กุ้งหนามแดง

"ที่รัก ทำอะไรอยู่จ๊ะ Chat กับเพื่อนเหรอ สนุกไหม" วรรณถามพร้อมทั้งมองมาทางหน้าจอแสดงความสนใจ..
" เอ็มกับเพื่อนน่ะ ที่เป็นนักกลอนอยู่เรือนแปดเหลี่ยม" หันมามองหน้าแล้วกลับไปมองจอคอมพิวเตอร์ต่อ..
"แล้วนี่กลอนอะไรน่ะ คุ้นๆ ว่าเป็นกลอนตอบงานของคุณน่ะ" วรรณหยิบ กระดาษ Draft ขึ้นมาดูจาก โต๊ะที่ไม่เรียบร้อยสักเท่าใด เศษยางลบดินสอ เกลื่อนเชียว..ทั้งดินสอ ไม้บรรทัด ก็ไม่เป็นที่เป็นทาง ไม่นับถังผงที่แอบไว้ข้างโต๊ะกระดาษเต็มเชียว ยังรอการเก็บไปทิ้ง..
"คุณจะลอกมาทำไมเนี่ย ดูสิลอกมาก็ผิดๆ ถูกๆ  มีขีดฆ่าอีก..ถ้าชอบก็ พิมพ์เอาก็ได้ Printer ก็มีนี่นา" วรรณยังคงถามต่อ..พร้อมทั้งทำหน้าไม่เข้าใจผสมตำหนิเล็กน้อย สายตาบอกว่าทำไมงกจังเลย..ขนาดแก่แล้วน่ะ..
"บ้าเหรอคุณ ผมเขียนเองทั้งนั้นแหละ.."
"อ้าว! นึกว่าคุณ..." 
..				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน