เพียงพลิ้ว

กว่าจะถึงเมืองลิง จอมวางแผนกับจอมบงการก็จะตีกันซะแล้ว กิตติศัพท์การคุยโทรศัพท์ของคุณนายจอมวางแผนเลื่องลือในกลุ่มเพื่อน และรถตู้ลพบุรีก็ได้ชื่อว่า ดุและเข้มงวดในการปฏิบัติตัวของผู้โดยสารที่สุดที่เคยใช้บริการ คราวก่อนมีสิต๊กเกอร์ติดไว้ ห้ามคุยโทรศัพท์นาน แต่วันนี้มีสติ๊กเกอร์ว่า ห้ามนำอาหารขึ้นมารับประทานในรถ ได้ทีล่ะ นั่นไงจอมวางแผนยกโทรศัพท์ขึ้นมาแล้ว เพียงรีบชี้ไปที่สติ๊กเกอร์นั้นทันที อาศัยความมืดในรถ คุณเธอเชื่อสนิท อิอิ หันไปฟังเพลงแทน แต่จะตีกันอีกทีก็เรื่องฟังเพลงไม่สนใจเพื่อนนี่แหละ รู้ดีว่าจอมโวยวายต้องโทรมาถามว่าถึงไหนแล้ว จึงสะกิดคุณเพื่อนสองสามทีให้ดูป้ายข้างทางให้ เนื่องจากไม่ได้นั่งติดกระจกจึงมองไม่ถนัดแม้จะมีสี่ตาก็ตาม คุณเธอก็ไม่สนใจฟังเพลงไม่รู้ไม่ชี้ จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจึงได้ดุกันให้ดูข้างทางให้ "ตอนนี้ถึงโคกคาแล้ว เลิกคาเมื่อไรจะไปถึง" ลาวสกลรายงานต่อให้จอมโวยวายฟัง ไม่แคล้วจะถูกโวย ทำใจๆ 
และแล้ว ก็ไปถึงบ้านจอมโวยวายจนได้ ทุลักทุเล เค้กเละ หลงทางนิดหน่อย เอาน่า ไม่ใช่บ้านเรานี่นา (แก้ตัวอีกแหละ)
เราพักกันสักครู่ก็ไปเที่ยวงานฤดูหนาวกัน อ้อ ว่าจะส่งลาวสกลร่วมประกวดนางงามฤดูหนาวสักหน่อย แต่เตรียมตัวไม่ทันเลยอด