเสียงหวานก็ได้แก ชั้นเอง เสียงล้อของไอ้นุ่นดังมาตามสาย ไม่ได้ทำเสียงหวานเว้ย เออ มีไร แล้วฉันก็คุยกับมันไปเรื่อย จนมือถือของฉันดัง แปปนะแก ฉันพักสายไอ้นุ่นแล้วก็หยิบมือถือดูเบอร์คนโทรเข้าก่อนกดรับสาย อืม มีไร ใช้สายอยู่เหรอ เขานั่นเอง อืม คุยกะเพื่อนอยู่ มีไรเปล่า พอดีง่วงอ่ะ อยากให้ชวนคุยหน่อย อืม..เอาไงดีอ่ะ อืมขอเวลาสัก..สัก..สัก10นาที ก็ฉันประมาณเวลาไม่ค่อยเก่งนี่น๊า แล้วนี่ก็กำลังคุยติดพันอยู่ 5นาทีไม่ได้เหรอ อ่ะก็ได้ 5นาทีก็5นาที 5นาทีนะ เดี๋ยวเบดโทรไปหานะ อืมมม.. วางแล้วนะ อืมมม..ก็รีบวางสิ ขอโทษที่รบกวนนะ อืม พอฉันวางแล้วยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาปุ๊บ ใครโทรมา พี่เบดเหรอ อืม บอกพี่เบดด้วยว่าขัดจังหวะมากๆ อ่าจ้าๆ อย่าลืมบอกนะแก เออๆ พอฉันวางโทรศัพท์ลงกับแป้น บิดขี้เกียจเล็กๆแล้วเขาก็โทรมา ว่าไง ฉันกรอกเสียงลงไป ช่วยคุยให้หายง่วงทีดิ คุยเป็นเพื่อนหน่อย ก็ได้ๆ วันนี้เราคุยโทรศัพท์เยอะแล้วนะ แสบคอไปหมด เหอๆ ไมไม่พักล่ะ คุยกับใคร ก็มันเสียอารมณ์ คุยกับนุ่น พักผ่อนมากๆนะ เดี๋ยวไม่สบายเอาคุยโทรศัพท์นานๆอ่ะ อ่านะ ยังไงก็ไม่ค่อยสบายอยู่แล้วอ่ะ ก็รีบๆนอนสิ จะได้ไม่เป็นหนักกว่าเดิมไง ขอบคุณค่าาาาา พูดเพราะมั่งเหอะ อ่านะ เดี๋ยวจะไม่พูดแล้ว555 ตอนนี้วี่ก็ไม่สบาย 555+ ฉันเสหัวเราะกลบเกลื่อน ทำไมเขาต้องพูดชื่อผู้หญิงคนนี้ให้ฉันฟังโคตรบ่อยเลยนะ เข้าใจมะอ่า ว่าไม่อยากได้ยิน ไม่อยากได้ยินอ่าาาา -*- T^T(เขาจะไปรู้ได้ไงล่ะ ก็คิดในใจ^^) คุยกับพี่วี่ด้วยเหรอ ช่วงนี้อ่ะไหนว่าจะไม่คุยไง เออเนาะ ฉันก็บ้าตามเขาไปอีก ก็มันอดไม่ได้น่ะ ไม่รู้สิเหมือนเป็นหน้าที่อ่ะ อืม ขอเปลี่ยนเรื่องได้มะ คุยเรื่องนี้ตอนนี้หลับแหงๆ ตอนนี้เป็นเวลา23.24  อ่ะ!ได้ๆ ดีนะที่เขายอมเปลี่ยนเรื่องง่ายๆด้วยเหตุผลไร้สาระฟังไม่ขึ้นเป็นที่สุดแบบนี้ พี่ตื่นละ เดี๋ยวไปอ่านหนังสือต่อ ง่ะ ไหงงี้อ่า บทจะคุยก็คุย บทจะวางก็วาง ก็ตอนนี้ตาสว่างแล้วนี่ อืมๆ ไปอ่านหนังสือเหอะ วางก่อนนะ นะ เดี๋ยวจะโทรไปหาใหม่ ฮับ อืม เมื่อวางโทรศัพท์ลงกับแป้นแล้ว ฉันก็รีบกดหน้าลงกับหมอนลายบี1บี2คู่กาย ทำไมอยู่ๆน้ำตามันรื้นๆคลอๆอยู่ในตาแบบนี้ล่ะ เป็นไรว่ะเนี่ย หรือว่าไม่น่า ฉันคงไม่ได้รักเขาหรอกนะ รักไม่ได้ๆ ก็รักไปก็เจ็บเปล่าๆก็เขาน่ะเอาแต่พร่ำเพ้อถึงแต่พี่วี่ๆคงไม่เหลือพื้นที่จะคิดถึงใครแล้วล่ะ(T^T) / ผมแกล้งเอาชื่อวี่มาอ้างแต่ดูเธอก็เหมือนเดิม คุยได้ไม่นานก็เปลี่ยนเรื่องแต่คราวนี้เหตุผลมาแปลก สงสัยเธอคงเพลียอ่ะคุยโทรศัพท์มาทั้งวัน - - วันนี้ผมนั่งเล่นหมากรุกอยู่กับไอ้หยกและมีไอ้ไท้เป็นกรรมการ ใครแพ้ต้องบอกรักผู้หญิงนะเว้ย ไอ้ไท้ประกาศขึ้นมา เฮ้ย!ไม่เอาเว้ย งี้ไอ้หยกก็ได้เปรียบดิวะ เดี๋ยวมันก็ไปบอกซ่าแฟนมันอ่าดิ ถ้ากูแพ้กูไม่บอกซ่าก็ได้ แต่มึงต้องบอกวี่ เฮ้ย! ผมร้องเสียงหลง ก็ผมเลิกชอบวี่ไปแล้วนี่จะให้ไปบอกรักมันก็จะยิ่งลำบาก พักนี้ผมยิ่งหลบๆวี่อยู่ด้วย ไง กล้าเปล่าๆ ไอ้หยกจัดวางหมากแต่ละตัวให้เข้าที่แล้วก็หันมายักคิ้วแผลบๆให้ เอาก็เอา แล้วเราก็ลงมือเล่นกัน ผมชนะไปอย่างฉิวเฉียด เฮ้ย!ไอ้หยก มึงบอกดิๆ ผมทวงคำสัญญา เออได้ๆ โทรศัพท์นะ มันหันมาถามผม ได้เว้ย แต่ต้องไม่ใช่ซ่า เออ กูรับปากแล้วนี่ มันก็บอกรักคับ บอกจริงๆแต่บอกกับแม่มัน!!! โคตรเจ้าเล่ห์เลยมึง 555 ผมเก็บกระดานหมากรุกโดยที่มีไอ้ไท้หัวเราะอย่าง(โคตร)ขำช่วยอีกแรง แล้วโทรศัพท์มือถือผมก็ดัง ปรากฏว่าวี่โทรมา(เหมือนจะรู้) ผมจึงต้องกดรับอย่างเสียไม่ได้				
comments powered by Disqus
  • เพลงกลางป่า

    28 กันยายน 2547 19:20 น. - comment id 77557

    แต่งดีแล้วครับ แต่หากมีย่อหน้าเยอะๆ จะทำให้ดึงดูดการอ่าน ให้น่าสนใจมากยิ่งขึ้นนะครับ ลองหัดใช้การขึ้นย่อหน้าใหม่ซิครับ จะแต่งได้ง่ายขึ้น
  • ึีmind

    28 กันยายน 2547 19:52 น. - comment id 77558

    อ่านแล้วก้อดีนะ  งัยก้อแต่งมาอีกเยอะ ๆ ละกัน 
    แล้วถ้าแต่งได้เร็วกว่านี้ก้อจะดีมากเลย            แล้วจะติดตามถึงตอนจบเลย
  • กระดาษกาว

    29 กันยายน 2547 16:19 น. - comment id 77587

    หนุกๆๆค่ะ
    ติดตามมาตลอดเลย 
    แล้วจะติดตามตอนต่อไปนะ  (( เหมือนดูหนังเลยเนอะ )) ^^
  • เด็กบ้านนอน

    29 กันยายน 2547 20:32 น. - comment id 77591

    ีรบออกตอนต่อไปนะคะ จารอไม่ไหวแล้วว...จัยจาขาด..
  • ลอยไปในสายลม

    25 ธันวาคม 2547 10:49 น. - comment id 80150

    แอบมาอ่านค่ะ
    อิ อิ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน