...ความจริงใจคือมิตรภาพที่ยั่งยืน....

เพียงพลิ้ว

มิตรภาพ
ตั้งแต่ฉันได้เข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ฉันได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับมิตรภาพมากโดยตลอด เป็นต้นว่า มิตรภาพ อาบน้ำผึ้ง มิตรภาพอาบสุรา มิตรภาพอาบยาพิษ มิตรภาพอาบปลายฟ้า ฯลฯ ความหมายของคำว่ามิตรภาพคงขึ้นอยู่กับประสบการณ์ตรงของแต่ละคนกระมัง โดยประสบการณ์ของฉันเอง ฉันได้รับน้ำใจไมตรีจิตจากเพื่อนๆในบ้านหลังนี้มาตลอด ได้รับความเมตตา ได้พูดคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆหมายคน และได้พบหน้ากันบ้างในบางโอกาส และที่ได้พบกันบ่อยๆก็คือเพื่อนร่วมก๊วนห้าเจ้าจอมและพี่ยาแก้ปวดที่มีความรัก ความห่วงใยและปรารถนาดีให้กันเสมอ บางครั้งมานั่งนึกเล่นๆว่าอะไรกันหนอที่ทำให้เราคบกันมาได้นานขนาดนี้ ความเข้าใจหรือเปล่า หรือว่าการให้อภัยกัน แต่พอฉันได้ดูโฆษณาของธนาคารของธนาคารกสิกรไทยแล้ว ฉันก็บอกตัวเองได้ว่า ความจริงใจนั่นไงที่ทำให้มิตรภาพของเรายืนยาวขนาดนี้
พอฉันได้ดูโฆษณานี้ ทำให้ฉันนึกถึงคุณประกาศิตของฉันที่เราได้รู้จักกันมาแปดปี แต่เราไม่เคยได้พบกันเลย แต่เราก็มีโอกาสได้คุยทักทายกันบ่อยๆ ฉันไม่เคยได้เห็นรูปของคุณประกาศิตมาก่อน แต่คุณประกาศิตก็เห็นรูปของฉันบ่อยๆเพราะว่าเวลาไปเที่ยวไหนก็เอามาเขียนเรื่องสั้นอยู่บ่อยๆ บางครั้งฉันก็นึกสงสัยว่าคุณประกาศิตจะหน้าตาเป็นอย่างไรหนอ ไม่ยอมให้สาวิตรีได้เห็นหน้าบ้างเลย
จนกระทั่งเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น คุณประกาศิตบอกว่าจะเอาของมาฝากจากเมืองเหนือ ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้พบคุณประกาศิต 
พอฉันไปถึงที่นัดหมาย ฉันก็มองหา คนไหนหนอคุณประกาศิต แต่คุณประกาศิตก็เป็นคนทักฉันก่อน เขาบอกว่าฉันไม่ต่างจากที่เห็นในรูป ไม่ต่างจากที่เคยคุยกัน เราได้กินข้าวด้วยกัน ได้คุยกัน ตอนกินข้าวกับคุณประกาศิต ฉันไม่ยักจะรู้สึกเขินเลย กินๆไม่รักษาภาพพจน์ คุณประกาศิตก็คุยเก่ง ขี้บ่นเหมือนที่คิดไว้ แต่ก็ดีที่ไม่มีความเงียบเกิดขึ้นในช่วงที่เราได้พบกัน คุณประกาศติบอกว่าฉันกินเก่งและเลือกกิน(เลือกกินแต่ของอ้วนๆ) วันนั้นฉันกินเยอะเลย เป็ดย่าง ข้าวอบ ปอเปี๊ยะ ไข่เจียวหมูสับ ปลากระพงนึ่งมะนาว น้ำพริกไข่ปู และยำวุ้นเส้นทะเล ที่ฉันกินกุ้งกับปลาหมึกแล้วให้คุณประกาศิตกินวุ้นเส้น อิอิ
การได้พบกับคุณประกาศิตครั้งแรก ทำให้ฉันนึกถึงวันที่ได้พบเฌอมาลย์ครั้งแรกเมื่อแปดปีก่อน ฉันไม่รู้สึกเขิน เราเข้ากันได้ดี เหมือนรู้จักกันมานาน ฉันคงได้พบกับมิตรภาพที่ยั่งยืนอีกแล้วสินะ 
ขอบคุณคุณประกาศิตสำหรับของฝาก ถูกใจมากค่ะ ของโปรดที่สุดเลย ขอบคุณนะคะที่พบกัน ถ้าวันนั้นเราไม่ได้ไปพบกัน ฉันจะเสียดายและเสียใจไปตลอดชีวิตเลยทีเดียว  เพราะว่าคุณประกาศิตน่ารัก มีน้ำใจ และที่สำคัญคือความเอื้ออาทรและความจริงใจที่ด้รับมาตลอด และนับจากวันนั้น...จนถึงวันนี้...การพูดคุย การแลกเปลี่ยนความคิดเห็น  ทำให้เกิดความประทับใจไม่รู้ลืมเลือน  และมิตรภาพที่เริ่มก่อตัวขึ้นทีละน้อย ทีละนิดนั้น  ณ เวลานี้  เป็นมิตรภาพที่น่าจดจำอยู่เสมอ


“นี่คงไม่ใช่ความรัก แต่เป็นสิ่งที่มีค่า 
มันคือมิตรภาพที่ซาบซึ้ง
และจะ ซาบ ซึ้ง ตลอด ไป.... “