หยกสีหม่น

"กุ้ง ... อีกสิบห้านาที .. ปินจะถึงบ้านกุ้งแล้วนะ .." 
	เสียงหนุ่มน้อยระรื่นมาตามสาย
	"หืม??.. นี่มันห้าทุ่มกว่าแล้วนะปิน .. มีอะไรด่วนหรอ?"
	เราทำงานร่วมกัน แบบว่า หามรุ่งหามค่ำ ... หากมีเรื่องด่วน .. 
	ปินจะมานั่งทำงานที่บ้านฉัน หลังเลิกงานหรือในวันหยุดเสมอ
	และพักนี้ ... มักมีเรื่องด่วนแทบทุกวัน ..
	"ปินเพิ่งได้ลูกค้ามาน่ะ .. ว่าจะปรึกษากุ้งหน่อย .. 
	นัด   present พรุ่งนี้ตอนเที่ยง ..เดี๋ยวไม่ทัน .."  งานเหมือนเดิม ..
	"อื้ม .. รีบๆ ละกัน ก่อนที่กุ้งจะหลับ.." 
	อีกสักพัก .. เขาก็ถึงบ้านฉัน ..
	
	เรานั่งคุยเรื่องงานกันพักใหญ่ ...
	".. ทำไมกุ้งถึงทุ่มเทกับงานมากขนาดนี้ .." อยู่ๆ ปินก็ถาม 
	"ก็มันเป็นงานนี่ ... ไม่ทำงานแล้วจะกินอะไรล่ะ .." 
	ฉันตอบทั้งที่ยังก้มหน้าก้มตากับกองเอกสารตรงหน้า
	"แล้วที่กุ้งดีกับปินมากขนาดนี้ล่ะ .. เพราะอะไร?"
	ฉันเงยหน้ามองเขา ...
	"มันก็เป็นงานไง.. ต้นปีหน้า ปินต้องเป็นผู้จัดการแล้วนะ ..
	นี่ก็เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนเอง .." 
	"แค่นั้นหรือ?" ปินถามเสียงเบา ..
	ฉันพยักหน้า ...
	
	"เอาล่ะ .. ข้อมูลนี่เรียบร้อย .. 
	เดี๋ยวพรุ่งนี้กุ้งจะเข้าออฟฟิศแต่เช้าเตรียมเอกสารให้ .. ปินรีบมาแล้วกัน ... 
	วันนี้กลับบ้านได้ จะตีหนึ่งแล้ว .."  
	ฉันรีบสรุป ... พร้อมช่วยเก็บเอกสารลงกระเป๋าเขา
	
	
	ฉันเดินไปส่งเขาหน้าบ้าน ..
	เขาไขกระจกรถ ลง...
	"..ถ้า...ไม่มีเชอรี่ ... 
	ปินจะมาหากุ้งโดยไม่มีเรื่องงานเข้ามาเกี่ยวข้อง..ได้ไหม?"
	.. เขาถามฉัน .. 
	
	ฉันยิ้ม .. ".. ปินมาหากุ้งได้เสมอ ..เพราะเราเป็นเพื่อนกัน..
	แต่อย่าให้เชอรี่เข้าใจผิดแล้วกัน .."