เมื่อเดินมาจนถึงซึ่งสุดทาง มิเป็นอย่างที่จิตเคยคิดหวัง ปราสาททรายที่ก่อพอมันพัง เกินกำลังรั้งไว้ให้เหมือนเดิม พยายามกอบก่อมิท้อแท้ ยังคิดแก้หาหนทางเพื่อสร้างเสริม โกยเม็ดทรายรายรอบกอบมาเติม แรงฮึกเหิมด้วยพลังความตั้งใจ คลื่นยังโถมโหมซัดดังอัดอั้น คงดื้อรั้นต้านทานประสานใหม่ แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยหนักสักเพียงใด เราจะไม่ปล่อยมันพังทลาย ปราสาทสวยงาม .. เสร็จสิ้นตามลิขิตดั่งคิดหมาย พลันคลื่นซัดสาดใส่ให้มลาย เหลือเพียงทราย .. เศษซากแค่กากเดน ..
หยกสีหม่น 30 ก.ค. 2549 23:22 น. - ID 91574 
1777
1
0
31 กรกฎาคม 2549 11:33 น. - comment id 594053
แต่งเพราะจังเลยค่ะ ...
31 กรกฎาคม 2549 12:44 น. - comment id 594065
ก่อปราสาทวาดหวังก็พังแล้ว ก่อกำแพงเป็นแนวยังทรุดโค่น ก่อความรักบนพื้นใจที่ไหวโอน เพียงลมผ่านก็โยกโยน พร้อมจะพัง
31 กรกฎาคม 2549 12:44 น. - comment id 594066
ชอบกลอนบทนี้มากเลย เขียนให้ชมพูภูคาหรือเปล่าคะ
31 กรกฎาคม 2549 13:39 น. - comment id 594079
หัวใจรักถักทอก่อสร้างฝัน รวมเป็นหนึ่งเดียวกันมั่นคงหลาย กาลเวลาเร่งรุดสุดทางปลาย เหมือนดั่งเช่นปราสาททรายทะลายลง ยากที่จะก่อคืน แต่ก็ยังไม่สิ้นพยายามหาทำเลใหม่ อิอิ
6 สิงหาคม 2549 19:54 น. - comment id 595315
ปราสาททรายสูญสิ้นเพราะลมคลื่น ได้เพียงยืนมองดูอย่างใจหาย เปรีบยความรักเป็นดั่งปราสาททราย เมื่อจากไปไม่อาจฝืน...สะอื้นตรม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
